Έστησαν την ομάδα στη γωνία για τους εγκληματίες, αλλά δεν είναι όλοι! Ο Μάνος Τσαλγατίδης γράφει για την ανατροπή του Δικεφάλου στο ντέρμπι, για τις φωνές του Τριφυλλιού για τη διαιτησία, αλλά και για τη δολοφονία του Άλκη και όσα ακολούθησαν…
Το ντέρμπι του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό είναι από αυτά που θα ξεχαστούν γρήγορα. Ο ΠΑΟΚ άλλωστε με 2 αγώνες κάθε εβδομάδα δεν έχει την πολυτέλεια να σκέφτεται τα λάθη του παρελθόντος, αλλά πρέπει να επικεντρώνεται στους αγώνες που έχει μπροστά του. Το θετικό για τον Δικέφαλο είναι πως ακόμα και στην κακή του ημέρα κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς, έστω και αν χρειάστηκε το καταπληκτικό γκολ του Σάστρε.
Ας ξεκινήσουμε πρώτα από το φανταστικό τέρμα που πέτυχε ο Ισπανός δεξιός μπακ. Είναι δυνατόν ο επόπτης να μην κατάλαβε-είδε πως η μπάλα πέρασε την γραμμή; Αυτοί οι άνθρωποι πληρώνονται για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, για να είναι συγκεντρωμένοι και να κάνουν σωστές υποδείξεις. Πάλι καλά, που ο διαιτητής Τρεϊμάνις παρακολουθούσε την τροχιά της μπάλας και είχε καθαρό οπτικό πεδίο για να δει πως αυτή πέρασε τη γραμμή. Απαράδεκτα πράγματα από τον επόπτη…
Πριν πάμε στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, θα ήθελα να σχολιάσω το πόσο έχει μικρύνει ως μέγεθος ο Παναθηναϊκός. Για να μην παρεξηγηθώ, ο Γιοβάνοβιτς και οι παίκτες του κάνουν μια τίμια προσπάθεια στη σεζόν, αλλά όλα τα υπόλοιπα που γίνονται, πραγματικά τον μικραίνουν. Ο μεταφραστής διάβαζε ως μετάφραση του Βέλεθ μηνύματα που του έρχονταν στο κινητό και είχαν ως στόχο να πλήξουν την καθαρή νίκη του ΠΑΟΚ, αλλά και να… ξεπλύνουν τη διοίκηση των «πρασίνων», ποδοσφαιριστές που έκαναν καθυστερήσεις από το 10ο λεπτό του αγώνα και άτομα στον πάγκο που η συμπεριφορά τους (με την ανοχή του Τζήλου) θύμιζε αγώνα τοπικού.
με ανούσια κατοχή της μπάλας και ανήμπορος να δημιουργήσει κινδύνους μπροστά στην αντίπαλη εστία. Το ίδιο μοτίβο είχε και στο δεύτερο μέρος, μέχρι που ο Λουτσέσκου έβαλε στον αγώνα τους Μπίσεσβαρ, Μιτρίτσα και Άκπομ. Οι δύο πρώτοι άλλαξαν τη ροή του αγώνα, έδωσαν ταχύτητα, ενέργεια αλλά και δημιούργησαν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα. Ο Άκπομ από την άλλη περιορίστηκε κυρίως σε μονομαχίες και όπως και ο Τσόλακ, δεν μπόρεσε να βοηθήσει. Ο Μπίσεσβαρ θύμιζε ώρες ώρες τον παίκτη του νταμπλ, ενώ ο Ρουμάνος εξτρέμ έστω και αργά έχει αρχίσει να ανεβάζει την απόδοση του.
Αυτά όμως για τον αγώνα. Υπάρχει ένα θέμα που είναι πάνω από όλα. Ένα 19χρονο παιδί δεν βρίσκεται μαζί μας. Δεν είχε τη δυνατότητα να ζήσει, να πραγματοποιήσει τα όνειρα που έκανε, όταν έπεφτε στο κρεβάτι. Δεν πρόλαβε να γελάσει, να κλάψει, δεν πρόλαβε να… να… να.. Γιατί; Γιατί κάποιος του έκοψε το νήμα της ζωής με μια μαχαιριά, ενώ κάποιοι τον χτυπούσαν μανιασμένα και άνανδρα.
