Όταν κοιτάς τα ανεπιτυχή φετινά αποτελέσματα του ΠΑΟΚ, μεμονωμένα και αποστασιοποιημένα, δε φέρνουν τον προβληματισμό που πηγάζει όταν κάποια στιγμή τα μαζέψεις συνολικά. Τα συγκεντρώσεις όλα μαζί.
Οι Πρωταθλητές Ελλάδας προσπαθούν εδώ και καιρό να σηκώσουν κεφάλι σε μια περίοδο ανισορροπίας, μετάβασης και συγκρότησης. Ψάχνουν το ένα αποτέλεσμα που θα τους δώσει το δικαίωμα να στυλωθούν. Να πατήσουν πιο γερά στα πόδια τους. Άλλες φορές το αξίζουν αλλά δεν το καταφέρνουν, άλλες τα κάνουν μαντάρα οι ίδιοι και πρέπει να το ξαναχτίσουν από την αρχή.
Η ήττα από τον Άρη από μόνη της δε λέει κάτι, η ισοπαλία με τον Παναθηναϊκό επίσης. Η ήττα από την Στεάουα Βουκουρεστίου από μόνη της δε λέει κάτι, η ισοπαλία με την Βικτόρια Πλζεν επίσης. Όλα αυτά μαζί ενωμένα όμως λένε πολλά.
Ο Δικέφαλος το συνέχισε και κόντρα στον Ολυμπιακό. Δεν ήταν προφανώς η κούραση. Κάτι που ίσχυε και για τους δυο αντιπάλους. Κάτι που δε θα έφερνε διακριθέντες για τους γηπεδούχους, τους ίδιους ακριβώς παίκτες που ήταν κορυφαίοι και στο Old Trafford. Σίγουρα ο μαχητής Ότο, ο Οζντόεφ, ακόμα και ο Κόλεϊ μέχρι το 0-2.
Ο Ράζβαν Λουτσέσκου εμπιστεύτηκε για βασικό τον Μπακαγιόκο και για άλλη μια φορά ο παίκτης εξέθεσε εαυτόν και ομάδα. Το κενό στα χαφ αρχίζει και φωνάζει επικίνδυνα πλέον. Επέλεξε τρεις ακραίους στην επίθεση γύρω από τον Μπράντον. Ούτε αυτό βγήκε.
Πέρα από το πιεστικό πρώτο δεκάλεπτο, ο ΠΑΟΚ έδειξε να μην μπορεί να ανταποκριθεί ανασταλτικά, να μην έχει σωστά transitions, να χωλαίνει σε συγκέντρωση και καθαρή σκέψη.
Προφανώς δεν του φέρθηκαν… ευγενικά ούτε οι στιγμές του αγώνα που καθορίζουν τη ροή και το αποτέλεσμα. Την ώρα που έκανε την τριπλή αλλαγή στις αρχές του δεύτερου μέρους και με το ξεκίνημα της πίεσης, έρχεται το παιδικό γκολ του Ελ Κααμπί στο 50’. Την ώρα που μειώνει σε 1-2 με τον Μπάμπα στο 59’, έρχεται ένα νέο πάμφθηνο γκολ από το λάθος γύρισμα του Ζίβκοβιτς.
Όταν χάνει φέτος ο ΠΑΟΚ, δε χάνει πάντα δίκαια. Δε χάνει όμως και άδικα. Το θέμα είναι ότι χάνει. Το θέμα είναι ότι το επαναλαμβάνει, ότι δεν έχει ακόμα αντίδραση. Πρώτα πνευματικά και μετά αγωνιστικά.
