Είναι από τις βραδιές που τις χαίρεσαι από την πρώτη στιγμή που πατάς το πόδι σου στο γήπεδο, πριν ακόμα αρχίσει το παιχνίδι, κατά τη διάρκεια του 90λεπτου, αλλά και μετά από αυτό. Εξαιρετικές περιπτώσεις που θα βιώσεις ελάχιστες φορές στη ζωή, ίσως και ποτέ. Ομάδες όπως η Τσέλσι δεν πατούν το χορτάρι της Τούμπας κάθε μέρα. Παίκτες της εμβέλειας του Πέδρο, του Καντέ, του Φάμπρεγκας ή του Ουίλιαν δεν τρέχουν και στάζουν ιδρώτα κάθε μέρα, μερικά μέτρα μακριά από σένα.
Μιλάμε για ένα κλαμπ που βρίσκεται στην κορυφή της Premier League έχοντας μόνο νίκες, ο οποίος είναι ίσως στην καλύτερη φόρμα από οποιονδήποτε άλλον στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή, αλλά και το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του Europa League. Όλα αυτά αποδείχθηκαν περίτρανα και εμφατικά στην Τούμπα με τους παίκτες της Τσέλσι να χαρίζουν μια υπέροχη παράσταση γεμάτη ποιότητα, σύγχρονο και επιθετικό ποδόσφαιρο.
Ο ΠΑΟΚ και ο Ράζβαν Λουτσέσκου από την πλευρά τους δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι άλλο από 4-6-0 με το οποίο παρατάχτηκαν προκειμένου να αναχαιτήσουν τις ορμές του αντιπάλου. Ήταν στιγμές που φαινόταν αδύνατον να ανταπεξέλθουν και να παρακολουθήσουν τους Άγγλους. Πάλεψαν όμως, έτρεξαν, στάθηκαν τυχεροί, κέρδισαν εμπειρίες. Όπως και όλοι όσοι βρεθήκαμε στο γήπεδο.
Κι αν η είσοδος στο τέλος των Πρίγιοβιτς, Ουάρντα και Μπίσεσβαρ άλλαξε εμφανώς το πρόσωπο του Δικεφάλου και έδειξε ότι θα μπορούσε να κοντράρει κάπως την Τσέλσι, ας μη γελιόμαστε. Αν γινόταν κάτι τέτοιο από την αρχή, ίσως να είχαμε φαινόμενα τύπου Μπενφίκα. Κι αν οι Πορτογάλοι ήταν μια κλάση πάνω από τον ΠΑΟΚ, οι “μπλε” είναι στα όρια του… playstation. Εκεί όπου κανένα χειριστήριο δεν μπορει να τους σταματήσει και οι κονσόλες… τιλτάρουν.
Μια αξιοπρεπής ήττα ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να αποκομίσει ο Δικέφαλος από αυτό το ματς και τα κατάφερε. Το έζησε, το χάρηκε, “κέρδισε” από αυτό. Άλλωστε, ό,τι δεν μπορείς να αποφύγεις, απλά κάθεσαι και το απολαμβάνεις…
