Η ΠΑΕ ΠΑΟΚ κάνει το δικό της αφιέρωμα μέσω της επίσημης ιστοσελίδας της στην σημερινή (5/10) αντίπαλο του Δικεφάλου, Άιντραχτ Φρανκφούρτης.
Αναλυτικά η «ασπρόμαυρη» ΠΑΕ αναφέρει:
«Έχουν διαβεί 42 χρόνια από την τελευταία φορά, που ο ΠΑΟΚ υποδέχτηκε την Άιντραχτ Φρανκφούρτης σε επίσημο παιχνίδι. Τότε ήταν Κύπελλο Κυπελλούχων, τώρα συναντώνται στην 2η αγωνιστική του 7ου ομίλου του Conference League, με τον Δικέφαλο να προέρχεται από την ισοπαλία στην Αθήνα με τον Παναθηναϊκό και την Άιντραχτ από την πρώτη της ήττα στην σεζόν κόντρα στην Βόλφσμπουργκ.
Στις 30.09.1981 διεξήχθη η ρεβάνς του 2-0 της Φρανκφούρτης στον Α’ γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Με δύο γκολ του Γιώργου Κωστίκου ο ΠΑΟΚ πήγε το ματς στα πέναλτι, όπου ηττήθηκε τελικά 4-5, καθώς ο Χρήστος Δημόπουλος αστόχησε στο πέμπτο πέναλτι.
Ακολουθεί ένας οδηγός ιστορίας και γνωριμίας με την Άιντραχτ Φρανκφούρτης:
Ιδρύθηκε στις 8 Μαρτίου 1899. Είναι δε, εκ των ιδρυτικών μελών της Bundesliga, με 54 σεζόν (οι 33 εκ των οποίων δίχως διακοπή) στην κορυφαία κατηγορία, γεγονός που την καθιστά τον έβδομο μακροβιότερο σύλλογο που συμμετέχει στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Γερμανίας. Υποβιβάστηκε τη σεζόν 1995–96.
Η Άιντραχτ έχει κατακτήσει μία φορά το γερμανικό πρωτάθλημα, πέντε φορές το Κύπελλο Γερμανίας, δύο φορές το UEFA Europa League, ενώ υπήρξε και φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης.
Το μοναδικό πρωτάθλημα της ιστορίας της το κατέκτησε το 1959, ενώπιον 75.000 θεατών στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, κερδίζοντας 5-3 στην παράταση την Κίκερς Όφενμπαχ.
Στις 18.05.1960, στη Γλασκώβη και στο Χάμπντεν Παρκ, η Άϊντραχτ ηττήθηκε από την Ρεάλ Μαδρίτης 7–3 σε ένα παιχνίδι που έχει καταγραφεί ως ένα από τα καλύτερα της ιστορίας. Πως αλλιώς, άλλωστε; Τρία γκολ πέτυχε ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο και τέσσερα γκολ ο Φέρεντς Πούσκας…
Το 1980, το Κύπελλο UEFA ήταν γερμανική υπόθεση. Η Άιντραχτ κέρδισε σε διπλό τελικό την Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. 3-2 υπέρ της Μπορούσια το πρώτο ματς, 1-0 κέρδισε η Άιντραχτ στην έδρα της με γκολ του 19χρονου Φρεντ Σάουμπ.
Στις 18.05.2022 κατέκτησε το Europa League, κερδίζοντας την Ρέιντζερς 5-4 στα πέναλτι (1-1), στον τελικό της Σεβίλλης και κατέκτησε το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο της μετά το 1980.
Υπήρχε εξάλλου, μια ενδιαφέρουσα προϊστορία με την Ρέιντζερς. Την σεζόν 1959-60 η Άιντραχτ, ως πρωταθλήτρια Γερμανίας, βρήκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου Ευρώπης τους σκοτσέζους. Λέγεται ότι πριν το παιχνίδι ο τεχνικός της Ρέιντζερς Σκοτ Σάιμον ρώτησε: «Άιντραχτ, ποιοι είναι αυτοί;». Για να πάρει την πληρωμένη απάντηση του 6-1 στην Φρανκφούρτη (μια εμφάνιση που περιγράφεται ως η καλύτερη στην ιστορία του συλλόγου) και του 6-3 στο Άιμπροξ. Σύνολο 12-4!
Η περίοδος από το 1973 έως το 1981, θεωρείται ως η πιο επιτυχημένη περίοδος της Άϊντραχτ στην Bundesliga, καθώς κατέκτησε τρία Κύπελλα Γερμανίας, αλλά και το Κύπελλο UEFA. Κάποιοι από τους πιο εμβληματικούς παίκτες στην ιστορία του συλλόγου έπαιξαν εκείνη την εποχή, όπως οι Bernd Nickel, Charly Körbel, Bernd Hölzenbein, Jürgen Grabowski και Cha Bum-kun, ο πρώτος Κορεάτης που αγωνίστηκε στην Ευρώπη.
Μετά το δύσκολο ξεκίνημα στη σεζόν 1976–77, ανέλαβε ο Γκιούλα Λόραντ. Από τον Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς, λοιπόν, η Άιντραχτ έμεινε αήττητη και τερμάτισε δύο βαθμούς πίσω από την πρωταθλήτρια Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ. Σύντομα ωστόσο, ο Λόραντ έφυγε για την Μπάγερν Μονάχου και στη συνέχεια για την Σάλκε, πριν αναλάβει τον ΠΑΟΚ και πανηγυρίσει το πρωτάθλημα του 1976. Ο θρυλικός Λόραντ «έσβησε» στις 31 Μαΐου 1981, κατά τη διάρκεια του ντέρμπι ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός. Υπέστη καρδιακή προσβολή και απεβίωσε στα 58 του χρόνια.
Μετά από κρίση χρόνων, το 1988 η Άιντραχτ κέρδισε το Κύπελλο Γερμανίας, με 1-0 επί της Μπόχουμ και σκόρερ τον Λάγιος Ντέταρι, ο οποίος πουλήθηκε στον Ολυμπιακό, συμβάλλοντας έτσι στην αποπληρωμή των χρεών του συλλόγου.
Στα ελληνικά η λέξη Άιντραχτ μεταφράζεται ως αρμονία ή συμφωνία, όπως παρόμοια έννοια έχει η λέξη united στην αγγλική γλώσσα.
Το σύμβολο της ομάδας προέρχεται από το οικόσημο της πόλης της Φρανκφούρτης, το οποίο είναι από μόνο του μια αναφορά στον μονόκεφαλο Αυτοκρατορικό Αετό του 13ου αιώνα. Στην εκατονταετηρίδα της Άιντραχτ, το 1999, ο σύλλογος αποφάσισε να υιοθετήσει εκ νέου ένα πιο παραδοσιακό έμβλημα αετού. Από το 2005, άλλωστε, είχε μια ζωντανή …μασκότ, έναν χρυσαετό με το όνομα Attila από τον κοντινό ζωολογικό κήπο Hanau, ο οποίος μάλιστα ήταν παρών σε περισσότερα από 200 παιχνίδια.
Τα επίσημα χρώματα είναι το κόκκινο, το μαύρο και το λευκό, όπως ακριβώς τα χρώματα των ιδρυτικών συλλόγων Frankfurter FC Viktoria και Frankfurter FC Kickers, του θυρεού της πόλης και της Πρωσίας.
Στο Europa League της σεζόν 2021–22, η Άιντραχτ φορούσε μόνο λευκά, απέκλεισε την Μπαρτσελόνα μέσα στο Καμπ Νου, εξ ου και το …παρατσούκλι la bestia blanca (λευκό θηρίο στα ισπανικά).
Πολλά είναι τα προσωνύμια της ομάδας. «Die Adler» («Οι Αετοί»), SGE, το οποίο προέρχεται από το παλιό επίσημο όνομα του συλλόγου Sportgemeinde Eintracht και το οποίο αποδίδεται ως «Αρμονία της Αθλητικής Κοινότητας», αλλά και «Moody Diva» (ακουγόταν περισσότερο στις αρχές της δεκαετίας του 1990, τότε που η Άιντραχτ κέρδιζε τα …δύσκολα κι έχανε τα …εύκολα, μιλώντας πάντα για αντιπάλους). Υπάρχει κι άλλο ένα παρατσούκλι, το «Schlappekicker» («Slipper Kickers») από τη δεκαετία του 1920, όταν ένας ντόπιος κατασκευαστής παπουτσιών και ιδιαίτερα παντοφλών ήταν σημαντικός οικονομικός υποστηρικτής του συλλόγου.
Ο παίκτης με τον μεγαλύτερο αριθμό συμμετοχών (602) στην Μπουντεσλίγκα, ο Charly Körbel, πέρασε ολόκληρη την καριέρα του ως αμυντικός της Άιντραχτ.
Κύριος αντίπαλος του συλλόγου είναι η τοπική Κίκερς Όφενμπαχ. Το οξύμωρο είναι πως λόγω του ότι πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας τους σε διαφορετικές κατηγορίες, οι δύο τους έχουν παίξει μόνο δύο αγώνες πρωταθλήματος τα τελευταία 40 χρόνια.
Από το 1925 το γήπεδό της είναι το Waldstadion, το οποίο σήμερα ονομάζεται Deutsche Bank Park.
Την περσινή σεζόν η Άιντραχτ έφτασε μέχρι τους 16 του UEFA Champions League, όπου κι αποκλείστηκε από τη Νάπολι. Οι Ιταλοί κέρδισαν και τα δύο παιχνίδια, με 3-0 στην Ιταλία και 0-2 στη Γερμανία».
