Ένα από τα βασικά ζητήματα στον ΠΑΟΚ της εποχής Σαββίδη, είχε να κάνει με το ποιος κάνει κουμάντο πού, ποιος έχει ποιες αρμοδιότητες, αλλά και πού αρχίζουν ή σταματάνε οι ευθύνες των στελεχών της ΠΑΕ.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αγωνιστικού τμήματος, και κυρίως των τεχνικών διευθυντών που άλλαζαν σαν τα πουκάμισα τα τελευταία χρόνια, ίσως πιο συχνά και από ό,τι οι προπονητές του Δικεφάλου! Αυτό δεν ήταν παράλογο, κάτι που παραδέχονται και στον ΠΑΟΚ, καθώς κάθε φορά, στην πλάτη κάθε νέου τεχνικού διευθυντή έπεφταν όλες οι ευθύνες, χωρίς όμως αυτός να έχει την απόλυτη επίγνωση των ιδιαιτεροτήτων του συλλόγου.
Έτσι, το μοντέλο με τον τεχνικό διευθυντή να έχει το απόλυτο κουμάντο, εγκαταλείπεται πλέον από τον ΠΑΟΚ, ανεξαρτήτως ονομάτων. Όσο για το μοντέλο με τον προπονητή να έχει το απόλυτο κουμάντο; Κι αυτό δυσκολεύει όταν δεν υπάρχει κάποιος σταθερός στον πάγκο για διάστημα βάθους δυο ή τριών χρόνων. Στην περίπτωση του Φερέιρα, οι προϋποθέσεις είναι πιο ευνοϊκές, με βάση την προοπτική συνεργασίας των δυο πλευρών και το συμβόλαιο που έχουν υπογράψει.
Έτσι, θα υπάρχει πλέον ένας συνδυασμός με ενισχυμένο ρόλο προπονητή, αλλά πάντα με διοικητική καθοδήγηση και σημαντική συμβολή του τεχνικού διευθυντή.
