Τώρα πια δεν υπάρχει ουδεμία αμφιβολία επ’ αυτού. Ακόμα κι αυτοί που για τους δικούς τους λόγους αρνούνταν να πουν δημόσια ότι ο ΠΑΟΚ είχε φέτος την καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα, πλέον το έχουν γυρίσει το έργο. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά -εκτίθενται.
Τι σημαίνει με απλά λόγια «καλύτερη ομάδα». Αυτή που έχει την καλύτερη πρώτη ύλη. Τους καλύτερους παίκτες. Όχι απαραίτητα τους πιο ακριβούς ή τα μεγαλύτερα ονόματα. Απλά τους καλύτερους. Αυτούς που είναι στην πιο γόνιμη ηλικία τους, αυτούς με την πιο έντονη προσωπικότητα, αυτούς με τις πιο δυνατές παραστάσεις, αυτούς με την μεγαλύτερη ποιότητα και την περισσότερη όρεξη να προσφέρουν εκεί που παίζουν. Όλα αυτά τα στοιχεία μαζί κάνουν την διαφορά.
Ο ΠΑΟΚ για να φτιάξει αυτό το ρόστερ έκανε αμέτρητα χιλιόμετρα, άλλαξε πολλά πράγματα, πειραματίστηκε, δοκίμασε, κοιτώντας μόνο μπροστά. Τώρα που έχει λίγο τον χρόνο να κοιτάξει πίσω να δει τι γίνεται, ξαφνικά δεν βλέπει κανέναν!
Ο Δικέφαλος έχει ξεφύγει στο χόρτο, το αήττητο, η βαθμολογική διαφορά από τους διώκτες του, η εικόνα σε όλα τα ντέρμπι το μαρτυρούν αυτό.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς από τους διώκτες του, να έχουν ήδη καταστρώσει ένα αγωνιστικό / μεταγραφικό πλάνο για να τον φτάσουν. Οι πρώτες ενδείξεις είναι άκρως ενθαρρυντικές για τον ΠΑΟΚ.
Όλα δείχνουν πως ο Ολυμπιακός θα πάει σε μία ακόμα πιο σφιχτή οικονομική πολιτική. Ταβάνι για τα επόμενα συμβόλαια του είναι τα 6-7 κατοστάρικα ετησίως, ενώ έχει χτυπητές ποιοτικές ελλείψεις στο κέντρο της άμυνας και στην θέση του σέντερ-φορ. Θέσεις που αν δεν ματώσεις δεν βρίσκεις παίκτες που να κάνουν την διαφορά.
Ακόμα και οι πρώτοι υποψήφιοι στόχοι που ακούγονται (Φραν Βέλεθ, Φιορίν Ντουρμισάι, Φώτης Ιωαννίδης) δεν είναι από αυτούς που μπορούν να σηκώσουν την φανέλα του Ολυμπιακού και να κάνουν άμεσα την διαφορά. Για να είμαστε πιο σαφείς: στη φετινή Super League είναι ελάχιστοι οι παίκτες εκτός Top-3 που αν αποκτηθούν παίζουν άμεσα ενδεκάδα σε αυτούς.
Η ΑΕΚ δείχνει ότι ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν, οι καθημερινές εργασίας για την Αγιά-Σοφιά φαίνεται ότι μπαίνουν πάνω από όλα. Μέχρι και από το αγωνιστικό. Η Ένωση έχει ελάχιστες πιθανότητες να κρατήσει τον καλύτερο της παίκτη και πρώτο σκόρερ Εζέκιελ Πόνσε, αφού θα χρειαστεί να καταβάλει 6 εκατομμύρια ευρώ και να δεσμεύσει περίπου άλλα τόσα σε ένα πολυετές συμβόλαιο, δεν είναι σίγουρο ότι θα πορευτεί με τον Μανόλο Χιμένεθ στον πάγκο της και την νέα χρονιά, έχει ποιοτικές ελλείψεις σε πολλές θέσεις και καμία διάθεση να ξοδέψει αρκετά προκειμένου να καλύψει το χαμένο έδαφος. Τα πρώτα ονόματα που φαίνεται ότι πλησιάζουν στους κιτρινόμαυρους (Γιώργος Αθανασιάδης, Μίλος Ντέλετιτς) μοιάζουν περισσότερο ως συμπληρώματα. Δεν τρομάζουν κανέναν.
Κι ο ΠΑΟΚ; Ο ΠΑΟΚ που βρίσκεται σε όλα αυτά; Ο ΠΑΟΚ όχι μόνο κατάφερε να ξεμπερδέψει με όλες τις καυτές πατάτες των ανανεώσεων, κράτησε αυτούς που ήθελε, διατήρησε τον πετυχημένο του κορμό και με φωτεινό παράδειγμα την μεταγραφή του Αλεξάνταρ Πρίγιοβιτς είναι αποφασισμένος να ενισχύσει όσο μπορεί το δυναμικό του. Με άλλα λόγια; Όποιος φύγει, θα φύγει φέρνοντας καλά λεφτά πίσω. Όλα αυτά τα λεφτά θα διοχετευτούν άμεσα στην αγορά για κάτι ακόμα καλύτερο. Εξάλλου, ο ΠΑΟΚ έχει μπροστά του και την τεράστια πρόκληση των ομίλων του Champions League, τώρα θα αρχίσει τις τσιγκουνιές;
Α, και το επόμενο πρωτάθλημα θα ξεκινήσει στα ίσα, δεν θα υπάρχει ο βραχνάς του -2 για τον ΠΑΟΚ. Ας το βάλουν κι αυτό οι διώκτες του στην εξίσωση…
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΦΥΣΗΞΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ ΜΕΣΑ
Όποιος βρέθηκε στις εξέδρες του Αγρινίου, το ένιωθε. Το διαισθανόταν. Είναι κάτι που δεν περιγράφεται, απλώς το ξέρεις. Και περιμένεις να επιβεβαιωθείς. Όταν ο Παναιτωλικός έκανε το 1-0 και οι παίκτες του ΠΑΟΚ έστησαν γρήγορα την μπάλα στην σέντρα, μία περίεργη αύρα απλώθηκε στο γήπεδο. Δεν υπήρχε περίπτωση ο ΠΑΟΚ να έφευγε χωρίς το διπλό από αυτό το γήπεδο. Εξάλλου, δεν υπήρξε αυτή η παγωμάρα που συνήθως πιάνει την εξέδρα, όταν κάθε ομάδα μένει πίσω στο σκορ.
Αυτός ο ούριος άνεμος, αυτή η θετική σκέψη, ήταν που έδωσε στην μπάλα την τέλεια τροχιά όταν έφυγε από το πόδι του Βιεϊρίνια 35 μέτρα μακριά από την εστία του Γιαννακόπουλου. Αυτή η οπαδική ορμή, η λύσσα μεταδόθηκε στους παίκτες του Λουτσέσκου, εν ριπή οφθαλμού κι αυτοί πήραν παραμάζωμα τους αντιπάλους τους. Για την ακρίβεια, από ένα σημείο και μετά δεν τους έβλεπαν καν στο γήπεδο. Το ήξεραν, το έβλεπαν όλοι ότι το 1-2 έρχεται, ήταν αδύνατον να μην έρθει. Όταν ο Λέο Μάτος σηκώθηκε… στην στρατόσφαιρα, η μπάλα λες και πήρε δύναμη από τις ανάσες των οπαδών στις εξέδρες. Αυτή την έσπρωξαν και πήγε μέσα. Το πιστεύω αυτό που λέω, δεν μπορώ να το εξηγήσω καλύτερα.