Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τις λεπτομέρειες που έκριναν το νικητή ανάμεσα σε ΠΑΟΚ και Κράσνονταρ, αλλά και το ταμείο που πρέπει να κάνει ο Δικέφαλος του Βορρά.
Οι λεπτομέρειες έκριναν το νικητή των δυο αναμετρήσεων του ΠΑΟΚ με την Κράσνονταρ και έδωσαν την πρόκριση στην Ρωσική ομάδα.
Αναλύοντας τα δυο παιχνίδι με ψυχραιμία θα διαπιστώσουμε πως ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος στο σύνολο των 180 λεπτών. Τόσο στο Κράσονταρ όσο και στην Θεσσαλονίκη, ο Δικέφαλος ήταν καλύτερος από την αντίπαλο του αλλά γνώρισε δυο ήττες που έφεραν τον αποκλεισμό από τους ομίλους του Champions League.
Το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθειες εισόδου στους ομίλους της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δεν φρόντισε ο ΠΑΟΚ να αυξήσει τις πιθανότητες του, φροντίζοντας και για την τελευταία λεπτομέρεια.
Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι επιχειρώντας ανανέωση (σωστή ή λάθος απόφαση, θα κριθεί στο μέλλον) δεν είναι δυνατόν μια ομάδα να φροντίσει τις λεπτομέρειες. Αρέσει δεν αρέσει, ο αρχικός στόχος ήταν να αποκλείσει την Μπεσίκτας και να εξασφαλίσει τους ομίλους του Europa League.
Ο στόχος της παρουσίας στους ομίλους της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης, δημιουργήθηκε εκ των υστέρων και συγκεκριμένα μετά το νίκη επί της Μπενφίκα που είναι επίσης αλήθεια πως ήρθε αναπάντεχα, αν αναλογιστούμε το ρόστερ που διαθέτουν οι Πορτογάλοι.
Βάζοντας την εξίσωση λοιπόν τα δεδομένα, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν δυο αναγνώσεις που είναι σχεδόν ταυτόσημες και σε καμία περίπτωση αντίθετες. Η ανάγνωση του αποκλεισμού – αυτοκτονία με δεδομένο ότι η Κράσνονταρ δεν ήταν καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ (συμπέρασμα στο οποίο με οδηγεί η εικόνα των δυο αγώνων) και η ανάγνωση της φυσιολογικής εξέλιξης, λόγω των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί στην Τούμπα.
