Έξι μόνος του, δύο όλοι οι άλλοι μεγάλοι μαζί! Η συνήθεια του Ολυμπιακού που έγινε λατρεία. Οι αποχωρήσεις από το γήπεδο που τον καθιστούν επάξια πρωταθλητή σε αυτό τον τομέα.
Για δεύτερη σερί χρονιά ο Ολυμπιακός μπορεί να μένει χωρίς τίτλο, ωστόσο τον άτυπο τίτλο στις… οικειοθελείς αποχωρήσεις τον σφράγισε και φέτος! Τείνει να εξελιχθεί σε αγαπημένο χόμπι. Αλλιώς θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι η συνήθεια που εξελίσσεται σε λατρεία. Ο Ολυμπιακός μέσα σε 7 χρόνια έχει αποχωρήσει έξι φορές από το γήπεδο παίρνοντας 12 βαθμούς στα χαρτιά (και δύο προκρίσεις στο Κύπελλο) και μηδενίζοντας τους αντιπάλους τους ή ακόμα χειρότερα προκαλώντας τους αφαιρέσεις βαθμών.
Κάπως, έτσι νικά… κατά κράτος οποιονδήποτε αντίπαλο αφού ΠΑΟΚ και ΑΕΚ μετρούν μόλις μία αποχώρηση από τα γήπεδα ενώ ο Παναθηναϊκός δεν έχει καμία στο ενεργητικό του. Επιβεβαιώνεται λοιπόν και με… αριθμούς ότι Ολυμπιακός και fair play δεν έχουν συναντηθεί καθώς σε πρώτη ευκαιρία και με κάθε αφορμή (κάθε φορά για διαφορετικούς λόγους) επιλέγει να αποχωρήσει. Άλλοτε για ρίψη… ρολού πριν την έναρξη, άλλοτε για φωτοβολίδα, άλλοτε για δακρυγόνο, σε κάθε περίπτωση η αποχώρηση και η νίκη στα χαρτιά είναι η πρώτη λύση.
Μία προς μία οι αποχωρήσεις του Ολυμπιακού!
Δεν είναι μία, δεν είναι δύο, δεν είναι τρεις. Στις έξι ανέρχονται πλέον οι περιπτώσεις που ο Ολυμπιακός επιλέγει να αποχωρήσει από το γήπεδο τα τελευταία 7 χρόνια. Έκανε, μόνο την αρχή σε εκείνο το ντέρμπι του Ολυμπιακού Σταδίου κόντρα στον Παναθηναϊκό τον Μάρτιο του 2012 και ενώ το σκορ ήταν στο 1-0 υπέρ των ερυθρόλευκων χάρη στο γκολ του Τζαμέλ Αμπντουν. Ο Τάσος Κάκος είχε τότε διακόψει το ματς στο 83’.
Η συνέχεια δόθηκε τον Μάρτη του 2015 και πάλι στο ΟΑΚΑ κόντρα όμως τότε στην ΑΕΚ για το θεσμό του Κυπέλλου. Μετά το γκολ του Χάρα, τις χειρονομίες του Κασάμι προς την εξέδρα και τα όσα ακολούθησαν το παιχνίδι διακόπηκε υπέρ των ερυθρόλευκων. Ακολούθησε το ντέρμπι των αιωνίων στη Λεωφόρο τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου. Μετά από μία φωτοβολίδα στον Φινμπόγκασον κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης και με την ανοχή του διαιτητή Παππά οι ερυθρόλευκοι κλείστηκαν στα αποδυτήρια και αρνήθηκαν να βγουν να αγωνιστούν. Σειρά είχε το ματς του Κυπέλλου με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα τον Μάρτη του 2016, στη Θεσσαλονίκη. Τότε το παιχνίδι, διακόπηκε οριστικά μετά από απόφαση και πάλι του διαιτητή Παππά με τους Πειραιώτες, μάλιστα, να είναι μπροστά στο σκορ με 2-1.
Φτάνοντας στην περσινή σεζόν, η ομάδα του Πειραιά δεν δίστασε για ένα… ρολό χαρτί που βρήκε κάπου (ακόμα δεν έχουμε μάθει που συγκεκριμένα) τον Όσκαρ Γκαρσία να αποχωρήσει από το γήπεδο της Τούμπας. Ο τότε αντιπρόεδρος των ερυθρόλευκων, είχε αμέσως ξεκαθαρίσει on camera ότι «παίρνω την ομάδα και φεύγω».
Τα όσα ακολούθησαν, βεβαίως, σε ένα παιχνίδι που έκρινε πολλά είναι λίγο – πολύ γνωστά σε όλο το φίλαθλο κοινό. Κάπως έτσι, φτάνουμε στη φετινή σεζόν όπου από τον Ολυμπιακό στο χθεσινό ντέρμπι του ΟΑΚΑ με τον Παναθηναϊκό άρχισαν από το ημίχρονο να εκφράζουν την άποψη πως δεν θέλουν να αγωνιστούν στην επανάληψη και θέλουν να φύγουν. Παρά τα λεγόμενα του διευθυντή επικοινωνίας της ΠΑΕ, Κώστα Καραπαπά, ο τηλεοπτικός φακός «μαρτυρά» όλη την αλήθεια. Άλλωστε, ο Γερμανός διαιτητής της αναμέτρησης Φριτζ στο φύλλο αγώνα έγραψε ξεκάθαρα πως την απόφαση της οριστικής διακοπής την έλαβε κατόπιν μη συμφωνίας των δύο ομάδων για συνέχισή της.
Από μία ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, καμία ο Παναθηναϊκός
Μετρήσαμε, λοιπόν, αμέσως – αμέσως εξι συνολικά αποχωρήσεις του Ολυμπιακού από το γήπεδο τα τελευταία χρόνια. Για την πληρότητα, λοιπόν, αυτού εδώ του κειμένου ας θυμηθούμε πόσες φορές το έχουν πράξει οι άλλες ομάδες. Μία ο ΠΑΟΚ, στο ντέρμπι των πλέι οφ κόντρα στον Παναθηναϊκό μετά την πτώση του κουτιού της μπύρας στο κεφάλι του Βλάνταν Ίβιτς και μία η ΑΕΚ στο περσινό ντέρμπι της Τούμπας.
Αντίθετα, ο Παναθηναϊκός δεν το έχει πράξει ούτε μία φορά και έχει μείνει στον αγωνιστικό χώρο να δώσει τη μάχη του ανεξάρτητα των όποιων συνθηκών έχουν διαμορφωθεί. Φυσικά, δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε πως οι πράσινοι γνωρίζουν πως παρασκηνιακά και εκτός αγωνιστικού χώρου δεν έχουν την παραμικρή τύχη να κερδίσουν κάποια μάχη εξαιτίας της διοικητικής τους ανυπαρξίας και της έλλειψης ανθρώπων να υπερασπιστούν τις θέσεις τους στα κέντρα αποφάσεων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
πηγή: sdna.gr
