Δεν περίμενα κάτι πιο δύσκολο από το 3-0 επί του Πανιωνίου στην Τούμπα. Ο ΠΑΟΚ πέτυχε έναν αντίπαλο στα χειρότερά του, με -έτσι κι αλλιώς- τραγική παράδοση σε αυτά τα ματς, και έκανε ένα ακόμα βήμα προς τον τελικό στόχο. Σοβαρά συμπεράσματα δεν μπορούν να βγουν από μια τέτοια αναμέτρηση, έστω κι αν το κοντέρ έγραψε τη δεύτερη συνεχόμενη τριάρα από τότε που έφυγε ο Πρίγιοβιτς. Ο Δικέφαλος έκανε τη δουλειά του, αλλά τα κρίσιμα είναι ακόμα μπροστά. Οι επόμενες 30 μέρες θα οριστικοποιήσουν τα κεκτημένα και θα κεφαλοποιήσουν την ανωτερότητα της ομάδας απέναντι στους υπόλοιπους. Να περάσουν λοιπόν οι επόμενοι για να δείξουν οι “ασπρόμαυροι” μέσα στο γήπεδο ότι τίποτα δεν έγινε τυχαία μέχρι τώρα.
Οι σκόρπιες σκέψεις που έρχονται από τον αγώνα με τους Νεοσμυρνιώτες έχουν να κάνουν περισσότερο με μονάδες, παρά με το σύνολο. Αρχικά, ήταν η μέρα του Ντιέγκο Μπίσεσβαρ που “υπέγραψε” την ανανέωση του συμβολαίου του με γκολ-ζωγραφιά. Ο Ολλανδός ήταν και παραμένει ίσως ο μοναδικός αρτίστας αυτής της ομάδας, και ένας από τους πιο ποιοτικούς της ποδοσφαιριστές. Δεν ξέρω όμως αν τα τρία χρόνια της συμφωνίας ήταν ο σωστός χρονικός ορίζοντας της συνεργασίας. Κλείνοντας τα 31 και με βάση το καλούπι του, θεωρώ δύσκολο να μπορεί να βοηθήσει όταν θα είναι 33-34, πέρα από κάποια αγωνιστικά λεπτά. Προφανώς ο ίδιος έψαχνε (και καλά έκανε) το τελευταίο καλό του συμβόλαιο, αλλά πρέπει να υπάρχει πάντα η αγωνιστική και η επιχειρηματική προσέγγιση των πραγμάτων, γιατί ακόμα και στα 34, ο Μπίσεσβαρ θα έχει ένα ιδιαίτερα υψηλό συμβόλαιο.
Από εκεί και πέρα, αν κάποιος άλλος σημάδεψε το ματς με τον Πανιώνιο ήταν ο Βιεϊρίνια. Ο Πορτογάλος, μετά από ένα απογοητευτικό 1/3 του πρωταθλήματος, ήρθε να γίνει αυτό που όλοι ξέρουμε και περιμέναμε. Ο ηγέτης εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Ο πρωταγωνιστής σε φάσεις και έξω από τις φάσεις. Η φυσιογνωμία που αντιπροσωπεύει τη δίψα για τον τίτλο. Δεύτερη συνεχόμενη γκολάρα, αλλά κυρίως φανερά ανεβασμένος και αποφασισμένος μέσα στο γήπεδο. Ίσως η αποχώρηση του Πρίγιοβιτς, του έφερε ακόμα περισσότερες ευθύνες έναντι των συμπαικτών του και αναφορικά με αυτόν που θα συνεχίσει να δείχνει το δρόμο. Αυτός τις ανέλαβε άμεσα, δεν μπορεί κανείς να παραστρατήσει…
Αναφορικά με τις ανανεώσεις, πέρα από τον Μπίσεσβαρ, σωστή και δίκαια ήταν αυτή για τον Χοσέ Κρέσπο, όπως σωστή και δίκαιη θα είναι αυτή του Φερνάντο Βαρέλα, εφόσον λογικευτεί η πλευρά του στις οικονομικές απαιτήσεις. Αν επιμείνει, μια τυχόν ανανέωση θα είναι δίκαια αλλά όχι σωστή…
Κλείνω με την «καταραμένη» θέση των χαφ, εκεί όπου ο ΠΑΟΚ απέκτησε τον Γιόσιπ Μίσιτς. Ο Κροάτης ήρθε στην Τούμπα και πρόσθεσε μια ακόμα λύση στον Ράζβαν Λουτσέσκου για τον χώρο του κέντρου. Πόσο όμως ο Κροάτης ήταν αυτό που έλειπε από την ομάδα; Σαν μονάδα σίγουρα, σαν αγωνιστικά χαρακτηριστικά όμως δε βλέπω τίποτα καινούριο από όσα υπάρχουν στο ρόστερ και τίποτα βελτιωμένο σε σχέση τα μειονεκτήματα στη συγκεκριμένη ζώνη του γηπέδου.
Αν κάτι έλειπε και λείπει από τους μέσους του Δικεφάλου είναι η ταχύτητα, ένα γρήγορο χαφ! Ο Μίσιτς ίσως είναι ένα κλικ πιο ταχύς από τους Σάχοφ-Μαουρίσιο, αλλά και πάλι βρισκόμαστε περίπου στο ίδιο επίπεδο. Τι άλλο δεν είναι ο Μίσιτς; Δεν τον λες κόφτη, δεν τον λες box to box, δεν το λες ότι πατάει περιοχή και έχει ιδιαίτερη σχέση με τα δίχτυα, δεν τον λες και ιδιαίτερα τεχνίτη. Και πού καταλήγουμε; Ότι ο ΠΑΟΚ πήρε έναν βελτιωμένο Σάχοφ σε καλύτερη ηλικία και με πιο φρέσκα πνευμόνια. Ή αλλιώς, έκανε μια προσθήκη στο ρόστερ του, περισσότερο ποσοτική παρά ποιοτική, καθώς δεν του δίνει σχεδόν τίποτα παραπάνω σε αγωνιστικά χαρακτηριστικά από αυτά που ήδη έχει με τους υπάρχοντες. Το γεγονός ότι ο Γιώργος Σαββίδης άφησε να εννοηθεί ότι θα αποκτηθεί ακόμα ένα χαφ, μπορεί να μου δώσει κάποια λογική στην κίνηση του Μίσιτς, με δεδομένο ότι Κάνιας και Σάχοφ διανύουν το τελευταίο 6μηνο των συμβολαίων τους, και η άμυνα “κλειδώνει” με την επιστροφή Γιαννούλη. Μετά, θα έχουμε -αν έχουμε- να κάνουμε μόνο με αντικαταστάσεις, όπως στην περίπτωση Χατσερίδη ή Ουάρντα…
Facebook Page: Thodoros Hastas
