Η Τούμπα δεν έχει δει ποτέ της κάτι ανάλογο με τον ιδιοκτήτη της Στεάουα, Τζίτζι Μπεκάλι ο οποίος θα την επισκεφτεί την Πέμπτη. Γράφει ο Σωτήρης Μήλιος…
Το επιβλητικό αρχοντικό στην οδό Aleea Alexandru αποπνέει άρωμα του γαλλικού διαφωτισμού, αποτελεί εξάλλου πιστό αντίγραφο του παλατιού Μπιρόν στο Παρίσι, το οποίο σήμερα στεγάζει το περίφημο Μουσείο Ροντέν!
Η κατασκευή του ολοκληρώθηκε το 1915, σε μία έκταση 5.000 τετραγωνικών μέτρων, σε κάθε ένα από τα 24 δωμάτια του έχει γραφτεί η σύγχρονη ιστορία του ρουμανικού κράτους. Κατά καιρούς έμειναν σε αυτό Πρωθυπουργοί, Δήμαρχοι, Βιομήχανοι, Δικαστές, η αφρόκρεμα της ρουμανικής αριστοκρατίας, μέχρι που το 1948 περνάει στα χέρια του καθεστώτος, που το χρησιμοποιεί ως ξενώνα για εκλεκτούς ξένους προσκεκλημένους και αργότερα ως πρεσβεία της Αργεντινής.
Μετά την βίαιη πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου το 1989, το αρχοντικό επιστρέφει στους νόμιμους κληρονόμους, οι οποίοι μετά από 17 χρόνια μετά το παραχωρούν έναντι 7 εκατομμυρίων ευρώ σε έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους εγχώριους επιχειρηματίες, τον Γκεόργκε Μπεκάλι.
Την ανακαίνιση, που κοστίζει 1,5 εκατομμύριο ευρώ, επιμελείται ο διάσημος αρχιτέκτονας Καμίλ Ρογκούσκι, ο οποίος φέρει την υπογραφή του στο προεδρικό ανάκτορο, όμως το προσωπικό γούστο του νέου ιδιοκτήτη δημιουργεί μία σύγχυση ανάμεσα στο κλασικό και το… καλτ. Το μπαρόκ και το… κιτς.
Ένα τεράστιο ομοίωμα του Εσταυρωμένου γίνεται το νέο σήμα κατατεθέν, σε ένα ξύλινο σταυρό ύψους 5 μέτρων (!) υπάρχει, η επιχρυσωμένη φιγούρα του σώματος του Ιησού και στην βάση χαραγμένα τα εξής λόγια: «Το χέρι του Θεού ορίζει τον κόσμο. Αυτό θα επιλέξει ποιοι θα είναι οι εκλεκτοί που θα τον ακολουθήσουν».
Χρυσά αετώματα 24 καρατίων κοσμούν τους εξωτερικούς και τους εσωτερικούς τοίχους, η αίσθηση του χρυσού βρίσκεται σχεδόν παντού. Τεράστιοι πολυέλαιοι, σπάνιοι πίνακες, χρυσοποίκιλτοι θρόνοι, χρυσά ανάγλυφα σε τοίχους και εσωτερικές σκάλες, χρυσά πόμολα, σπάνιες πορσελάνες και κειμήλια, χρυσές λεπτομέρειες σε κάθε γωνία του κτιρίου των 2.000 τετραγωνικών μέτρων.
Και εικόνες. Πολλές χριστιανικές εικόνες σε κάθε μέγεθος, σε ξύλο, ασήμι και φυσικά… χρυσό, που δημιουργούν μία μυσταγωγία, ένα κράμα θρησκευτικής κατάνυξης και αρχιτεκτονικού δέους.
Πίσω από όλα αυτά, ένας ιδιοκτήτης που ενδόμυχα πιστεύει ότι είναι η μετενσάρκωση του Χριστού. Το 2005 μία εφημερίδα αποκαλύπτει ότι ο Μπεκάλι ζητάει από ένα ζωγράφο να του φιλοτεχνήσει μία απομίμηση του «Μυστικού Δείπνου» του Ντα Βίντσι με εκείνον στην θέση του Ιησού και την ενδεκάδα της Στεάουα (συν τον τότε προπονητή) σε ρόλο μαθητών. Απολογήθηκε, λέγοντας ότι δεν ήταν παρά ένα δώρο κάποιου θαυμαστή. Στην κατοχή του έχει πολλά τέτοια έργα «θαυμαστών», με την φιγούρα του, άλλοτε ως Άγιο Γεώργιο τροπαιοφόρο και άλλοτε ως Ιησού.
Ακόμα κι αν δεν καταφέρεις να διακρίνεις το παλάτι, σίγουρα θα το… ακούσεις! Τα ηχεία που έχουν στηθεί περιμετρικά στον κήπο των τριών στρεμμάτων παίζουν συχνά – πυκνά χριστιανικές ψαλμωδίες στην διαπασών, το ίδιο θέλησε να κάνει και στην έδρα της (παλιάς) Στεάουα για να σκεπάζει τα σόκιν συνθήματα των οπαδών και να εξημερώσει τα πλήθη: «Σκοπεύω να παίζω μόνο χριστιανικά τραγούδια πριν από τα παιχνίδια και στο ημίχρονο, γιατί εγώ είμαι αυτός που πληρώνει και γιατί έτσι μ’ αρέσει. Δεν θέλω να ακούω τα τραγούδια αυτού του gay, του Φρέντι Μέρκιουρι. Θα δώσω εντολή να μην ξαναπαίξουν το We will rock you.. Όποιος θέλει να ακούσει μουσική του διαβόλου, ας μην έρχεται στο γήπεδο μου», ήταν μία από τις γνωστές παραληρηματικές του εκφράσεις πριν από μερικά χρόνια.
Η πρόσβαση απαγορεύεται αυστηρά. Ένα κτίριο ζωσμένο σαν «αστακός» από δεκάδες κάμερες και αστυνόμευση 24 ώρες το 24ωρο, καθώς το «Παλάτι Μπεκάλι» (όπως το βάφτισε) αποτελεί ίσως τον πιο δημοφιλή στόχο στο Βουκουρέστι -οι εξωτερικοί τοίχοι του έχουν γίνει κατά καιρούς, το μέρος όπου εξωτερικεύτηκε η οργή, ο θυμός, το μίσος για την πιο εκκεντρική και αμφιλεγόμενη (sic) προσωπικότητα στην σύγχρονη ιστορία της χώρας.
Οι ρίζες του, όσο πιο φτωχές μπορεί να φανταστεί κανείς. Ο παππούς του -Γκεόργκε Μπεκάλι κι αυτός- ήταν Αρμάνος στην Αλβανία, μία μειονότητα που συνήθως αναφέρεται ως ποιμενική, με επίκεντρο την Κορυτσά.
Σε μία περίοδο συνεχών εκτοπίσεων και διωγμών, η οικογένεια Μπεκάλι έχει σταμπαριστεί από το κουμμουνιστικό καθεστώς ως ύποπτη για σχέσεις με την Σιδηρά Φρουρά ένα φασιστικό κίνημα και πολιτικό κόμμα που έδρασε την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και είναι επίσης γνωστή ως η Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ή το Κίνημα της Λεγεώνας.
Γεννιέται το 1958 και μεγαλώνει… καλά. Ο πατέρας του έχει χτίσει ένα κοπάδι από εκατοντάδες πρόβατα και ο Γκεόργκε είναι ο βασικός πωλητής των προϊόντων του στην καλή κοινωνία. Τα πηγαίνει πόρτα-πόρτα.
Στην δεκαετία του ’80 προμηθεύει ο ίδιος τους παίκτες της Στεάουα με κρέατα, γιαούρτι και γαλακτοκομικά, εκεί γνωρίζεται προσωπικά με τον Γκεόργκε Χάτζι και αλλάζει όλη του η ζωή.
Πρώτα, θέλει να γίνει διάσημος. Μετά, πλούσιος. Έτσι υποστηρίζει.
Λίγο μετά την πτώση του καθεστώτος Τσαουσέσκου, οσμίζεται το μεγάλο κενό και τον καπιταλιστικό οργασμό που έρχεται και στήνει την πρώτη μεγάλη μπίζνα.
Πείθει τον Χάτζι να του δώσει ένα άτοκο δάνειο και με φορτηγά από την Τουρκία εισάγει πρώτος στην Ρουμανία λίγο από τον προηγμένο δυτικό πολιτισμό. Τζιν, τσιγάρα, καπνό, σαπούνια, τέτοια πράγματα.
«Θησαυρίζει», αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή. Το νερό έχει μπει στο αυλάκι.
Ο Τζίτζι, όπως τον ξέρουν πια όλοι, αρχίζει να διεισδύει παντού, οι διασυνδέσεις του αφορούν πια υψηλά πολιτικά ιστάμενα πρόσωπα, φαίνεται πως ψάχνει την μία και μοναδική πληροφορία, που θα τον κάνει να πιάσει την καλή.
Γνωρίζεται με τον Υπουργό Άμυνας, Βίκτορ Μπάμπιουκ και το 1999 σκαρφίζεται μία ανταλλαγή… αέρα, που τον κάνει πλουσιότερο κατά αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Ανταλλάζει με τον ρουμανικό στρατό μία έκταση 21.5 εκταρίων στην περιοχή Ștefăneștii de Jos (περίπου 15 χιλιόμετρα έξω από το Βουκουρέστι) με μία άλλη 20.9 εκταρίων στην περιοχή Pipera στο Βόρειο τμήμα της πόλης. Στην ουσία, ανταλλάζει ένα… βοσκοτόπι με ένα «φιλέτο»!
Ο Μπεκάλι έχει την πληροφορία, ότι στην έκταση που θα έρθει στην κατοχή του, θα χτιστούν συγκροτήματα κατοικιών, ο στρατός δεν έχει ιδέα. Πρώτα κλείνει την συμφωνία, και μετά αγοράζει το οικόπεδο που παζάρευε ως δικό του, σε μία συμφωνία που ζημίωσε το ρουμανικό κράτος για περίπου 900.000 δολάρια και έφερε το 2013 την καταδίκη του πρώην Υπουργού Άμυνας και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού με δύο χρόνια φυλάκισης! Ο Μπεκάλι -που επίσης καταδικάστηκε μετά από 14 χρόνια σε άλλα τρία χρόνια φυλάκισης- είχε πια αλλάξει επίπεδο.
Από πλούσιος, έχει γίνει ζάπλουτος!
Κανείς δεν μπορεί να υπολογίσει με ασφάλεια την περιουσία του. Άλλοι μιλούν για δύο-τρια δις δολάρια, άλλοι για το ένα δέκατο. Κάποια περιουσιακά του στοιχεία είναι γραμμένα στις τρεις κόρες του, άλλα είναι σε διάφορες off shore που βρίσκονται σε παραδεισένιους αφορολόγητους προορισμούς και κάποια ψάχνουν τρόπο να… εμφανιστούν. Στο χαρτοφυλάκιο του βρίσκονται πια κάθε λογιών επιχειρήσεις, όποια πέτρα κι αν σηκώσεις όλο και κάπου θα τον βρεις από κάτω.
Ένα κράτος εν κράτει.
Τζίτζι, ο πρόεδρος με το «χαρτάκι»
Μεθοδικά, υπόγεια, σχεδόν μαεστρικά καταφέρνει το 2003 να αποκτήσει το 51% των μετοχών της Στεάουα και να μπει δυναμικά στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Μέσα σε δύο χρόνια καταφέρνει να δημιουργήσει χρέη 11 εκατομμυρίων ευρώ και να ρίξει το πρώτο κανόνι, αφού έχει νωρίτερα αλλάξει ΑΦΜ στον σύλλογο, αφήνοντας τον παλιό να κηρύξει πτώχευση.
Από το 2007 υποστηρίζει ότι δεν έχει την παραμικρή νόμιμη / θεσμική σχέση με τον σύλλογο για να αποφύγει ποινικές ευθύνες, όμως ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν ότι αυτός κρύβεται πίσω από το κάθε τι.
Όταν η Στεάουα κληρώθηκε να παίξει με την Τσέλσι είχε πει το αμίμητο: «Ας έρθει εδώ ο Αμπράμοβιτς για να δούμε ποιος φοράει πιο ακριβά ρούχα», ενώ μία ανάλογη δήλωση για τον πρόεδρο του Άγιαξ λίγο έλειψε να προκαλέσει διπλωματικό επεισόδιο: «Γιατί να καθίσω στο ίδιο τραπέζι με εκείνον; Φοράει παπούτσια των 200 ευρώ τα δικά μου κοστίζουν τέσσερα χιλιάρικα».
Αγαπημένο του χόμπι, το… χαρτάκι. Όχι η τράπουλα, αλλά το χαρτάκι με την ενδεκάδα και τις αλλαγές μαζί. Όσοι προπονητές το δέχθηκαν, έμειναν στην δούλεψη του λιγάκι παραπάνω.
Δεν έχει διστάσει να απομυθοποιήσει όλους τους θρύλους του ρουμανικού ποδοσφαίρου και να τους… αδειάσει με κάθε πιθανό τρόπο (Χάτζι, Πιτσούρκα, Ντουμιτρέσκου, Ιορντανέσκου, Ραντόι), ενώ θρυλείται ότι το 2021 έκανε πρώτο προπονητή τον Ντίνου Τοντόραν, επειδή όταν τον κάλεσε στο τηλέφωνο, εκείνος του απάντησε ότι βρίσκεται στην εκκλησία. Αυτό αρκούσε.
Σε αυτά τα 21 χρόνια, έχει προβεί σε 37 αλλαγές προπονητών, όμως το ποδόσφαιρο τον οδήγησε για 22 μήνες πίσω από την φυλακή (Ιούνιος 2013 / Απρίλιος 2015), όταν κρίθηκε ένοχος για την περίφημη υπόθεση «βαλίτσα», την δωροδοκία παικτών της Ουνιβερσιτάτεα Κλουζ με 1,7 εκατομμύριο ευρώ, ώστε να κερδίσουν την CFR Κλουζ και να στέψουν πρωταθλήτρια την ομάδα του.
