Με νικητή τον ΠΑΟΚ, ολοκληρώθηκε το ντέρμπι πρωτοπόρων του ελληνικού πρωταθλήματος. Το γκρουπ του Ραζβάν Λουτσέσκου, επικράτησε δίκαια και άνετα (πιο άνετα απ΄ ότι προδίδει το τελικό σκορ) του Παναθηναικού. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος.
Το ιδανικό μετά από μια τέτοια νίκη, θα ήταν να γράφουμε και να συζητάμε, για την απόδοση του Ντεσπόντοφ, την παρουσία του Μειτέ, την επέμβαση του Κοτάρκσι, τα πλάνα του Λουτσέσκου και τις αποφάσεις του Τερίμ.
Δυστυχώς στην Ελλάδα, δημιουργούνται πάντα λόγοι που δεν μας επιτρέπουν να ασχοληθούμε με το ιδανικό αλλά με επί μέρους θέματα, που δημιουργούν δικαιολογημένα εκνευρισμό. Όπως για παράδειγμα, οι διαιτητές του ντέρμπι, που έμοιαζαν περισσότερο με… Ινδούς φακίρηδες, παρά με διαιτητές που φέρουν το σήμα της FIFA, στις στολές τους.
Η παρουσία των Νορβηγών στην Τούμπα, ήταν επιεικώς απαράδεκτη. Ο Σάγκι και οι συνεργάτες του (συμπεριλαμβάνω και τον Α VAR), γύρισαν την διαιτησία, πολλά χρόνια πίσω, Στις εποχές της ασπρόμαυρης τηλεόρασης και της κάλυψης τηλεοπτικών αγώνων, με μια κάμερα.
Το σύνολο των ακατανόητων (ή μήπως όχι) αποφάσεων τους, ευνοούσαν τον Παναθηναικό (δεν θέλω αυτό να ληφθεί σε καμία περίπτωση ως μομφή σε βάρος των «πράσινων») , σε σημείο που αναρωτήθηκα, τι θα συνέβαινε αν το ντέρμπι διεξάγονταν σε μια κατάμεστη Τούμπα;
Τα λάθη που έγιναν σε βάρος του ΠΑΟΚ, δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Στην εποχή του VAR, και της τεχνολογίας, αυτά που είδαμε στην Τούμπα το βράδυ της Κυριακής, δεν έχουν λογική εξήγηση. Θα γίνω πιο συγκεκριμένος. Γιατί είναι πέναλτι η πτώση του Μπακασέτα στην περιοχή του ΠΑΟΚ και δεν είναι πέναλτι η ανατροπή του Μπράντον από τον Ντραγκίσεβιτς στο πρώτο λεπτό του αγώνα, ή η ανατροπή του Ντεσπόντοφ.
Γιατί διατηρήθηκε στο παιχνίδι ο Γιεντβάι, παρά το γεγονός ότι είχε τουλάχιστον 3 περιπτώσεις στις οποίες θα μπορούσε να αντικρίσει την κίτρινη κάρτα;
