Τέσσερα χρόνια πριν η ποδοσφαιρική κοινότητα βίωνε ακόμη μία τραγωδία. Στις 28 Νοεμβρίου του 2016 γράφτηκε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία της βραζιλιάνικης ομάδας, Σαπεκοένσε.
Στις 21.59 μ.μ. γράφτηκε ο επίλογος για 71 ανθρώπους που ταξίδευαν με την πτήση τσάρτερ CP-2933 της βολιβιανής εταιρείας, LaMia (68 επιβάτες και εννέα μέλη πλήρωμα). Ανάμεσα τους ήταν 19 παίκτες της Σαπεκοένσε και όλο το τεχνικό επιτελείο.
Επιζώντες ήταν τρεις ποδοσφαιριστές ο τερματοφύλακας Τζάκσον Φόλμαν, ο αμυντικός Έλιο Νέτο, ο αμυντικός Άλαν Ρούσελ υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη, η αεροσυνοδός Χιμένα Σουάρες, ο μηχανικός του αεροσκάφους Έρβιν Τουμίρι και ο δημοσιογράφος Ραφαέλ Ενζέλ,
Το αεροπλάνο ξεκίνησε από το Σάο Πάολο της Βραζιλίας, έκανε στάση στη Σάντα Κρουζ ντε λα Σιέρα και τελικός προορισμός ήταν το Μεντεγίν, εκεί όπου η βραζιλιάνικη ομάδα θα αγωνιζόταν στον πρώτο τελικό του Copa Sudamericana κόντρα στην Ατλέτικο Νασιονάλ, μια μεγάλη στιγμή στην ιστορία του συλλόγου. Για μία ομάδα που ιδρύθηκε το1973 και που ανέβηκε για πρώτη φορά στη μεγάλη κατηγορία το 2014, ο τελικός του Copa Sudamericana θα ήταν μια ξεχωριστή στιγμή. Αντ’ αυτού όμως τα πράγματα εξελίχθηκαν τελείως διαφορετικά…
Η ομάδα είχε επιλέξει πτήση τσάρτερ για αυτό το ταξίδι, ενώ λίγες μέρες πριν το θλιβερό αεροπορικό δυστύχημα με το ίδιο αεροπλάνο είχε ταξιδέψει ο Λιονέλ Μέσι, με την εθνική ομάδα της Αργεντινής για τα προκριματικά του παγκοσμίου Κυπέλλου.
Λίγο πριν αναχωρήσει η αποστολή για το Μεντεγίν το κλίμα ήταν ιδιαιτέρως ευχάριστο, με έναν εκ των παικτών να τους κάνει μαγικά τρικ. Η πτήση κρατάει περίπου τέσσερις ώρες… Γύρω στις 21.30 το αεροπλάνο ξεκινάει την καθοδική του πορεία και σε επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου του ζητείται να περιμένει για την προσγείωση, καθώς υπήρχε ακόμη ένα αεροπλάνο που αντιμετώπιζε τεχνικό θέμα και θα έπρεπε πρώτα εκείνο να προσγειωθεί.
Ο Ραφαέλ (παίκτης της Σαπεκοένσε) ρωτά την αεροσυνοδό πότε θα φτάσουν με την τελευταία να του απαντά σε δέκα λεπτά. Στις 21.53 σβήνει η πρώτη μηχανή του αεροσκάφους, δευτερόλεπτα μετά η δεύτερη. Στις 21.55 η τρίτη και έπειτα η τέταρτη, σβήνουν τα φώτα μέσα στην καμπίνα του αεροσκάφους και το αεροπλάνο μοιάζει απλά να αιωρείται στον αέρα.
Ο πιλότος δίνει σήμα στον πύργο ελέγχου ότι αντιμετωπίζει πρόβλημα, γίνεται προσπάθεια να τους δώσουν κατεύθυνση αλλά το αεροσκάφος χάνεται από τα ραντάρ. «Χριστέ μου» ακούγεται στη ραδιοφωνική συχνότητα επικοινωνίας και μετά σιωπή.
Στις 21.59 περίπου (τοπική ώρα) ημέρα Δευτέρα στην ορεινή περιοχή Ελ Γκόρντο και σε υψόμετρο 3.300 μέτρων, το αεροπλάνο συνετρίβη. Απείχε μόνο 40 χιλιόμετρα από το Διεθνές Αεροδρόμιο του Μεντεγίν.
Από τους ποδοσφαιριστές που διασώθηκαν, ο Τζάκσον Φόλμαν έχασε το δεξί του πόδι, Έλιο Νέτο είχε σοβαρό τραύμα στο κρανίο, τον θώρακα και τους πνεύμονες του και χρειάστηκε αρκετό διάστημα για να αναρρώσει, και ο Άλαν Ρούσελ υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση στην σπονδυλική στήλη. Από τα συντρίμμια ανασύρθηκε ζωντανός και ο Ντανίλο, τερματοφύλακας της ομάδας, αλλά υπέκυψε στα τραύματά του, στο νοσοκομείο.
Τα αίτια του δυστυχήματος
Κατά την έρευνα που διεξήχθη, φαίνεται ότι ο πιλότος λίγο πριν την προσγείωση κάνει λόγο για έλλειψη καυσίμων. Ένα μήνα μετά το δυστύχημα η εισαγγελία είχε ανακοινώσει ότι δεν είχαν βρεθεί αποδεικτικά στοιχεία για “αμελή ή ακατάλληλη συμπεριφορά” από αξιωματούχους της Σαπεκοένσε, όσον αφορά την επιλογή της συγκεκριμένης αεροπορικής εταιρείας, ενώ άλλη προκαταρκτική εξέταση έκανε λόγο για ανθρώπινο σφάλμα. Με την τραγωδία να έχει σκεπάσει τη χώρα η Βραζιλία κήρυξε τριήμερο πένθος. Στο μικρό χωριό Σαπέκο, όπου και η έδρα της Σαπεκοένσε, στις 3 Δεκεμβρίου πλήθος κόσμου βρέθηκε στο στάδιο Arena Conda, το γήπεδο της ομάδας, για το ύστατο αντίο.
«Θυμάμαι όλα τα φώτα στο αεροπλάνο να σβήνουν και συνειδητοποιήσαμε ότι κάτι πήγαινε στραβά. Ίσα που είχα χρόνο να προσευχηθώ. Κατά την πτώση έχασα τις αισθήσεις μου και ευτυχώς δεν είδα κανέναν να πεθαίνει δίπλα μου. Ξαφνικά άνοιξα τα μάτια μου και φώναξα κάποιος να με βοηθήσει, δε θέλω να πεθάνω. Ήταν θαύμα από το Θεό, που μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Σωματικά αισθάνομαι πολύ καλά, αλλά όπως είναι λογικό είμαι πολύ λυπημένος. Ο πόνος είναι δυσβάσταχτος. Ο πόνος είναι αιώνιος. Πλέον φοβάμαι να πετάξω, είναι λογικό. Σήμερα βλέπω τη ζωή διαφορετικά, εκτιμώ τα απλά πράγματα, εκτιμώ το παρόν επειδή το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ» ήταν τα λόγια του Τζάκσον Φόλμαν, που του ακρωτηριάστηκε το δεξί του πόδι και σταμάτησε το ποδόσφαιρο. Από τους άλλους δύο ποδοσφαιριστές που διασώθηκαν, μόνο ένας συνέχισε το ποδόσφαιρο. Τον Αύγουστο του 2017 ο Ρούσελ φόρεσε ξανά τη φανέλα της ομάδας του, ενώ ο Νέτο αν και δεν έλυσε το συμβόλαιο του με την ομάδα, δεν αγωνίστηκε ποτέ ξανά.
Για την ιστορία, η αντίπαλος της Σαπεκοένσε, Ατλέτικο Νασιονάλ, ζήτησε το τρόπαιο να απονεμηθεί στη Σαπεκοένσε, στη μνήμη των νεκρών, όπως και έγινε.
Τραγική ειρωνεία, πέρσι ο Ραφαέλ Ενζέλ που ήταν από τους επιζώντες του δυστυχήματος και ο μόνος δημοσιογράφος που διασώθηκε, έχασε τη ζωή του, από καρδιακή προσβολή, παίζοντας ποδόσφαιρο και σε ηλικία μόλις 45 ετών.
