Σαν σήμερα, το 2013, ο ΠΑΟΚ κάνει το 2-1 στην σειρά των τελικών απέναντι στην Ορμή Πάτρας και στέφεται για πρώτη φορά στην ιστορία του ως Πρωταθλητής Ελλάδος Χάντμπολ γυναικών.
Για την διάκριση αυτή μιλούν στο μίνι-αφιέρωμα του acpaok.gr, οι πρωταθλήτριες παίκτριες, Λένα Προκοπίδου, Μυρτώ Νούλα και Κατερίνα Βαφειάδου.
Ο Δικέφαλος διένυε την δεύτερη χρονιά του στην μεγάλη κατηγορία του γυναικείου ελληνικού χάντμπολ, ύστερ από ένα ταξίδι με συνεχόμενες ανόδους από την τοπική κατηγορία μέχρι την Α1 Γυναικών.
Τερματίζοντας τρίτος στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος τη σεζόν 2012-2013, πήρε θέση για τις μάχες των ημιτελικών, εκεί που αντιμετώπισε και απέκλεισε με 2-1 νίκες την Αναγέννηση Άρτας με μειονέκτημα έδρας, παίρνοντας την πρόκριση για τους τελικούς.
Λένα Προκοπίδου: «Τη σεζόν εκείνη τερματίσαμε τρίτες στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος. Παίξαμε μία σειρά τελικών με την Ορμή Πάτρας που ήταν έξι φορές πρωταθλήτρια Ελλάδος. Καθόλου εύκολο έργο για εμάς, εφόσον είχαμε δυνατό και έμπειρο αντίπαλο. Και οι δύο ομάδες θέλαμε τον τίτλο».
Ο Δικέφαλος θα είχε το πλεονέκτημα έδρας στους τελικούς απέναντι στην Ορμή Πάτρας, η οποία τερμάτισε στην τέταρτη θέση στην κανονική διάρκεια.
Στους δύο πρώτους αγώνες των τελικών, οι δύο ομάδες εκμεταλλεύτηκαν τον παράγοντα έδρα, πραγματοποιώντας αμφότερες από μία εντός έδρας νίκη. Στη Μίκρα ο ΠΑΟΚ επικράτησε με 21-18, ενώ στη Πάτρα, η τοπική Ορμή, επικράτησε με 18-17.
Έτσι, η 28η Απριλίου του 2013 θα ήταν η ημερομηνία-ραντεβού με την ιστορία του… ασπρόμαυρου γυναικείου χάντμπολ.
28 Απριλίου 2013: ΠΑΟΚ-Ορμή Πάτρας 26-19, ΠΑΟΚ Πρωταθλητής Ελλάδος!
Μυρτώ Νούλα: «Δεν ήταν απλά μία μέρα για εμάς. Είχαμε βάλει τους στόχους από την αρχή της σεζόν. Ήμασταν μία ομάδα που δεν είχε μεγάλα ονόματα, είχε όμως ανθρώπους που ταίριαζαν στο DNA του ΠΑΟΚ. Πάθος, τρέλα και σκληρή δουλειά. Κανείς δεν πίστευε ότι μπορούσαμε, μας αμφισβητούσαν όλοι».
Κατερίνα Βαφειάδου: «Εμείς φυσικά και το πιστεύαμε από την αρχή της χρονιάς πως μπορούμε να τα καταφέρουμε».
Στο κατάμεστο «Σπίτι του Χάντμπολ» από τους φίλους του ΠΑΟΚ, τα κορίτσια της Γρηγορίας Γκόλια ήταν εκείνα που είχαν τον πρώτο λόγο στην αναμέτρηση.
Κατερίνα Βαφειάδου: «Ο τελικός του πρωταθλητή ήταν στις δύο νίκες. Ήθελα πολύ να κατακτήσω το πρωτάθλημα, δεν μου περνούσε το μυαλό ότι θα χάσω».
Το πρώτο ημίχρονο τελείωσε στο 13-9, με τους… ασπρόμαυρους σφυγμούς να έχουν φτάσει στο… ζενίθ τους, όλοι κατάλαβαν πως τα μεγάλα όνειρα που ξεκίνησαν το 2007, είχαν αρχίσει να παίρνουν σάρκα και οστά.
Λένα Προκοπίδου: «Τη θυμάμαι εκείνη την ημέρα! Πώς γίνεται να μη θυμάσαι τον πρώτο τίτλο που κατέκτησες με την αγαπημένη ομάδα σου… Αμέτρητα συναισθήματα που είχαν διάρκεια! Βεβαίως η στιγμή που ξεχωρίζω και έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό είναι η αντίδραση του κόσμου που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο μετά τη λήξη του αγώνα και φώναζε συνθήματα. Γνωρίζαμε πόσο σημαντικό ήταν και για τον κόσμο μας η κατάκτηση ενός τίτλου».
Όπως «αποκάλυψε» και η Λένα παραπάνω, η κόρνα της λήξης βρήκε τον ΠΑΟΚ νικητή με 26-19, στέφοντας τον ως Πρωταθλητή Ελλάδος Χάντμπολ γυναικών 2013! Ο πρώτος τίτλος του τμήματος, μέσα από μία ονειρική πορεία.
Μυρτώ Νούλα: «Ο αγώνας ήταν θρίλερ. Γύρω σου έβλεπες μάτια τρομαγμένα αλλά έτοιμα να δώσουν τα πάντα. Ένα γήπεδο γεμάτο από αετόπουλα να σε τρελαίνουν και να σου δείχνουν το μεγαλείο αυτής της ομάδας. Τολμώ να πω ότι εκεί ξύπνησαν ζωώδη ένστικτα. Δεν πίστευα ότι μπορούσα να νιώσω έτσι. Στο 60ο λεπτό απλά ήξερα ότι τώρα ξεκίνησε και επίσημα το μεγαλείο του ΠΑΟΚ».
Λένα Προκοπίδου: «Θυμάμαι όταν είχε λήξει ο αγώνας, δεν το είχα συνειδητοποιήσει καλά καλά. Υπήρχε τόση ένταση που ρώτησα μία συμπαίκτρια μου «Το πήραμε;» και μετά από λίγο κραυγές τρελής χαράς «Το πήραμε, το πήραμε ρεεεε!». Φυσικά δεν έλειπαν και τα αστεία σκηνικά. Χαρακτηριστικά, δεν μπορώ να ξεχάσω τη μητέρα μίας συμπαίκτριας μου και τον τρόπο που πανηγύριζε χοροπηδώντας και φωνάζοντας. Τέτοιες στιγμές όλα επιτρέπονται».
Κατερίνα Βαφειάδου: «Είχαμε δουλέψει πολύ και τα καταφέραμε. Πρώτη φορά αγωνίστηκα σε τελικό μέσα στην Μίκρα και είδα τόσο πολύ κόσμο του ΠΑΟΚ. Το αίσθημα, ο ενθουσιασμός που είχα μέσα στο γήπεδο θα μου μείνει αξέχαστος. Οι πανηγυρισμοί και οι αγκαλιές με τις συμπαίκτριες μου… Όμορφες εικόνες, στιγμές που έχουν χαραχθεί στην μνήμη μου».
Τα δεκάλεπτα: 3-5, 6-8, 13-9 (ημχ.), 16-12, 22-16, 26-19
Οι συνθέσεις των δύο ομάδων:
ΠΑΟΚ (Γ.Γκόλια): Ιωαννίδου, Νούλα 3, Σμαρδέλη, Τράικοβιτς, Ανθίτση 2, Τζέριτς, Μπίμπα, Χατζή, Λογδανίδου 7, Προκοπίδου 5, Βαφειάδου 4, Στρατάκη 5, Παυλίδου, Στάικου.
ΟΡΜΗ ΠΑΤΡΩΝ (Ρ.Τζούρκοβιτς): Κασάπη, Μίλασιτς 8, Κορομηλά, Καράγιωργα 4, Νούσια 1, Στράτου, Έλληνα 1, Μίσκοβιτς, Δημητρίου 3, Ρώσση, Χάλα, Ευαγγελίδου 1, Ματαρώνα, Συζίνου 1.
Δημήτρης Χασεκίδης (έφορος γυναικείας ομάδας από το 2007 μέχρι και σήμερα): «Ήταν μια ιστορική επιτυχία όχι μόνο για τον ΠΑΟΚ αλλά και για το γυναικείο ελληνικό χάντμπολ συνολικά. Θυμάμαι χαρακτηριστικά το πείσμα και την ψυχή όλων των κοριτσιών στην μεγάλη ανατροπή αρχικά στην Άρτα που καταφέραμε να πάμε στον τελικό με την υποστήριξη των οπαδών μας για πρώτη φορά. Το χαρακτηριστικό της ομάδας αυτής ήταν η ψυχή και η επιμονή στον στόχο, που για εμάς ήταν μόνο το πρωτάθλημα. Όταν περάσαμε στον τελικό, ήμασταν πλέον πολύ κοντά, και δεν θα ξεχάσω το πείσμα της προπονήτριας μας, κας Γκόλια, και όλων των κοριτσιών, για την κατάκτηση του πρωταθλήματος στην κατάμεστη Μίκρα. Νούλα, Λογδανίδου, Προκοπίδου, Ανθίτση, Βαφειάδου, Στρατάκη, Τζέριτς και οι υπόλοιπες, ήμασταν μία οικογένεια και δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μην πάρουμε εκείνο το πρωτάθλημα. Όταν ξεκινήσαμε το 2007 την προσπάθεια ονειρευόμασταν μέρες σαν και αυτές. Πραγματικά δεν θυμάμαι κάποια άλλη ομάδα να έχει ξεκινήσει από τις τοπικές κατηγορίες με σερί ανόδους και να κατακτά το πρωτάθλημα στην δεύτερη της χρονιά στην μεγάλη κατηγορία. Μόνο ο ΠΑΟΚ, μόνο το μεγαλείο αυτής της ομάδας θα μπορούσε να πετύχει κάτι τέτοιο. Φυσικά με Πρόεδρο, τον κύριο Θανάση Κατσαρή».
Λένα Προκοπίδου: «Κάθε τίτλος είναι δικαίωση και ευχαρίστηση για τον αθλητή. Ανταμείβονται ατομικοί και συλλογικοί κόποι. Φυσικά όταν είναι και ο πρώτος τίτλος της ομάδας, ομολογουμένως μένει βαθιά χαραγμένος. Όλες μας ήμασταν χαρούμενες και ικανοποιημένες από το αποτέλεσμα. Υπάρχουν φορές που βλέπω τα βίντεο και κάποια στιγμιότυπα από εκείνη την ημέρα. Είναι ένα κομμάτι που πάντα θα θυμάμαι».
Μυρτώ Νούλα: «Χασεκίδη, Γκόλια, Ψαθά, σας ευχαριστώ. Εσείς φωτίσατε τον δρόμο μας! Φυσικά και όλη την οικογένεια του ΠΑΟΚ, από τον Πρόεδρο, κο Κατσαρή, και το ΔΣ του Συλλόγου».
Λένα Προκοπίδου: «Ευχαριστώ όλες μου τις συμπαίκτριες, την προπονήτρια μου, Γρηγορία Γκόλια, τη βοηθό Άννα Ψαθά, τον κόσμο μας, όλους τους παράγοντες από τον Πρόεδρο, κο Κατσαρή, το ΔΣ, και φυσικά τον έφορο μας, κο Δημήτρη Χασεκίδη, που ζήσαμε τέτοιες στιγμές».
