Μάλλον δεν ήταν απόλυτα τυχαίο το σκορ που σφράγισε την επική αποψινή πρόκριση του ΠΑΟΚ στην προημιτελική φάση του Conference League. Θα μπορούσε να τα καταφέρει με το 3-0 του ημιχρόνου, το 4-1 του Κουλιεράκη, αλλά το τελικό 5-1 δίνει άλλη αίσθηση. Άλλη διάσταση, άλλη σημειολογία.
Ο Δικέφαλος έριξε μια μούντζα γκολ, μια μούντζα στις τελευταίες κάκιστες εμφανίσεις, μια μούντζα στους Κροάτες που είχαν πάρει κάπως ψηλά τον αμανέ μετά το 2-0 του Ζάγκρεμπ, αλλά και μια μούντζα σε όλους τους εύκολους επικριτές του. Τους εντός των τειχών εύκολους επικριτές του. Γιατί εκτός των τειχών δεν υπάρχουν.
Μια μούντζα σε αυτούς που περιμένουν την γκέλα για να αποδομήσουν τον προπονητή, τους παίκτες, τη διοίκηση, τον ιδιοκτήτη, τους δημοσιογράφους. Όλους εκτός από τους ίδιους που έχουν πάντα δίκιο. Αυτούς τους ίδιους που ζουν την απόλυτη win-win situation. Στη νίκη χαιρόμαστε, στη στραβή μπορούμε να κράζουμε άφοβα.
Ο ΠΑΟΚ έριξε βέβαια και μια μούντζα στον ίδιο γιατί έβαλε δύσκολα και αδίκησε τον εαυτό του στην αναμέτρηση του Ζάγκρεμπ. Αδίκησε τη γενική του φετινή εικόνα με τα τελευταία αποτελέσματα, άρχισε να γκρεμίζει όσα έχτιζε.
Όλα αυτά φάνηκαν και προαναγγέλθηκαν από το πρώτο λεπτό της αποψινής βραδιάς. Οι παίκτες του Ράζβαν Λουτσέσκου έβγαλαν όσο πάθος και όση ενέργεια είχαν «εξοικονομήσει» από τα τελευταία δυο αγωνιστικά 90λεπτα. Και παραπάνω.
Αδυσώπητη πίεση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του γηπέδου, διάθεση, αυταπάρνηση. Ακόμα κι όταν η τύχη έδειξε να του γυρνάει λίγο την πλάτη στις πρώτες σπουδαίες ευκαιρίες που είχε, δεν είχε χρόνο να σκεφτεί κάτι άλλο από το να συνεχίσει.
Ουσιαστικά ήταν να έρθει το πρώτο γκολ. Για να ανοίξει ο δρόμος, για να καταλάβουν οι φιλοξενούμενοι τι έχουν να αντιμετωπίσουν, για να πάρουν οι “ασπρόμαυροι” ακόμα περισσότερο θάρρος.
Μετά το 3-0 του ημιχρόνου, ο Δικέφαλος δέχθηκε ένα γκολ σε κακή στιγμή, σε ανύποπτη φάση, πάλι από δικά του λάθη. Έχασε για λίγο τη συγκέντρωσή του, έκανε κάποια λίγα λάθη πανικού, και είδε το παιχνίδι να παίρνει μια άγρια ομορφιά με τις δυο ομάδες να ψάχνουν με την ίδια ζέση το γκολ.
Εκεί ήταν που ήρθε η κομβική στιγμή της εισόδου του Ντεσπόντοφ αντί του μάλλον αρνητικού Τάισον. Ο Βούλγαρος έκανε άμεσα αισθητή την παρουσία του. Με δική του τελική προσπάθεια πήρε το κόρνερ, εκτέλεσε αυτό το κόρνερ που έφερε το 4-1, κέρδισε ο ίδιος το πέναλτι που έφερε το 5-1. Έδωσε το φρέσκο μυαλό και τα φρέσκα πόδια που χρειαζόταν η ομάδα του στο μισάωρο που αγωνίστηκε.
Επίσης, θα ήταν άδικο να μην αποδοθούν τα εύσημα στον Κουλιεράκη που επιβεβαίωσε το “κρύο αίμα” που τον χαρακτηρίζει. Παρά τις 2-3 σπουδαίες ευκαιρίες που έχασε με κεφαλιά στα πρώτα λεπτά, το πήρε… πατριωτικά, κλείνοντας ένα ματς καριέρας με δυο γκολ, μία ασίστ και εξαιρετική αμυντική παρουσία.
Ειδική αναφορά στον Αλί Σαμάτα που αποθεώθηκε από την Τούμπα, ήταν θετικός στο διάστημα που έπαιξε, έβγαλε μια υπέροχη κάθετη που έφερε το κερδισμένο πέναλτι του Ντεσπόντοφ. Θα τον χρειαστεί τον Τανζανό ο ΠΑΟΚ μέχρι το τέλος της σεζόν. Είναι κέρδος να είναι “παρών”.
Μετά την αυριανή κλήρωση που θα φέρει εικόνες για να φαντάζονται και να προετοιμάζονται όλοι στον ΠΑΟΚ, το άδειο 20ημερο που ακολουθεί είναι κάτι παραπάνω από βάλσαμο. Περισσότερο για το μυαλό και μετά για το σώμα. Η τελική ευθεία θα είναι απαιτητική και συναρπαστική.
