Νίκη χωρίς να δεχθεί γκολ μετά από 13 ματς για την ΑΕΚ. Η ομάδα του Χιμένεθ επικράτησε με 1-0 του Παναιτωλικού.
Μια ΑΕΚ με αλλαγές τόσο στον χώρο της μεσαίας γραμμής (Γαλανόπουλος-Σακχόφ) όσο και στα άκρα (Τάνκοβιτς-Γκαρσία) και εν γένει με διάθεση πειραματισμού σε επίπεδο 11άδας (Αθανασιάδης στο τέρμα, Μιτάι στο αριστερό άκρο της άμυνας), εμφανίστηκε κόντρα στον Παναιτωλικό. Και αν και ο αντίπαλος δεν ενδείκνυται για σοβαρά συμπεράσματα, το βασικό εξ’ αυτών όσον αφορά τον τρόπο προσέγγισης της αναμέτρησης από πλευράς «ένωσης» είχε να κάνει με την αμυντική της λειτουργία.
Κόντρα στην ομάδα του Αγρινίου λοιπόν, η ομάδα του Χιμένεθ είχε ως ξεκάθαρο στόχο της τη συνεπή και σφιχτή ανασταλτική λειτουργία και το να μην δεχθεί φάσεις, κάτι που σε μεγάλο βαθμό το κατάφερε χάρη στα συνεχόμενα τρεξίματα του Γαλανόπουλου και του Σακχόφ αλλά και την ταχυδύναμη του Μιτάι και του Μπακάκη. Αυτή η λογική επηρέασε φυσικά και την επιθετική λειτουργία καθώς ναι μεν η ΑΕΚ ήταν κυρίαρχος αλλά σε κανένα σημείο δεν μπήκε στη διαδικασία να ανεβάσει γραμμές και να αφήσει κενά πίσω.
Ο δρόμος για το γκολ ήρθε στο 40′ όταν ο Μπακάκης βρήκε τον Μάνταλο και αυτός τον Γαλανόπουλο που από κοντά άνοιξε το σκορ για το 1-0. Αυτό ήταν το σκορ με το οποίο οι δυο ομάδες πήγαν στα αποδυτήρια. Στην επανάληψη βέβαια δεν άλλαξε τίποτα και το παιχνίδι κινήθηκε στο ίδιο μοτίβο. Οι αλλαγές του Δέλλα είχαν ως στόχο την πίεση από πλευράς Παναιτωλικού αλλά αυτό δεν κατέστη ιδιαίτερα εφικτό με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να συνεχίσει να έχει τον έλεγχο.
Η «ένωση» θα μπορούσε σε κάποιες φάσεις -τουλάχιστον σε ένα τετ-α-τετ του Λιβάγια και άλλο ένα του Ολιβέιρα- να έχει πετύχει και το 2-0 αλλά ήταν εξόφθαλμο ότι ανάμεσα στο δεύτερο γκολ και το να διατηρηθεί το μηδέν στα μετόπισθεν, προτεραιότητα υπήρξε το δεύτερο. Κάπως έτσι, παρά το ισχνό 1-0, η ΑΕΚ νίκησε χωρίς να δυσκολευτεί τον Παναιτωλικό.
