Ο Γιάννης Κωνσταντέλιας αποτελεί το next big thing όχι μόνο του ΠΑΟΚ αλλά και του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τον νεαρό μεσοεπιθετικό να εξαργυρώνει τις εκπληκτικές εμφανίσεις του με την φανέλα του Δικεφάλου, με την πρώτη του κλήση στην Εθνική Ελλάδος.
Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, μάλιστα παρουσίασε αφιέρωμα στην ονειρική πορεία του «Ντέλια» από τον Βόλο και τις ακαδημίες του ΠΑΟΚ, μέχρι και την παρουσία του στην Εθνική Ομάδα.
Αναλυτικά η ΠΑΕ ΠΑΟΚ αναφέρει:
H τέχνη του να μετατρέπεις τους περιορισμούς σε αρετές στο ποδόσφαιρο, αρετές τόσο ελκυστικές, είναι ενδεχομένως ένα από τα αποτελέσματα της ερωτικής σχέσης ανάμεσα σ’ ένα παιδί και στη μπάλα.
Ο λακωνικός και συνήθως αμήχανος Γιάννης Κωνσταντέλιας δεν θα μπορούσε να το διατυπώσει πιο μεστά, άλλωστε. «Το ποδόσφαιρο το ερωτεύτηκα…». Συγχωρήστε μας μια δόση υπερβολής, μα πλέον και το ποδόσφαιρο και ο κόσμος του όπως τον ζούμε στην Ελλάδα κι όχι μόνο, έχει «ερωτευτεί» τον Κωνσταντέλια.
Συμφωνούμε, σε κλισέ θα καταφύγουμε, αλλά στις μέχρι στιγμής συστάσεις του στον κόσμο του ανδρικού ποδοσφαίρου – το αναπτυξιακό τον γνώριζε πολύ καλά – έχει «μιλήσει» ήδη με τον ενδεδειγμένο τρόπο. Ελκυστικός, ευφυής, επιδραστικός, με ενέργειες που έγιναν δικαίως viral, με ποδοσφαιρικό αλτρουισμό – προφανώς δείγμα ωριμότητας, σε απόλυτο contrast με το παιδικό του χαμόγελο – και χαμηλωμένο βλέμμα σε απανωτά standing ovation στην Τούμπα κι αλλού. Το παιδί του PAOK Academy που πέρασε όλα τα στάδια εκπαίδευσης, που προσέλκυε στα γήπεδα του αναπτυξιακού ποδοσφαίρου εκείνους που είχαν ακούσει για έναν μικροκαμωμένο «μάγο», που κέρδισε το ενδιαφέρον της Masia, μεγάλωσε. Είναι στην Εθνική Ελλάδας. Και είμαστε τόσο περήφανοι και τόσο χαρούμενοι με τη χαρά του!
Ο Γιάννης έκλεισε τα 20 του χρόνια στις 5 Μαρτίου, στον ΠΑΟΚ ανήκει από το 2013, την πρώτη του εμφάνιση στην ανδρική ομάδα κατέγραψε στις 17.01.2021 σε εκείνο το 0-3 στο Ηράκλειο με τον ΟΦΗ και το πρώτο του γκολ πέτυχε στις 22.01.2023 στο επίσης 0-3 επί του Παναθηναϊκού. Ήταν το πρώτο του γκολ στον 24ο αγώνα του με την ανδρική ομάδα. Ίσως άργησε, εξ ου και ο χαρακτηριστικός πανηγυρισμός. Μέχρι στιγμής στη σεζόν μετρά 26 εμφανίσεις, τρία γκολ, τρεις ασίστ, 108 μεταβιβάσεις, 39 κλεψίματα.
Στις λεγόμενες σημαντικές στατιστικές κατηγορίες ο Κωνσταντέλιας έχει περίοπτη θέση. Στις επαφές με τη μπάλα στη μεγάλη περιοχή του αντιπάλου ανά 90λεπτό είναι 6ος μεταξύ των παικτών που δεν αγωνίζονται ως φορ. Στο ποσοστό ακριβείας των smart passes είναι 3ος στην Super League. Στο ποσοστό ακριβείας των προωθητικών πασών είναι 4ος στην Super League. Επομένως, με διαφορά από τον δεύτερο, είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής κάτω των 24 ετών που την τρέχουσα σεζόν αγωνίζεται στην μεγάλη κατηγορία. Καθόλου άσχημα…
Όταν ήρθε από την Αγία Παρασκευή Βόλου στην Θεσσαλονίκη, έπαιζε αρχικά ως φορ, μετά μετατοπίστηκε στο κέντρο, αλλά και στις πλευρές. Ο ίδιος μέχρι και σήμερα ισχυρίζεται ότι και «10άρι μου αρέσει και αριστερό εξτρέμ νομίζω μου ταιριάζει».
Στο PAOK Academy δούλεψε, κόπιασε, βίωσε ωραίες στιγμές, πήρε πολύτιμες εμπειρίες σε εγχώρια και διεθνή τουρνουά και αναδείχθηκε δύο φορές mvp στο εξωτερικό. Τράβηξε από πολύ μικρή ηλικία πολλά βλέμματα πάνω του, άκουσε ευρωπαϊκές σειρήνες επίσης πολύ νωρίς. Με την Κ17 έζησε έναν χαμένο τελικό, απόλαυσε έναν κερδισμένο, με την Κ19 πανηγύρισε δύο πρωταθλήματα, όντας μάλιστα από μικρός στους «μεγάλους» της ακαδημίας. Την σεζόν 2017-18 σε 14 ματς πέτυχε εννιά γκολ και μοίρασε επτά ασίστ. Την επόμενη σε 18 παιχνίδια πέτυχε τέσσερα γκολ κι έδωσε 15 πάσες για γκολ. Την περίοδο 2019-20 – όσο πρόλαβε να παιχτεί το πρωτάθλημα της Κ19, λόγω της διακοπής εξαιτίας της πανδημίας – σε επτά παιχνίδια πέτυχε ένα γκολ. Οσο για την «μισή» σεζόν 2020-2021, είχε προλάβει σε έξι ματς να σκοράρει πέντε φορές και να βγάλει τρεις ασίστ.
Στις «μικρές» Εθνικές δεν πρόλαβε να αγωνιστεί πολύ, δεδομένου πάντα των ικανοτήτων του. Ειρωνεία, αν μη τι άλλο… Τρεις συμμετοχές κι ένα γκολ με την Κ16, μία με την Κ19, μία με την Ελπίδων Κ21. Υπάρχουν καταγεγραμμένα τα στατιστικά του, εξ ου και γνωρίζουμε. Διότι ο ίδιος δεν δίνει δα και σημασία, δεν ήταν ποτέ από τα παιδιά που σημείωνε, θυμόταν ή κυνηγούσε ρεκόρ. Κι όταν ερωτάται για τις συμμετοχές του στις μικρές Εθνικές, δεν απαντά ακριβώς και με σιγουριά. «Κάτι η περίοδος του κορωνοϊού, λίγο κι ένας τραυματισμός μου στο χέρι και δεν ταξίδεψα πολύ ως διεθνής», θυμάται.
Δεν έχει σημασία, άλλωστε. Μόλις πέντε μήνες από τη στιγμή που δεν δίστασε στιγμή φορώντας τη φανέλα βασικού στον ΠΑΟΚ, ήρθε η κλήση στην Εθνική Ανδρών. Αναμενόμενη εν πολλοίς, επιβράβευση προφανώς, σημαντικό βήμα στην καριέρα του το δίχως άλλο. Ουδεμία αμφιβολία έχουμε ότι «η μπάλα θα παραμείνει χαμηλά». Ένα γήπεδο, η μπάλα, μια ομάδα –οικογένεια, η εμπιστοσύνη που τον κάνει ν’ «ανθίζει», κι όλα θα πάρουν το δρόμο τους. Πάντα, μα πάντα να εμπιστεύεσαι την διαδικασία…
