Σε αυτές τις περιπτώσεις, τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει, τίποτα δεν μπορεί να βελτιώσει, τίποτα δεν μπορεί να απαλύνει το βαρύ πλήγμα. Η σημασία του αποτελέσματος ήταν πάνω από ο,τιδήποτε απόψε στην Τούμπα. Πάνω από αγωνιστική κατάσταση, πέρα από πνευματική κατάσταση, πέρα από ατομική φόρμα ή συγκέντρωση, πέρα από προσπάθεια, πέρα από τις 30 τελικές προσπάθειες που είχαν οι παίκτες του ΠΑΟΚ κόντρα στη Σλόβαν.
Κανένα “αχ” στην κερκίδα δεν μπορεί να αναπληρώσει τα γκολ που θα έπρεπε είχε πετύχει ο Δικέφαλος, κανένα “ωχ” στην κερκίδα δεν μπορεί να αναπληρώσει την ευκολία με την οποία δέχθηκε πάλι τα δυο τέρματα από τους Σλοβάκους. Η ουσία δεν αλλάζει. Η πραγματικότητα δεν μπορεί αντικατασταθεί.
Ο ΠΑΟΚ ως σύλλογος, ως ομάδα, ως διοίκηση, ως προπονητές, ως παίκτες απέτυχε. Σκληρά και οδυνηρά. Απέτυχε στον πρώτο μεγάλο στόχο της σεζόν που λέγεται Champions League, απέτυχε και στη μάχη επιβίωσης που θα έδινε συμμετοχή στους ομίλους του Europa League. Η αποτυχία θα ήταν ίσως πιο εύκολα αποδεκτή, αν δε συνοδευόταν από τη λέξη “καταστροφή”. Το πραγματικό αντίκτυπο αυτού του αποκλεισμού έχει πολλές παραμέτρους. Ίσως δεν μπορούμε να έχουμε ακόμα την πλήρη εικόνα. Τόσο οικονομικά λόγω Financial Fair Play, όσο και αγωνιστικά στην ευρωπαϊκή βαθμολογία της ομάδας ενόψει των επόμενων χρόνων.
Η παρτίδα δε σώθηκε και, μετά από τέτοιο πέσιμο, το να ξανασηκωθείς, εκτός από επιβεβλημένο, θέλει και μεγάλη προσπάθεια. Ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους, κι ας χρησιμεύσει αυτή η βαθιά πληγή για να γίνει η σωστή αυτοκριτική, από την οποία θα ξανάρθει η άνοδος. Προς το παρόν, ας παραδεχτούμε την αποτυχία. Αυτό είναι το πρώτο βήμα…
Επικοινωνία-Facebook Page: Thodoros Hastas
