Μπορεί να έχει αποχωρήσει από την Ελλάδα αλλά ο Μανόλο Χιμένεθ δε σταματά να προσφέρει το γέλιο με τις δηλώσεις του σχετικά με το περσινό χάρτινο πρωτάθλημα της ΑΕΚ. Ο Ισπανός τεχνικός μάλιστα, μετά την πρόσφατη απόλυσή του από τη Λας Πάλμας, ρίχνει γέφυρες για να επιστρέψει στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Απολαύστε τη συνέντευξη του Μανόλο Χιμένεθ σε αθλητικό σάιτ και προσπαθήστε να συγκρατήστε τα γέλια και τα νεύρα σας…
– Ήταν η καλύτερη χρονιά σας σε επαγγελματικό επίπεδο;
“Και στη Σεβίλλη είχα κάνει μεγάλες χρονιές. Γιατί το να βγεις τρίτος, όταν η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα ήταν ασυναγώνιστες, το να πας σε έναν τελικό Κυπέλλου και να κατακτήσεις το τρόπαιο έχοντας νικήσει τη Ρεάλ, την Μπαρτσελόνα, την Ατλέτικο και τη Βαλένθια είναι σπουδαίο.
Το πιο σημαντικό είναι ότι μπόρεσα κι έδωσα χαρά σε τόσους οπαδούς που είχαν πάνω από 24 χρόνια να δουν πρωτάθλημα με την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα. Επίσης φθάσαμε στους 32 του Europa League και το κάναμε αήττητοι. Έχω ένα απωθημένο, ότι δεν κατακτήσαμε το Κύπελλο. Αλλά, δεν ήμασταν έτοιμοι να κατακτήσουμε το Κύπελλο. Πολλοί πανηγυρισμοί μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος…
– Προκάλεσαν πρόβλημα, απόσπαση συγκέντρωσης;
“Ναι, γιατί ήταν μόλις μία εβδομάδα μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όλοι είχαν χάσει τη συγκέντρωσή τους, όλοι γιόρταζαν. Ο αντίπαλος το ήθελε πολύ και ήταν προετοιμασμένος. Ο ΠΑΟΚ άξιζε να κατακτήσει το Κύπελλο. Όχι το πρωτάθλημα”.
– Ήταν ενδεχομένως λάθος δικό σας, των παικτών…;
“Όχι, όχι. Είναι κάτι φυσιολογικό. Μέσα στο πρόγραμμα. Εάν υπήρχε διάστημα δύο εβδομάδων, θα ήμασταν πιο συγκεντρωμένοι, πιο ανταγωνιστικοί. Δεν ήμασταν στον τελικό Κυπέλλου”.
– Πάμε πίσω στα Χριστούγεννα του 2017. Πιστεύατε ότι η ΑΕΚ θα φθάσει στο 2018 στην κατάκτηση του τίτλου;
“Εγώ ναι. Έβλεπα παίκτες που πάλευαν στην προπόνηση. Που πάλευαν στο ματς μέχρι και το τελευταίο λεπτό. Μπορεί να παίξεις καλά, χειρότερα, καλύτερα, αλλά σημασία έχει να πιστεύεις στον εαυτό σου. Και η ΑΕΚ πίστεψε στον εαυτό της. Ήμασταν πολεμιστές. Είναι η πιο δυνατή έκφραση του ποδοσφαίρου”.
– Πώς θα περιγράφατε την περασμένη σεζόν;
“Ήταν μια εκκίνηση με πολλές απαιτήσεις, γιατί η ΑΕΚ έχει πάντα απαιτήσεις. Έπρεπε να επιστρέψει η αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Έχει μεγάλη ιστορία αυτή η ομάδα. Ευτυχώς τα καταφέραμε”.
– Η χειρότερη στιγμή;
“Όταν έπρεπε να λάβω την απόφαση να φύγω. Ήταν δύσκολο για μένα. Γιατί η ΑΕΚ είναι για μένα κάτι παραπάνω από εμένα επαγγελματικά, είναι οικογένεια. Με όλα όσα με έκανε να αισθανθώ σε αυτές τις δύο θητείες. Ήταν κάτι που πρακτικά είχε αποφασίσει από τον Απρίλιο, αλλά αρνούμουν να το αναγνωρίσω. Ήταν μια απόφαση προσωπική. Η οικογένειά μου χρειαζόταν να είμαι πιο κοντά της. Έπρεπε να ξεκουραστώ ή να βρω μια ομάδα κοντά στο σπίτι μου”.
– Μετανιώσατε που αποχωρήσατε;
“Όχι, όχι. Έλυσα τα προβλήματα. Η μητέρα μου Δόξα τω Θεώ είναι καλύτερα τώρα. Τώρα μπορώ να ταξιδέψω, να ζήσω μακριά. Είναι καλύτερα”.
– Η καλύτερη στιγμή;
“Όταν κάναμε το γύρο της Νέας Φιλαδέλφειας με το τρόπαιο. Ήταν κάτι απίστευτο. Γεμάτοι δρόμοι, σηκωμένα χέρια, τραγούδια. Δεν καταλάβαινα καλά τα ελληνικά, αλλά όλοι έδειχναν προς τον ουρανό. Μέσα στη βροχή. Ήταν τρομερό. Το έχω καταγράψει στο κινητό, αλλά στην καρδιά μου περισσότερο”.
– Το πιο κρίσιμο σημείο στη σεζόν;
Οι “ρεμοντάδας”. Οι ανατροπές που κάναμε. Με τον Ολυμπιακό στο “Γ. Καραϊσκάκης”, με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο, η νίκη με τον ΠΑΟΚ με παίκτη λιγότερο. Η ομάδα αυτή είχε ψυχή”.
– Το ματς που θα θέλατε να παίξετε ξανά από την αρχή;
“Θα ήθελα να παίξω ξανά τον τελικό του Κυπέλλου. Αλλά με χρόνο να προετοιμαστώ…”
– Όταν ήλθατε στην ΑΕΚ, δεν υπήρχαν πολλοί διεθνείς. Πλέον, με την περυσινή σεζόν όλο και περισσότερα παιδιά φόρεσαν το εθνόσημο των χωρών τους…
“Έχουμε ακόμη επικοινωνία με τα παιδιά. Είμαστε φίλοι. Ήμουν πολύ προστατευτικός μαζί τους. Ήμουν σαν πατέρας. Έχω δύο διαφορετικούς χαρακτήρες. Έναν στη δουλειά κι έναν εκτός. Ο προπονητής πρέπει να είναι φίλος με τους παίκτες. Να τον εμπιστεύονται. Να ξέρει να διαχειρίζεται και τον Γαλανόπουλο και τον Βράνιες, και τον Λιβάγια και τον Μοράν.
Όταν έφθασα υπήρχε μόνο ο Μάνταλος στην Εθνική, όταν τελείωσε το πρωτάθλημα ήταν επτά. Είμαι υπερήφανος, αλλά είναι δικό τους το επίτευγμα. Οποιαδήποτε ομάδα μπορεί να βελτιωθεί, το αποτέλεσμα είναι να βγάλεις το 100% κάθε παίκτη”.
– Η μέρα ή η νύχτα που καταλάβατε ότι η ΑΕΚ δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει το πρωτάθλημα;
“Το ματς στην Τούμπα και το γκολ που ακύρωσαν στον ΠΑΟΚ, ένα γκολ 100% σωστά ακυρωθέν. Όταν είδα την αδυναμία και την επιθυμία να θέλεις να νικήσεις με κάθε τρόπο. Είδα ότι ήμασταν οι δίκαιοι μέσα στο γήπεδο κατακτητές ενός δύσκολου πρωταθλήματος. Υπήρχαν πολλά εμπόδια, στα οποία δεν θέλω ν’ αναφερθώ. Αλλά, υπήρχαν πολλά εμπόδια…”
– Τώρα, έχει περάσει καιρός, μπορούμε να μιλήσουμε πιο ήρεμα για εκείνο το ματς. Πώς ήταν εκείνα τα λεπτά;
“Ήταν δύσκολο. Μπορώ να καταλάβω ότι ένας άνθρωπος χάνει τον έλεγχο μέσα σε μια στιγμή. Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να σφάλλουν. Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι ν’ αναγνωρίζεις ότι κάνεις λάθος. Σέβομαι ότι κάνει μια μεγάλη επένδυση και προσπάθεια για τον ΠΑΟΚ. Υπάρχουν στιγμές που έχουν ανταγωνιστικότητα, μάχη. Αλλά, στο τέλος είμαστε άνθρωποι και πρέπει να υπάρχει αλληλοσεβασμός”.
– Ο παίκτης στον οποίον είχατε τη μεγαλύτερη αδυναμία;
“Για εμένα όλοι είχαν κάτι το ιδιαίτερο. Ο Σέρχιο (Αραούχο) για παράδειγμα ήταν ένα παιδί, για το οποίο όλοι έλεγχαν ότι είχε χάσει το δρόμο του”.
– Ήταν “στοίχημα” για εσάς;
“Ναι, και για μένα και γι’ αυτόν. Δεν ήταν όμως μόνον αυτός. Ο Γιαννούτσος, ο Γιούσης, ο Γαλανόπουλος, μεγάλωσαν μαζί μου. Ο Γαλανόπουλος μπορεί κατά τη γνώμη μου να γίνει ο μεγαλύτερος παίκτης της ΑΕΚ. Ο Μπακασέτας κι ο Μπακάκης μου μοιάζουν, ο Πέτρος είναι πιο σοβαρός, αλλά πολύ ευγενικός. Ο Λιβάγια είναι ευαίσθητος, ο Μπάρκας, ο Ανέστης, ο Σιμόες ήταν ο προπονητής στο γήπεδο. Αυτός που μεταβίβαζε τις οδηγίες. Ο Λάζαρος και ο Βράνιες που είχαν δύσκολους χαρακτήρες, αλλά είναι καλά παιδιά. Δεν θέλω να ξεχάσω κάποιον”.
– Μιας κι ο Ολυμπιακός προκρίθηκε στους 32 του Europa League, επανέρχεται η συζήτηση που έγινε και για την ΑΕΚ. Μήπως είναι προτιμότερα μια καλή πορεία ή ενδεχομένως ένας τελικός ευρωπαϊκής διοργάνωσης από την κατάκτηση του πρωταθλήματος;
“Το ελληνικό ποδόσφαιρο έχει καλή εικόνα στην Ισπανία. Εκεί που ξεφεύγει μερικές φορές είναι στα συναισθήματα και τη μεγάλη αντιπαλότητα ανάμεσα στις ομάδες. Αλλά, θα σου δώσω ένα παράδειγμα από την πατρίδα μου. Το ισπανικό ποδόσφαιρο μεγαλώνει όταν η Ρεάλ κατακτά τρεις διαδοχικές σεζόν το Champions League, όταν η Μπαρτσελόνα το κατακτά, όταν η Ατλέτικο φθάνει στον τελικό, όταν η Σεβίλλη κατακτά για τρεις διαδοχικές σεζόν το Europa League. Όταν η εθνική Ισπανίας κατακτά το Μουντιάλ ή το Euro. Οι ελληνικές ομάδες έχουν καλή εικόνα προς τα έξω. Θα ήταν καλό και η Εθνική Ελλάδας να κάνει κάτι σημαντικό ξανά”.
– Το ματς με την Ντινάμο στο Κίεβο, πώς το βιώσατε; Μετανιώσατε για την αλλαγή του Λάζαρου; Θέσατε εκείνη τη στιγμή σε προτεραιότητα το πρωτάθλημα από την Ευρώπη;
“Όχι, είναι εύκολο να μιλάς. Δεν έχει σχέση. Η ΑΕΚ με τους τραυματισμούς που είχε, συμμετείχε σε τρεις διοργανώσεις εκείνη τη στιγμή. Κι έπρεπε να τις διαχειριστεί. Ο Λάζαρος είχε ενοχλήσεις σε δύσκολο γήπεδο και δεν θέλαμε να ρισκάρουμε το κίνδυνο να τραυματιστεί”.
– Καταλαβαίνετε την επιλογή του Λάζαρου να πάει στον Ολυμπιακό από ποδοσφαιρική σκοπιά. Πότε καταλάβατε ότι δεν θα συνεχίσει στην ΑΕΚ. Μίλησε μαζί σας;
“Υποπτευόμουν ότι είχε υπογράψει με άλλη ομάδα. Μιλούσαν τότε πολύ για τον Ολυμπιακό. Μιλούσαμε πολύ, δεν μου είχε πει ότι είχε συμφωνήσει με τον Ολυμπιακό. Σέβομαι την επιλογή του. Δεν καταλάβαινα γιατί στα τελευταία ματς, η απόδοσή του έπεσε τόσο. Ο καθένας είναι ελεύθερος να κάνει τις επιλογές του. Εγώ μπορώ να επιλέξω ποια ομάδα θα προπονήσω”.
– Αισθάνεστε ότι είχατε συμμετοχή στην αναγέννηση της καριέρας του Λάζαρου;
“Ημουν εγώ που τον έβαζα, που τον έβγαζα, που του έδινα οδηγίες, που τον έκραζα, που τον αποθέωνα. Αλλά ήταν ο αυτός που το πίστεψε. Έχω πολύ καλή σχέση με τον Λάζαρο. Είναι από τους παίκτες που ποτέ δεν σταμάτησα να μιλάω. Θα μου άρεσε να είχε τελειώσει την καριέρα του στην ΑΕΚ”.
– Περιμένατε τόσες αλλαγές στην ομάδα στη διάρκεια της σεζόν; Τι θα κάνατε εάν γινόταν τόσες αλλαγές επί των ημερών σας;
“Θα μιλήσω για την ομάδα που είχα. Νομίζω ότι μπορεί να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Δεν θα μιλήσω τώρα για την ομάδα που καθοδηγεί τώρα ένας συνάδελφός μου. Η ΑΕΚ είναι για μένα πάντα η ΑΕΚ. Είναι η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα”.
– Με τον Όγκνιεν Βράνιες ήταν δύσκολη διαχείριση. Ένα δύσκολο παιδί. Ζητήσατε ν’ αποχωρήσει νωρίτερα;
“Ποτέ δεν ζήτησα να φύγει. Ήταν μια ιδιαίτερη σχέση, γιατί είναι ιδιαίτερο παιδί. Είναι μεγάλος αμυντικός. Έχει δύσκολο χαρακτήρα. Ποτέ δεν είχα προβλήματα μαζί του. Γράφτηκαν πολλά ψέματα και βλακείες. Μου γράφει, του γράφω και συνεχίζουμε να μιλάμε. Έχει διαφορετική προσωπικότητα. Ήταν συμπαίκτης, όχι φίλος των υπόλοιπων παιδιών. Οι υπόλοιποι ήταν φίλοι. Αλλά, είναι καλό παιδί. Πέρασε πολλά στη χώρα του και πρέπει να τον καταλάβεις. Μπορείς να διαφωνήσεις, να παλέψεις μαζί του και μετά τον αγκαλιάσεις. Ξέρει ότι ήθελα το καλύτερο γι’ αυτόν και με σεβόταν”.
– Τι έχετε ν’ απαντήσετε σε αυτούς που λένε ότι η ΑΕΚ με εσάς έπαιζε περισσότερο αμυντικά;
“Ναι, παίζαμε αμυντικά. Με τον Λιβάγια, τον Αραούχο, τον Λάζαρο, τον Μάνταλο και τον Μπακασέτα στην αρχική ενδεκάδα. Αυτό είναι αμυντικό…στο ποδόσφαιρο χρειάζεται ισορροπία. Να δέχεσαι λίγα γκολ και να σκοράρεις. Είναι αδύνατο να κατακτάς πρωτάθλημα, παίζοντας αμυντικά. Παίζοντας αμυντικά φέρνεις ισοπαλίες, το πρωτάθλημα το κατακτάς με νίκες”.
– Πώς βλέπετε την ΑΕΚ της τρέχουσας σεζόν;
“Δουλεύουν καλά και προσπαθούν. Το ποδόσφαιρο δεν είναι εύκολο. Μπορείς να μιλάς εύκολα, αλλά είναι δύσκολο να καθοδηγείς μια ομάδα. Παίζουν και οι αντίπαλοι. Μερικές φορές χάνεις, μερικές φορές κερδίζεις. Νομίζω ότι η ΑΕΚ έχει ακόμη πιθανότητες να παλέψει για σημαντικά πράγματα”.
– Ας πούμε ότι έχετε τρία χαρτιά στα χέρια σας. Ένα του Ολυμπιακού, ένα του Παναθηναϊκού κι ένα της ΑΕΚ. Ποιον παίκτη θα παίρνατε στην ομάδα σας;
“Υπάρχουν πολλοί καλοί παίκτες. Από τον Ολυμπιακό τον Φορτούνη. Είναι παίκτης με μεγάλο ταλέντο, το οποίο έχει τη δυνατότητα να “εκτοξευτεί”. Έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες από όσες δείχνει. Πρέπει να το βγάλει, ή να του το απαιτήσουν να το βγάλει. Από τον ΠΑΟΚ τον Κρέσπο. Γιατί τον ξέρω άριστα και είναι τέλειος επαγγελματίας. Εγώ τον έβγαλα από τη Σεβίλλη. Από τον Παναθηναϊκό μου άρεσε ο αρχηγός. Ο Κουρμπέλης είναι πολύ ισορροπημένος παίκτης.
– Ο αθλητής που σας έκανε εντύπωση αυτή τη χρονιά;
“Ο τοπ αθλητής για τις αρχές, το επίπεδό του και τις αξίες που αντιπροσωπεύει για τους νέους, ο Ράφα Ναδάλ. Για εμένα, ο μεγαλύτερος αθλητής που έχω δει στη ζωή μου”.
– Εάν η ΑΕΚ σας έκανε πρόταση τώρα, θα τη δεχόσασταν;
“Τώρα ακριβώς όχι. Όχι γιατί έχει καλό προπονητή, όπως ο Ουζουνίδης. Εγώ ακούω προτάσεις μόνο από ομάδες που δεν έχουν προπονητή. Στην Ισπανία δεν μπορώ να προπονήσω μέχρι το τέλος της σεζόν. Τώρα δεν έχω βιασύνη να επιστρέψω στους πάγκους. Αλλά, εάν μια ημέρα με καλέσει η ΑΕΚ γιατί δεν έχει προπονητή, θα την άκουγα την πρόταση. Γιατί πάντα θέλω να βοηθήσω”.
– Η σχέση σου με τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Κάποιο παράπονο;
“Όχι, είχαμε πολύ καλή σχέση. Είχε εβδομαδιαίο διάλογο μαζί, μιλούσαμε τακτικά. Μου έδειξε τη μεγάλη αγάπη που είχε για μένα, κι εγώ το ίδιο. Ήταν δύσκολο όταν έφυγα. Και για μένα, και γι’ αυτόν. Αλλά, το σεβάστηκε. Όταν του είπα ότι “είμαστε φίλοι”, μου είπε “είμαστε κάτι παραπάνω από φίλοι”. Κι αυτό είναι πολύ σημαντικό”.
