Ο ΠΑΟΚ έκανε το καθήκον του. Πήρε ακόμα μια νίκη, έχει το απόλυτο στις έξι πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος και οδηγεί εκ του ασφαλούς την κούρσα για τον τίτλο. Τον οποίο στο τέλος θα τον κατακτήσει γιατί είναι ο καλύτερος όλων. Ήταν άκρως πετυχημένος στο πρώτο εξαιρετικά δύσκολο κομμάτι της σεζόν, έβγαλε ένα πρόγραμμα “βουνό” και μπορεί να κοιτάζει κάπως ανακουφισμένος τη συνέχεια, μετά και τη σωτήρια διακοπή των δυο βδομάδων. Η απόδοσή του μπορεί μόνο να βελτιωθεί μέσα από μια πιο βατή σειρά αγώνων, να βρει ρυθμό, στοχευμένη ξεκούραση και πιο καθαρο μυαλό.
Όλα αυτά είναι καλά και πιστεύω ότι θα είναι ακόμα καλύτερα, αλλά για το ματς κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης υπάρχει και μια άλλη οπτική γωνία. Η δυσάρεστη πλευρά ενός νομίσματος που κανονικά ο ΠΑΟΚ θα έπρεπε να είναι ολόκληρο, ενιαίο και ομοιόμορφο στην τσέπη του.
Δεν μπορώ να κρύψω ότι δε μου άρεσε η εικόνα των παικτών ΠΑΟΚ απόψε, συνολικά αλλά και ατομικά. Όσο κι αν ήρθε η νίκη. ‘Οταν παίζεις στο γήπεδό σου μπροστά σε 25.000 κόσμο δεν υπάρχει το δικαίωμα να μην τα δίνεις όλα, δεν υπάρχει το δικαίωμα να μη βγάζεις ένταση στο παιχνίδι σου. Πραγματικά, είμαι σίγουρος ότι στις προπονήσεις της βδομάδας, οι παίκτες βγάζουν περισσότερο πείσμα και ένταση από όσο είδαμε απόψε σε ένα επίσημο ματς. Δεν επιτρέπεται να είσαι χαλαρός και ράθυμος. Και δεν παίζει κανένα ρόλο πόσο χαμηλού επιπέδου είναι ο αντίπαλος, ούτε η κούραση από τα συνεχόμενα ματς.
Δεν είναι μόνο ότι μπορεί να την πατήσεις κάποια φορά και να κάνεις μια μεγαλειώδη και ίσως καταστροφική γκέλα. Είναι ότι δείχνεις πως δε σέβεσαι αυτούς που ήρθαν να σε δουν και σε στηρίξουν, ακόμα και αυτούς που σε παρακολουθούν από την τηλεόραση.
Χαλαρότητα στις μεταβιβάσεις, μπλαζέ ύφος από κάποιους, ελάχιστη συγκέντρωση, υποτίμηση του αντιπάλου αλλά και του έργου που έχουν να κάνουν μέσα στο γήπεδο. Όλα αυτά απαγορεύονται για επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που δουλεύουν στις καλύτερες δυνατές εργασιακές συνθήκες και με τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς να αυξάνονται σημαντικά κάθε πρώτη του μηνός.
Μπορώ να καταλάβω ότι θα υπάρξει ενός είδους διαχείριση δυνάμεων κάποια στιγμή μεταξύ των πολλών υποχρεώσεων αλλά πρέπει να μπαίνει και ένα όριο. Συνήθως λένε πως οι Έλληνες είναι οπαδοί της νίκης και όχι της απόδοσης. Ισχύει. Δε ζητάει κανείς να κάνουν το ματς της ζωής τους κόντρα στον όποιο Απόλλωνα Σμύρνης. Δείξε όμως διάθεση, βγάλε ένταση, ενδιαφέρον. Μην είσαι ασεβής απέναντι στον ίδιο σου τον κόσμο…
