Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι κάποια στιγμή θα παρακολουθούσαμε και ωραίο ποδόσφαιρο από τον ΠΑΟΚ, σε συνδυασμό και με αποτέλεσμα. Έγινε απόψε με τον ΠΑΣ Γιάννινα, μπορεί να μην ξαναγίνει τώρα στα κοντά, μπορεί να έχει μια συνέχεια.
Η εμφάνιση του Δικεφάλου αποτυπώνεται και χρησιμοποιείται ως βάση συμπερασμάτων κυρίως από το πρώτο ημίχρονο. Εκεί όπου έγινε μια κανονική αναμέτρηση, με αρχή, μέση και τέλος. Εκεί όπου η ομάδα του Ράζβαν Λουτσέσκου παρουσίασε ένα πρόσωπο το οποίο θέλει να βλέπει ο προπονητής της και ο κόσμος της.
Τι έγινε σε αυτό, αλλά και γενικότερα; Ο Ρουμάνος αποφάσισε να αφήσει στον πάγκο τον Αουγκούστο και να χρησιμοποιήσει τον Ελ Καντουρί στο “10”. Τον κανονικό Ελ Καντουρί, και όχι τον “ιμιτασιόν”. Τον Ελ Καντουρί που όταν παίζει αυτό που ξέρει και αυτό που μπορεί, δεν έχει να ζηλέψει τίποτα και από κανέναν ποδοσφαιριστή της Super League. Ο Μαροκινός έβγαλε σχεδόν όλες τις αρετές του με την μπάλα στα πόδια, έστω κι αν δεν καταγράφηκε κάπου ως ασίστμαν ή σκόρερ.
Σε συνδυασμό με τον Ελ Καντουρί, ο ΠΑΟΚ είδε να παίζουν στην ενδεκάδα του δυο κανονικά πλάγια μπακ, όπως πρέπει να παίζουν αυτά. Η σωστή παρουσία των δυο συγκεκριμένων, η συμμετοχή τους στα overlap και τα underlap είναι κομβική για το ποδόσφαιρο. Ράφα και Σάστρε έκαναν λοιπόν πιστά και ορθολογικά τα βασικά των ακραίων μπακ.
Ειδικά ο Πορτογάλος έβγαλε πάνω από πέντε επικίνδυνες επιθέσεις του ΠΑΟΚ, είχε ασίστ, θα μπορούσε να είχε και περισσότερες αν οι συμπαίκτες του ήταν πιο εύστοχοι. Συμμετοχή σε γκολ, στο δεύτερο, είχε και ο Ισπανός με την υπέροχη ενέργεια και σέντρα που έκανε πριν κερδίσει το πέναλτι ο Ολιβέιρα.
Μαζί με την πληθωρική και ποιοτική παρουσία του Σβαμπ στον άξονα, και σε συνδυασμό με την ένταση που επιτέλους βγήκε στον αγωνιστικό χώρο, η εικόνα του Δικεφάλου ήταν η ενδεικτική. Τίποτα δε θα μπορούσε να “χαλάσει” το τελικό αποτέλεσμα.
Στις – προσωπικές μου- χαρακτηριστικές στιγμές του αγώνα, μια φάση στο 70’ , όταν ο ΠΑΟΚ έβγαλε μια αντεπίθεση με περίπου επτά παίκτες του να τρέχουν και να φτάνουν στην αντίπαλη περιοχή! Μπορεί να μην έχει γίνει ποτέ αυτό μέχρι τώρα, ειδικά σε ένα τόσο προχωρημένο χρονικό σημείο μιας αναμέτρησης.