Μετά την αναπάντεχη γκέλα του Παναθηναϊκού με τον Βόλο, το ντέρμπι μεταξύ του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ απέκτησε λίγο μεγαλύτερη σημασία. Η αξία του ενός, των τριών ή των μηδέν πόντων αμφοτέρων των αντιπάλων boldαρίστηκε.
Η αναμέτρηση της Τούμπας από το πρώτο μέχρι το τελευταίο της λεπτό ήταν στα όρια. Σε ένα τεντωμένο σκοινί. Ήταν εμφανές ότι θα κρινόταν στις λεπτομέρειες. Στη μία φάση, στη μία έμπνευση. Όπως είναι λογικό σε αγώνες μεταξύ ισοδύναμων ομάδων που αναζητούν με ίδιες πιθανότητες τη νίκη. Που έχουν ίδια θέληση για τη νίκη.
Η αλήθεια είναι ότι η επιθυμία των παικτών της ένωσης “φώτιζε” λίγο περισσότερο στον αγωνιστικό χώρο. Πιο αποφασισμένοι και κερδισμένοι στις πάμπολλες μονομαχίες που έγιναν, πιο συγκεντρωμένοι και βλέποντας με μεγαλύτεροι “ευκρίνεια” τον στόχο του συγκεκριμένου 90λεπτου.
Οι μάχες, τα νεύρα, η ένταση που ξεχείλιζε σε κάθε σπιθαμή του γηπέδου ήταν τα χαρακτηριστικά μιας αναμέτρησης στην οποία ο ΠΑΟΚ έδειξε ότι δεν ήταν καλά προετοιμασμένος. Σωματικά και πνευματικά. Με κάποια βασικά του γρανάζια να βρίσκονται σε μετριότατη βραδιά, κάτι που επηρέασε και τη συνεκτικότητα του συνόλου.
Δεν μπορεί να πει κανείς ότι άξιζε να χάσει ο ΠΑΟΚ. Δεν μπορεί να πει κανείς επίσης ότι η ΑΕΚ έφυγε άδικα με το τρίποντο. Η δημιουργία του Μάνταλου και η εκτέλεση του Αραούχο στο 80’ ήταν η καθοριστική λεπτομέρεια πάνω στην οποία θα “χτιζόταν” μια ιστορία.
Δημιουργία είχαν και οι γηπεδούχοι, κυρίως χάρη στις συνεργασίες τους στο δεύτερο μισό του γηπέδου, αριθμητικά περισσότερες καθαρές φάσεις. Στην εκτέλεση όμως έβγαλαν ξανά την ανεπάρκεια που κοστίζει. Από τους επιθετικούς μέχρι τους χαφ, από τους χαφ μέχρι τους πλάγιους. Αναποτελεσματικοί, αδύναμοι, ελαφρείς στην τελική ενέργεια όταν η μπάλα πρέπει να κατευθυνθεί προς τα δίχτυα.
Από εκεί και πέρα, ο Δικέφαλος έχασε από νωρίς τον βασικό αγωνιστικό προσανατολισμό του. Δεν ήταν το παιχνίδι του, δεν έκανε το παιχνίδι του. «Πόνεσε» με τον αναπάντεχα κακό Σβαμπ στο κέντρο, τις γρήγορες κίτρινες κάρτες που δέχθηκαν οι παίκτες του.
Όσο και να φαντάζει υπερβολικό, ρόλο σε όλα αυτά έπαιξε και η απουσία του Ράζβαν Λουτσέσκου κάπου εκεί γύρω. Από τον πέμπτο όροφο των επισήμων, η αύρα του δεν έφτανε μέχρι το πεδίο μάχης. Αρχηγού… απόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Και από τον ΠΑΟΚ έλειψαν απόψε αρκετές από βασικές αγωνιστικές αρχές του.
ΥΓ. Θα μπορούσαν να γραφτούν βιβλία για την αποψινή διαιτησία του Κουλμπάκοφ. Θα μπορούσε να μη γραφτεί και απολύτως τίποτα. Είναι κι αυτό μια ένδειξη διαμαρτυρίας, είναι κι αυτό μια ένδειξη σεβασμού στη λογική, μια ένδειξη σεβασμού στο ποδόσφαιρο γενικότερα.
