Άκρως… ασπρόμαυρη η σημερινή (16/6) ημέρα. Στις 16 Ιουνίου το 1974, στέφθηκε κυπελλούχος Ελλάδας και το 1985 πρωταθλητής Ελλάδας (διαβάστε εδώ).
ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός ξανά αντιμέτωποι, τότε, για τρίτη φορά μέσα σε τέσσερα χρόνια. Οι δύο προηγούμενοι τελικοί είχαν γίνει στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», αλλά αυτή τη φορά στο… ουδέτερο της Νέας Φιλαδέλφειας, με τον Κούλη Αποστολίδη στο τέλος του να μιλάει και να παραδέχεται ότι «δεν ήταν αγώνας, αλλά… Κουνγκ Φου»!
Ήταν ο πρώτος τελικός στην ιστορία του κυπέλλου, ο οποίος πήγε στην παράταση και κρίθηκε στη διαδικασία των πέναλτι, με ζωντανή μετάδοση από την ΕΙΡΤ και τον τεράστιο Γιάννη Διακογιάννη στην περιγραφή, όπως είχε συμβεί και στους προηγούμενους τέσσερις, από το 1970 όταν η ΕΡΤ άρχισε να μεταδίδει ζωντανά τους τελικούς με τον Δικέφαλο να είναι πάντα ο ένας εκ των δύο φιναλίστ.
Το 1974 ήταν ο πρώτος τελικός, που οι Ελληνες είχαν την ευκαιρία να δουν σε έγχρωμη εικόνα, ενώ υπήρχαν κι άλλες ασπρόμαυρες πρωτιές. Ο ΠΑΟΚ έγινε η πρώτη ομάδα που αγωνίστηκε με ειδική εμφάνιση σε τελικό Κυπέλλου Ελλάδας. Ο Λες Σάνον σ’ ένα από τα ταξίδια του στην Αγγλία, επικοινωνεί με την Νιουκάστλ, που επίσης είχε φτάσει στον αγγλικό τελικό κυπέλλου, επιλέγει μια από τις ειδικές εμφανίσεις και τις φέρνει στην Ελλάδα. Ελάχιστοι ήξεραν, μέχρι δύο μέρες πριν από τον τελικό της Νέας Φιλαδέλφειας, την έκπληξη του Άγγλου προπονητή.
Ήταν ο τελευταίος τελικός Κυπέλλου Ελλάδας, υπό το καθεστώς της Χούντας, με την κυβέρνηση των Συνταγματαρχών στα τελευταία της, να βάζει εμπόδια στον ΠΑΟΚ. Παραμονές του τελικού η Εθνική Ενόπλων ζητά πέντε ποδοσφαιριστές του «Δικεφάλου», που φέρνει την έκρηξη της διοίκησης. Σε μια ταραχώδη συνεδρίαση, ο ΠΑΟΚ απαιτεί τη μετάθεση του τελικού και την παρουσία ξένου διαιτητή. Πετυχαίνει και τα δύο, καθώς η Ομοσπονδία φέρνει τον Ελβετό Χουνγκερμπίλερ.
«Με αεροπλάνα, τρένα και… βαπόρια», πάνω από 12.000 ΠΑΟΚτσήδες ταξιδεύουν στην Αθήνα για τον τελικό. Διψούν για το κύπελλο και ζουν από κοντά ένα πραγματικό θρίλερ.
Για να μην το κουράζουμε με περιγραφές των γκολ, άλλωστε υπάρχει ευτυχώς εικόνα από τον τελικό, μετά το 2-2 της κανονικής διάρκειας και της παράτασης, οι δύο ομάδες οδηγούνται στη διαδικασία των πέναλτι. Πρωτόγνωρο γεγονός, ο κόσμος δεν ήξερε πως να αντιδράσει, αν και στην κανονική διάρκεια ο Ελβετός ρέφερι είχε δείξει δύο φορές την άσπρη βούλα, με τον Πέτρο Καραβίτη να αστοχεί απέναντι στον αείμνηστο Γιάννη Στέφα και τον Αχιλλέα Ασλανίδη να ευστοχεί με αντίπαλο τον Λευτέρη Πουπάκη.
Το μυστικό του Αποστολίδη
Στη… ρουλέτα των πέναλτι, ο Ολυμπιακός αστοχεί με τους Πουπάκη (ο αστικός μύθος θέλει τον Αγγελο Αναστασιάδη να πλησιάζει και να του λέει: «Καλά, εσύ δεν έχεις πιάσει ποτέ πέναλτι, θέλεις να βάλεις κιόλας;»), Περσίδη και για τον ΠΑΟΚ να το χάνει ο… συνήθης ύποπτος, Γιώργος Κούδας, που ποτέ του δεν τα πήγαινε καλά στις εκτελέσεις πέναλτι και μετά από εκείνο το χαμένο πέναλτι δεν το δοκίμασε, ειδικά, σε μεγάλα παιχνίδια.
Η «άγνωστη ιστορία» των πέναλτι έχει να κάνει με την μυστική αλλαγή στη σειρά των ποδοσφαιριστών του Δικεφάλου, για να φτάσει ο Κούλης Αποστολίδης να εκτελέσει το τελευταίο και να δώσει τη χαριστική βολή στους «ερυθρόλευκους».
Στο χαρτάκι που έδωσε ο Σάνον στον Χουνγκερμπίλερ, η σειρά ήταν: Σαράφης, Αποστολίδης, Κούδας, Αναστασιάδης, Παρίδης. Ο αείμνηστος «Μητσάρας» είχε ευστοχήσει στην κανονική διάρκεια, άρα ήταν ο ιδανικός για το τελευταίο πέναλτι. Όμως, αυτό το άλλαξε ο Αποστολίδης, ως μοναδικός ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ που γνώριζε και μιλούσε αγγλικά, έπεισε πρώτα τον Σάνον και στη συνέχεια τον διαιτητή να χτυπήσει αυτός το τελευταίο και νικητήριο πέναλτι.
Και κάτι ακόμη. Όπως έγραψε η «Απογευματινή», την επομένη του τελικού, ο προπονητής του Ολυμπιακού, Λάκης Πετρόπουλος έκανε ένα μοιραίο λάθος: Δεν προπόνησε τους παίκτες του στα πέναλτι, πιστεύοντας στην ανωτερότητα της ομάδας του.
Λεπτομέρεια; Καμία από τις ειδικές εμφανίσεις με τις οποίες αγωνίστηκε ο Δικέφαλος δεν επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη από την ομάδα. Όλοι οι ποδοσφαιριστές τις μοίρασαν μέσα στους πανηγυρισμούς στον κόσμο και ουδείς έχει έστω μια ως ιστορικό κειμήλιο.
