Από το καλοκαίρι του 2014 που ο Φερνάντο Σάντος αποχώρησε από τον πάγκο της Εθνικής Ελλάδας, αλλάξαμε 5 προπονητές και κλήθηκαν συνολικά 89 διαφορετικοί ποδοσφαιριστές! Πως να φτιάξουμε ομάδα;
Ήταν ο λόγος για μία μόνιμη μουρμούρα από αυτούς που δεν ικανοποιούνται με τίποτα και ψάχνουν πάντα λόγους για ουρλιάζουν και να κάνουν αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση: «Έχει κάνει την Εθνική κλειστό κλαμπ», «Καλεί πάντα τους ίδιους και τους ίδιους», «Φωνάζει τα φιλαράκια του και εξυπηρετεί τους ατζέντηδες που συμπαθεί». Κασέτα κανονική. Κι άντε ξανά πάλι από την αρχή.
Τόσο ο Ότο Ρεχάγκελ, όσο και ο Φερνάντο Σάντος λοιδωρήθηκαν πολύ για την επιλογή τους να δημιουργήσουν έναν μικρό και πολύ συγκεκριμένο πυρήνα παικτών, που καλούνταν στην Εθνική. Για την πλατιά μάζα, το γιατί ήταν δυσνόητο. Έννοιες όπως «χημεία», «δέσιμο», «αυτοματισμοί» δεν σημαίνουν τίποτα. Ο κόσμος θέλει πάντα στην Εθνική αυτούς που ξέρουν την περισσότερη μπάλα, αυτούς που είναι πιο φορμαρισμένοι, θέλει όσο το δυνατόν περισσότερους παίκτες από την ομάδα που υποστηρίζει. Α, και οι καλύτεροι είναι πάντα αυτοί που δεν καλούνται ή αυτοί που δεν παίζουν. Και δώστου κριτική για τον Όθωνα και τον Δον Φερνάντο…
Οι εθνικές ομάδες δεν είναι όπως οι σύλλογοι. Δεν έχουν καθημερινές προπονήσεις, δεν κάνουν καλοκαιρινή προετοιμασία, δεν έχουν 50-60 παιχνίδι την σεζόν για να δοκιμάσουν πρόσωπα, πράγματα και ρόλους. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να αποτελούν σχετικά κλειστά κλαμπ. Στην ενδεκάδα της εκάστοτε εθνικής οφείλουν να παίζουν οι 11 που μπορούν να παίξουν καλύτερα μαζί, όχι οι 11 καλύτεροι ή πιο προικισμένοι ποδοσφαιριστές. Ο μόνος τρόπος για να φτιάξουν κάτι που να θυμίζει ομάδα είναι να ξέρει ο ένας το παιχνίδι του άλλου με κλειστά μάτια και φυσικά να ταιριάζουν τα χνώτα τους. Μόνο οι συνθήκες ενός κλειστού κλαμπ λοιπόν μπορούν να δημιουργήσουν τέτοιες σχέσεις, όταν στην πραγματικότητα μία εθνική ομάδα χοντρικά περνάει μαζί το πολύ ένα μήνα το χρόνο.
Το βράδυ της 29ης Ιουνίου του 2014 αποτελεί ορόσημο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Το γκολ του Σωκράτη Παπασταθόπουλου στα χασομέρια του παιχνιδιού με την Κόστα Ρίκα έμοιαζε με οιωνό για πρόκριση στους «8» του Μουντιάλ! Η Κόστα Ρίκα έβγαλε όλη την παράταση με 10 παίκτες, όμως η μπάλα δεν ήθελε να μπει μέσα στις πάμπολλες ευκαιρίες της Εθνικής. Το χαμένο πέναλτι του Φάνη Γκέκα (ή η απόκρουση του Κέιλορ Νάβας αν προτιμάτε) κόστισε στην Εθνική μία ιστορική πρόκριση, αλλά σε βάθος χρόνου κόστισε στην Εθνική ομάδα κάτι πολύ πιο σημαντικό. Την ίδια την ύπαρξη της ως ομάδα!
Μέσα σε 5 χρόνια η βουτιά στο Fifa Ranking μοιάζει με ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο. Από την 10ή θέση παγκοσμίως το 2014, στο 43 σήμερα και λογικά πολύ πιο κάτω τους προσεχείς μήνες. Σε αυτά τα πέντε χρόνια γκρεμίστηκε, ότι χτίστηκε. Στον πάγκο της Εθνικής κάθισαν 5 διαφορετικοί προπονητές (Ρανιέρι, Τσάνας, Μαρκαριάν, Σκίμπε, Αναστασιάδης), ο καθένας με την δική του φιλοσοφία, ύφος, κασέ. Όλοι τους όμως δίχως να μπορέσουν να βάλουν φρένο στον κατήφορο.
Από εκείνο το βράδυ, η Εθνική Ελλάδας έδωσε 46 επίσημα και φιλικά παιχνίδια και έχασε τα 21! Υπάρχουν και 14 νίκες, αλλά αν τις δει κανείς μία προς μία θα θελήσει να βάλει τα κλάματα. Σε αυτή την πενταετία οι μόνες ομάδες που έχουμε κερδίσει σε επίσημο ματς είναι οι: Ουγγαρία (δις), Γιβραλτάρ (δις), Κύπρος (δις), Εσθονία (δις), Φινλανδία και Λιχτενστάιν! Τραγωδία.
Μαζί με τον Φερνάντο Σάντος χάθηκε και κάτι άλλο. Το μέτρο. Οι κλήσεις παικτών στην Εθνική πολλές φορές έκρυβαν μέσα τους κρυμμένες όλες τις παθογένειες του ελληνικού ποδοσφαιρικού (αλλά και πολιτικού) συστήματος. Ένα καλό ματς αρκούσε για να σου δώσει την κλήση στην Εθνική Ελλάδας. Μία καλή μεταγραφή, το ίδιο. Η κλήση στην Εθνική ευτελίστηκε. Σε αυτή την πενταετία όποιος φορούσε παπούτσια και είχε ελληνικό δελτίο πρέπει να έλαβε πρόσκληση έστω και μία φορά!
Οι κλήσεις μετρήθηκαν όλες μία προς μία. Ήταν κουραστικό για τα μάτια, αλλά χαλάλι. Σε αυτά τα 46 παιχνίδια λοιπόν (κρατηθείτε) κλήθηκαν ούτε λίγο ούτε πολύ 89 (!) διαφορετικοί Έλληνες ποδοσφαιριστές στην Εθνική! Νούμερο αδιανόητο, εξωπραγματικό, 89 εν δυνάμει διεθνείς δεν έχουν παγκόσμιες υπερδυνάμεις, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, όχι η Ελλάδα. Κι όλα αυτά σε λιγότερο από μία πενταετία, σε μία ποδοσφαιρική γενιά! Το νούμερο είναι ασύλληπτο και μαρτυρά έναν βασικό λόγο που η Εθνική δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει ξανά ομάδα όλα αυτά τα χρόνια.
Στην αλφαβητική λίστα που θα διαβάσετε, πιθανώς να έχετε και κάποιες… άγνωστες λέξεις. Κάποιοι κλήθηκαν ενώ δεν είχαν ομάδα. Κάποιοι σήμερα δεν έχουν ομάδα. Κάποιοι δεν έχουν ούτε καν το επίπεδο για να παίξουν σήμερα στην Super League. Κάποιοι φαγώθηκαν σιωπηρά με συνοπτικές διαδικασίες. Κάποιοι το έκοψαν μόνοι τους και ζήτησαν να μην κληθούν ποτέ ξανά. Κάποιοι δεν θα περίμεναν να κληθούν στην Εθνική ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα. Κάποιοι κλήθηκαν και έπαιξαν δίχως να έχουν δικαίωμα συμμετοχής (Γιάννου) με αποτέλεσμα έναν ταπεινωτικό μηδενισμό!
Με λίγα λόγια;
Μπάτε σκύλοι αλέστε…
ΟΙ 89 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΓΙΑ 46 ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ:
1. Ανδρούτσος Θανάσης
2. Ανέστης Γιάννης
3. Αραβίδης Χρήστος
4. Αθανασιάδης Στέφανος
5. Βαλεριάνος Γιώργος
6. Βελλίδης Μάρκος
7. Βέλλιος Απόστολος
8. Βλαχοδήμος Οδυσσέας
9. Βύντρα Λουκάς
10. Γαλανόπουλος Κώστας
11. Γιαννούλης Κώστας
12. Γιαννούλης Δημήτρης
13. Γιάννου Απόστολος
14. Γιαννιώτης Ανδρέας
15. Γιαννιώτας Γιάννης
16. Γλύκος Παναγιώτης
17. Γκέκας Φάνης
18. Διαμαντάκος Γιώργος
19. Δώνης Τάσος
20. Ζέκα Κάρλος
21. Καπίνο Στέφανος
22. Καράμπελας Νίκος
23. Καρέλης Νίκος
24. Καρνέζης Ορέστης
25. Κατσουράνης Κώστας
26. Κίτσιου Στέλιος
27. Κολοβός Δημήτρης
28. Κολοβέτσιος Δημήτρης
29. Κονέ Παναγιώτης
30. Κότσιρας Γιάννης
31. Κούτρης Λεονάρντο
32. Κουτρουμπής Γιώργος
33. Κουρμπέλης Δημήτρης
34. Κουλούρης Ευθύμης
35. Κυριακίδης Δημήτρης
36. Λαγός Τάσος
37. Λαμπρόπουλος Βασίλης
38. Λημνιός Δημήτρης
39. Λυκογιάννης Χαράλαμπος
40. Μανιάς Μιχάλης
41. Μανιάτης Γιάννης
42. Μάνταλος Πέτρος
43. Μανωλάς Κώστας
44. Μασούρας Γιώργος
45. Μαυρίας Χάρης
46. Μήτρογλου Κώστας
47. Μόρας Βαγγέλης
48. Μπάρκας Βασίλης
49. Μπακάκης Μιχάλης
50. Μπακασέτας Τάσος
51. Μπουκουβάλας Μιχάλης
52. Μπουχαλάκης Ανδρέας
53. Νικολάου Δημήτρης
54. Νίνης Σωτήρης
55. Ντίνας Θανάσης
56. Ντουρμισάι Φιορίν
57. Οικονόμου Μάριος
58. Παπασταθόπουλος Σωκράτης
59. Παπαδόπουλος Αβραάμ
60. Παπαδόπουλος Κυριάκος
61. Παπάζογλου Θανάσης
62. Πασαλίδης Τριαντάφυλλος
63. Πασχαλάκης Αλέξανδρος
64. Πέλκας Δημήτρης
65. Πέτσος Θάνος
66. Πλατέλλας Βαγγέλης
67. Ρέτσος Παναγιώτης
68. Ρισβάνης Σπύρος
69. Σαλπιγγίδης Δημήτρης
70. Σάμαρης Ανδρέας
71. Σαμαράς Γιώργος
72. Σιόβας Δημήτρης
73. Σιώπης Μανώλης
74. Σκόνδρας Γιάννης
75. Σταφυλίδης Κώστας
76. Ταυλαρίδης Στάθης
77. Ταχτσίδης Παναγιώτης
78. Τασουλής Χρήστος
79. Τζανετόπουλος Άνταμ
80. Τζαβέλλας Γιώργος
81. Τζιόλης Αλέξανδρος
82. Τοροσίδης Βασίλης
83. Τσιμίκας Κώστας
84. Φετφατζίδης Γιάννης
85. Φορτούνης Κώστας
86. Φούντας Ταξιάρχης
87. Χατζηισαΐας Δημήτρης
88. Χολέμπας Χοσέ
89. Χριστοδουλόπουλος Λάζαρος
