Η συνήθεια λένε ότι “σκοτώνει”. Τα ζευγάρια, το έρωτα, την επιθυμία, την ευτυχία. Φανερώνει βαρεμάρα, έλλειψη ενδιαφέροντος, στασιμότητα, έλλειψη εντάσεων και δυνατών συγκινήσεων. Αυτή τη φετινή συνήθεια του ΠΑΟΚ όμως δεν τη βαριέσαι ποτέ. Όσο και να μην κάνουν… πουλάκια μάτια σου από το υπερθέαμα που προσφέρει, όσο και να μην υπάρχουν τα μεγάλα σκορ, όσο και μην κάθεσαι πάντα ήρεμος στην καρέκλα σου και στα 90 λεπτά του εκάστοτε αγώνα.
Η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου έχει πάρει το μάθημά της από την περσινή σεζόν και ξέρει αυτό που μετράει είναι μόνο η νίκη. Για αυτό έχει πάρει ήδη δέκα σε έντεκα παιχνίδια πρωταθλήματος, για αυτό… εκνευρίζει εχθρούς και φίλους για την κυνικότητα και την αποτελεσματικότητά της. Ο ΠΑΟΚ είναι η καλύτερη ομάδα της Ελλάδας (από την περσινή σεζόν βέβαια) και αυτή της την ανωτερότητα την βγάζει στο γήπεδο όπως αυτή θέλει! Είτε παίζει καλά για λίγο ή για πολύ. Είτε θέλγει με την απόδοσή της είτε όχι. Είτε κρατώντας αποτέλεσμα, είτε διεκδικώντας το.
Απόψε, κόντρα στην Ξάνθη, ο ΠΑΟΚ έδωσε άλλη μια παράσταση της αγαπημένης συνήθειας, έβαλε άλλους τρεις βαθμούς στο σακούλι του και μετράει πλέον άλλες 19 αγωνιστικές για να φτάσει στο στόχο του. Άλλες 19 αγωνιστικές για να σπάσει όσα ρεκόρ μπορεί, άλλες 19 αγωνιστικές για να πάρει την εκδίκησή του, αργά και σταθερά. Ο ένας, η ΑΕΚ, τη νιώθει ήδη στο πετσί της μένοντας ήδη 12 ολόκληρους βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ. Ο άλλος, ο Ολυμπιακός, θέλει λίγη δουλειά ακόμα, αλλά και περισσότερη προσοχή…
ΥΓ. Για τον Ουάρντα τα έχω πει τόσες πολλές φορές και τόσο καιρό πριν, που αρνούμαι να σχολιάσω ξανά.
ΥΓ. Το ακυρωθέν γκολ του Παναιτωλικού οφείλει και αξίζει να γίνει μνημείο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ακόμα και ως ένα άγαλμα αναπαράστασης, έξω από την “Αγιά Σοφιά”.
