Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τα ευχάριστα πράγματα που συμβαίνουν τελευταία στον ΠΑΟΚ.
Με εξαιρετικό ποδόσφαιρο, πλούσιο θέαμα, πολλά γκολ ανεξαρτήτως αντιπάλου, πορεύεται ο ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα. Πέρα απ΄ όσα γράφοντα και λέγονται στα ΜΜΕ, αυτό που μετράει πάνω απ΄ όλα, είναι τι γράφει το κοντέρ και τι διαδραματίζεται μέσα στο γήπεδο. Και στον ΠΑΟΚ τελευταία μόνο ευχάριστα πράγματα συμβαίνουν. Από που να αρχίσει κανείς και που να τελειώσει, με όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που καταγράφονται.
Ενας παροξυσμός στον κόσμο μόνο αδικαιολόγητος δεν μπορεί να θεωρηθεί, με τον Λουτσέσκου να κρατάει τα… ίσια και να χαμηλώνει τον όποιο υπερβάλλοντα ενθουσιασμό, επιμένοντας στη μετριοπάθεια και την υπομονή, μέρα-μέρα όπως συνηθίζει να λέει.
Δεν έχει νόημα να σταθούμε σε λεπτομέρειες, ούτε στα επί μέρους, ξεχωρίζοντας ίσως την σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τα εύκολα και τα δύσκολα. Κερδίζει πόντους σε όλους τους τομείς και γοητεύει στα όμορφα και στα άσχημα. Άλλος θα έχανε τον προσανατολισμό του με δύο πέναλτι πεταμένα, αλλά ο Δικέφαλος κράτησε την ηρεμία του, διατήρησε την συγκέντρωση και βρήκε τρόπους να ξεφύγει από το στρίμωγμα και να πάει το ματς με τον ΟΦΗ σε νερά ασφαλή.
Κορυφαία στιγμή ο μεγάλος πρωταγωνιστής Ντεσπόντοφ (1 γκολ που άνοιξε τον δρόμο, ένα κερδισμένο πέναλτι, ένα δοκάρι, 3 ασίστ και στα τρία γκολ) που πηγαίνει και αγκαλιάζει τον αρχηγό Σβαμπ, για να τον στηρίξει, να του πει δεν πειράζει, εδώ είμαστε όλοι μαζί στα πάνω και στα κάτω, όλοι μαζί κερδίζουμε, όλοι μαζί χάνουμε.
