Ο Ισμαΐλα Ουεντραόγκο μπορεί να αποδειχθεί ο νέος Καντέ ή να μην παίξει καν ούτε στον ΠΑΟΚ Β’. Είναι όμως μία κίνηση προς την σωστή κατεύθυνση. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Ο επόμενος μεγάλος αθλητής μπορεί να κρύβεται παντού. Οπουδήποτε. Σε οποιαδήποτε χώρα, σε οποιοδήποτε μέρος, μπορεί να ασχολείται με οτιδήποτε άλλο. Στην περίπτωση του Γιάννη κρυβόταν πίσω από έναν πάγκο που πουλούσε cd στις αγορές των Σεπολίων. Ο επόμενος σταρ μπορεί να είναι ακόμα καλύτερα κρυμμένος από αυτόν. Αργά ή γρήγορα όμως κάποιος θα τον βρει, κάποιος θα τον ξετρυπώσει, κάποιος θα τον ανακαλύψει.
Όχι, δεν βάζω στην ίδια ζυγαριά τον απόλυτο σταρ του ΝΒΑ με τον Ισμαΐλα Ουεντραόγκο, κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με ύβρη. Ο Γιάννης όμως απέδειξε ότι… ποτέ δεν ξέρεις. Ποτέ δεν ξέρεις πως μπορεί να μεταφραστεί αυτό που έχεις σήμερα, σε αυτό που μπορεί να εξελιχθείς αύριο.
Η Ελλάδα ως μικρή, φτωχή και ταπεινή αθλητική αγορά θα έπρεπε να έχει εδώ και χρόνια την κατάλληλη νοοτροπία και τις απαραίτητες υποδομές, ώστε να γίνεται ο πρώτος σταθμός μετεπιβίβασης όλων των αφρικανικών ακατέργαστων ταλέντων.
Αντ’ αυτής το κάνουν με ασύλληπτη επιτυχία το Βέλγιο και όλες οι σκανδιναβικές χώρες. Οι πανάκριβες πωλήσεις αφρικανικών ταλέντων σε ομάδες των κορυφαίων ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων είναι η κινητήριος δύναμη που συντηρεί τις ποδοσφαιρικές τους οικονομίες.
Μόνο την τελευταία εβδομάδα η δανική Νόρτζελαντ πούλησε τον 19χρονο Γκανέζο μεσοεπιθετικό Καμαλντίν Σουλεμάνα στην Ρεν για 15 εκατομμύρια ευρώ και η Μίντιλαντ τον 23χρονο Νιγηριανό μέσο Φρανκ Ονιέκα στην Μπρέντφορντ για άλλα 10.
