Είναι εντυπωσιακά τα εγκώμια που έχει αποκομίσει ο ΠΑΟΚ το τελευταίο δίμηνο, κυρίως από τους προπονητές των ομάδων που αντιμετώπισε. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος
Δίχως δισταγμό χαρακτηρίζουν τον Δικέφαλο «κορυφαία ομάδα στο Ελληνικό ποδόσφαιρο», «ομάδα του προπονητή» και «πιθανό πρωταθλητή Ελλάδας», σύμφωνα με την απόδοση του στους αγωνιστικούς χώρους.
Η αποθέωση που γνωρίζουν ο ΠΑΟΚ και ο προπονητής του, από τους αντιπάλους τους (κι αυτό έχει τη δική του ξεχωριστή και ιδιαίτερη σημασία), δεν έχει προηγούμενο. Δεν έχουμε συνηθίσει σε παρόμοιες ειλικρινείς επιθέσεις φιλίας. Η εξαιρετική κατάσταση της ομάδας, δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης και δικαίως προκαλεί αισθήματα περηφάνιας σε όλους όσοι αποτελούν το ποδοσφαιρικό τμήμα της ομάδας.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω και ομολογώ ότι με… χαλάει, ειδικά τέτοιες χαρούμενες μέρες, είναι που δεν βλέπω να αναγνωρίζεται η προσπάθεια της ομάδας και του προπονητή από όλα τα μέλη του οργανισμού. Θα εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ. Δεν είδα πουθενά μια αυθόρμητη εκδήλωση αναγνώρισης και αντίστοιχη αποθέωση στο πρόσωπο του μεγάλου πρωταγωνιστή, του προπονητή. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που κρατάει μαγκωμένους ανθρώπους που εκφράζουν άποψη στην πρώτη στραβή αλλά εξαφανίζονται όταν η ομάδα δίνει ρεσιτάλ στα γήπεδα και προκαλεί ενθουσιασμό στους φιλάθλους της.
Αυτή η άρνηση αναγνώρισης τη αξίας του Λουτσέσκου εκτός από ακατανόητη, είναι και ύποπτη. Μπορεί να είμαι υπερβολικός αλλά την ίδια με μένα άποψη, έχουν και άνθρωποι που κινούνται γύρω από τον ΠΑΟΚ και ξέρουν καλύτερα από τον καθένα, τι έχει κάνει ο Ρουμάνος τεχνικός για να φέρει την ομάδα στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα.
