Έγραψα πριν από μερικές μέρες για τη… μπάλα που πρέπει να μείνει χαμηλά περί τα μεταγραφικά του ΠΑΟΚ και είναι πιθανό κάποιοι να… στράβωσαν ή και να είπαν ή σκέφτηκαν τα δικά τους. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Αλλοίμονο, δικαίωμα στη γνώμη, έχει ο καθένας και είναι σεβαστή, απλά όχι και υποχρεωτικά αποδεκτή. Επανέρχομαι σήμερα για να συνεχίσουμε τη κουβέντα από εκεί που την αφήσαμε και να προσθέσουμε κάποια χρήσιμα πραγματάκια.
Είδαμε πως χειρίστηκε και εκμεταλλεύτηκε την μίνι-προετοιμασία ο Λουτσέσκου στη Κύπρο. Άπλωσε το σεντόνι και έβγαλε στην επιφάνεια όσα πιο πολλά παιδιά μπορούσε, δίνοντας ευκαιρία σε όλο και περισσότερους νεαρούς κυρίως, να μας συστηθούν.
Αυτό αποτέλεσε αφορμή να παρουσιαστούν μπροστά μας ποδοσφαιριστές χαμένοι, παροπλισμένοι η και παντελώς ξεχασμένοι, οι οποίοι πήραν την ευκαιρία και προσπάθησαν άλλος λίγο άλλος περισσότερο και άλλος ακόμη πιο πολύ, γεγονός που έφερε μια νέα πραγματικότητα, η οποία είμαι σίγουρος πως θα αλλάξει την κατάσταση μέσα στην ομάδα.
Ποια ακριβώς θα είναι αυτή η νέα εικόνα και πόσο θα βοηθήσει τελικά θα το δούμε στη συνέχεια, που σαφώς αναμένεται και θα είναι πιο επιβαρυμένη και ασφαλώς πιο απαιτητική. Σίγουρα ο Λουτσέσκου διεύρυνε τον κύκλο των διαθέσιμων ποδοσφαιριστών, κάτι που του επιτρέπει να ψάξει και να βρει πιο πειστικές λύσεις, ανεβάζοντας έτσι τον ανταγωνισμό άρα και τις προσδοκίες.
Κάτι τέτοιο αποτελεί την πιο σημαντική εξέλιξη μέσα στο χειμώνα, καθώς είπαμε ότι οι προσδοκίες για ενίσχυση, δεν έχουν και τις πιο πολλές πιθανότητες, οπότε αντιλαμβάνεται ο καθένας ευκολότερα ότι οι όποιες λύσεις και η όποια βελτίωση, είναι μάλλον ρεαλιστικότερο να αναζητηθούν στα…ενδότερα.
Μια τέτοια προοπτική, η οποία ειδικά αν στηριχθεί και υποστηριχτεί με πίστη και συνέπεια, θεωρώ ότι θα προσφέρει και ευχάριστες εκπλήξεις και ίσως και αναπτυξιακό ορίζοντα για την ομάδα, σε μια περίοδο ειδικών συνθηκών που διανύει.
