Αν είχαμε να κάνουμε με την γεωπολιτική, τη γεωστρατηγική και τη διπλωματία, αυτήν την ώρα θα μιλούσαμε για “Casus Belli ”, δηλαδή “αιτία πολέμου”. Σε αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, ή πολεμάς ή συνθηκολογείς με την ουρά στα σκέλια. Δεν υπάρχουν μέσες οδοί.
Μέση οδός δεν υπάρχει όπως φαίνεται ούτε στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Τα όσα είδαμε να εκτυλίσσονται απόψε στο Χαριλάου δεν ήταν απλά μια κακή διαιτησία, ανάμεσα στις τόσες που γίνονται κατά καιρούς. Δεν ήταν μια άτυχη στιγμή, μια άτυχη βραδιά. Δεν ήταν απλά μια διαιτησία, ευνοϊκή προς την μία από τις δυο ομάδες. Δεν ήταν καν μια διαιτησία που ήθελε να “σπρώξει” ή να “εμποδίσει”. Ήταν μια ξεκάθαρη διαιτητική συμπεριφορά, στοχευμένη να πλήξει τον ΠΑΟΚ, και μάλιστα με τρόπο που θα γίνει αντιληπτό από όλους.
Το μέσο το οποίο χρησιμοποιήθηκε δεν έχει τόση αξία. Ούτε ο Άρης, ούτε ο διαιτητής Νάιχαους. Όταν αρπάζεις ένα τενεκεδάκι και το πετάς, δεν φταίει το τενεκεδάκι. Τώρα, αν το τενεκεδάκι πανηγυρίζει είναι δικό του θέμα. Αφού τα έχει βρει με τον εαυτό του, καλά κάνει…
Το θέμα μας -και το θέμα τους- είναι ο ΠΑΟΚ. Όσο αυτός παραμένει σε στάση άμυνας, οι επιθέσεις πληθαίνουν, μεγαλώνουν, γίνονται πιο καίριες, κατά καιρούς και ακόμα πιο ντροπιαστικές. Το αποψινό δεν αφήνει πλέον άλλα περιθώρια ελιγμών. Αναφωνείς “αυτό σημαίνει πόλεμος” και τραβάς για το μέτωπο απέναντι στο “ερυθρόλευκο” σύστημα.
*Στα καθαρά αγωνιστικά, όπως και στα εξωαγωνιστικά, ο Δικέφαλος παρουσιάστηκε ξανά απροετοίμαστος, ανυποψίαστος και αφελής. Ήταν λογικό να μην μπορούν να διαχειριστούν αυτήν την κατάσταση οι πιτσιρικάδες, ήταν λογικό τα νεύρα να χαλάσουν το παιχνίδι τους. Είναι δύσκολο να γίνει ποδοσφαιρική κριτική όταν αγωνίζεσαι υπό τέτοιες συνθήκες. Αν κάποιος έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες σε αυτήν την περίπτωση, αυτός είναι ο προπονητής.
Facebook Page: Θόδωρος Χαστάς
Twitter: Thodoros Hastas
Instagram: theohastas
