Στην πλειοψηφία των αγώνων της φετινής σεζόν, οι παίκτες του ΠΑΟΚ δείχνουν στο γήπεδο είτε να μη “θέλουν” είτε να μην μπορούν. Να αποδώσουν τα αναμενόμενα, να πάρουν αποτελέσματα στις αναμετρήσεις υψηλής κρισιμότητας ή δυσκολίας. Καμιά φορά ισχύουν και τα δύο, σπανιότερα κανένα από τα δύο.
Απόψε στο ΟΑΚΑ ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που, για περισσότερο από μία ώρα, έβγαλαν την αναμφισβήτητη ποιότητά τους, αλλά στο ποδόσφαιρο χρειάζεται και τύχη. Αυτή που ξεκάθαρα έχει γυρίσει την πλάτη στην ομάδα εδώ και μήνες. Σα να μη φτάνει που από μόνος του ο Δικέφαλος έχει φροντίσει να βγάλει φέτος τα μάτια του. Με κάθε τρόπο. Έρχεται η γκαντεμιά για να επιβεβαιώσει ότι όταν γίνονται όλα στραβά, η συγκεκριμένα Θεά δε θα σε λυπηθεί.
Προφανώς δε μιλάω μόνο για την πλειάδα χαμένων ευκαιριών που χάθηκαν από τους ποδοσφαιριστές του Αμπέλ Φερέιρα στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Το γεγονός ότι εμφανίστηκε (ξαφνικά) ένας κανονικός ΠΑΟΚ, δε θα σήμαινε απαραίτητα και επιτυχία. Τα χτυπήματα της μοίρας φέτος είναι απανωτά. Μακάρι να έμεναν στις άσφαιρες τελικές προσπάθειες του Λημνιού ή του Πέλκα και τις επεμβάσεις του Διούδη.
Λίγα 24ωρα πριν, η ομάδα έχανε -εντελώς απρόσμενα- τον πολυτιμότερο παίκτης της για το υπόλοιπο της σεζόν. Δεν έφταναν οι αγωνιστικές ατυχίες, οι εξωαγωνιστικές ατυχίες, η σωρεία σοβαρών τραυματισμών. Ήρθε και το πρόβλημα του Μίσιτς να μας κάνει να ψάχνουμε… ξεματιάστρα. Πρέπει να έπεσαν πολλές κατάρες μετά το περσινό αήττητο νταμπλ…
Ο ίδιος ο ΠΑΟΚ λοιπόν έχει κάνει τα… χοντρά για να πάνε όλα ανάποδα φέτος, και η κακοτυχία “μαζεύει” τα υπόλοιπα…
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas