Η εξέλιξη του αγώνα με τον Αστέρα Τρίπολης και φυσικά η απώλεια δυο βαθμών, αποτέλεσε ένα ακόμα διδακτικό (και συνάμα δυσάρεστο) μάθημα για τον ΠΑΟΚ. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Δυσάρεστο διότι ο Δικέφαλος έχασε κι άλλο πολύτιμο έδαφος στον βαθμολογικό πίνακα, διδακτικό διότι –δυστυχώς- επιβεβαιώθηκε (αυτό θεωρώ τουλάχιστον) το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας, απέναντι σε ομάδες με κλειστές άμυνες.
Πρόβλημα που είδαμε και σε προηγούμενα παιχνίδια (Παναιτωλικό, Λαμία, Ατρόμητο Αθηνών) της ομάδας του Ράζβαν Λουτσέσκου στην Τούμπα.
Η ανάλυση του αγώνα δεν είναι δύσκολη. Με διπλό μπλοκ από τον Μεταξά στον Νάρει, ήταν σχεδόν αδύνατο ο ΠΑΟΚ να προσεγγίσει με αξιώσεις την περιοχή του Αστέρα. Ο Καντουρί δεν είναι μπορεί να πατήσει περιοχή αγωνιζόμενος αριστερά ενώ ο Ντούγκλας (που ήταν σε κακή μέρα έτσι κι αλλιώς), δεν είναι ο επιτελικός που θα βρει τις λύσεις σε κλειστούς χώρους.
Προσθέτουμε την αδυναμία του Ολιβέιρα να βρει εύκολο γκολ και φυσικά την αδυναμία τροφοδοσίας του από τα πλάγια και έχουμε ως αποτέλεσμα, την ταλαίπωρη εικόνα που παρουσίασε ο ΠΑΟΚ, μέχρι την είσοδο του Κωνσταντέλια.
Ο νεαρός, ήταν ο παίκτης που «ξεκλείδωσε» το παιχνίδι του ΠΑΟΚ. Με χαρακτηριστικά όπως η ικανότητα να πατήσει την αντίπαλη περιοχή, να μονομαχήσει με επιτυχία με τους αντιπάλους στο ένας με έναν, την φαντασία, την ταχύτητα και φυσικά την ενέργεια, έκανε την διαφορά.
Ακριβώς το ίδιο έγινε και στο παιχνίδι με τον Παναθηναικό, όταν ο Δικέφαλος κυνήγησε –ανεπιτυχώς- την ισοφάριση. Τα χαρακτηριστικά του Κωνσταντέλια, είναι αυτά που λείπουν από τον ΠΑΟΚ, σε παιχνίδια όπως αυτό κόντρα στον Αστέρα Τρίπολης.
