Είχε νεύρα, κι όταν έχει νεύρα δεν έχει φίλτρα, όπως ο ίδιος λέει: «Δεν θα μου λείψετε. Ούτε καν λίγο», ήταν οι συνοδευτικές του λέξεις σε ένα ποστάρισμα στο Instagram, λίγο πριν απογειωθεί από το αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης με προορισμό το Περού, για να ενσωματωθεί με την εθνική του ομάδα.
Με το που πάτησε το κουμπί της δημοσίευσης, ξέσπασε ένας μικρός χαμός. Όλο το Μάλμε, ένιωσε προσβεβλημένο από την ανάρτηση, το πιο ευγενικό σχόλιο ήταν το «μην ξανάρθεις».
Ο Σέρχιο Πένια ένιωσε ότι ασφυκτιά, είχε φτάσει στα όρια του. Ένιωθε παντελώς ξένος με όλους και με όλα: «Εντάχθηκα στην ομάδα τον Ιανουάριο του 2022 στην προετοιμασία που έγινε στην Μαρμπέγια. Ο τότε προπονητής Μίλαν Μιλόγεβιτς με καλωσόρισε. Αυτά ήταν τα μόνα λόγια που ανταλλάξαμε ποτέ μαζί με κάποιες ακόμα καλημέρες. Με τον διάδοχο του, τον Άγκε Χαρέιντε ήταν ακόμα χειρότερα. Μου μίλησε για πρώτη φορά, μετά από 6 μήνες, όταν όλα είχαν τελειώσει και ήθελα να φύγω».
Ο Περουβιανός μέσος ένιωθε ότι δεν υπήρχε επιστροφή. Στην πρώτη του χρονιά στην Μάλμε μετά από μία ακριβή μεταγραφή από την Eredivisie και την Έμεν, η ομάδα είχε αλλάξει τρεις προπονητές και παρότι είχε το πιο ακριβό ρόστερ είχε τερματίσει 7η.
Εκείνος μία έπαιζε, μία όχι, το κρύο, η μοναξιά, η έλλειψη φίλων των είχε κάνει να θέλει να τα βροντήξει όλα και να φύγει. Μέχρι που το τηλέφωνο του χτύπησε και στην άλλη άκρη της γραμμής ήταν ο νέος τεχνικός Χένρικ Ρίντστρεμ.
Του είπε ότι τον υπολογίζει, ότι θέλει να χτίσει την ομάδα γύρω του, να τον βάλει σταθερά στο «οκτώ», εκεί που του αρέσει με χώρους πίσω από το «δέκα». Τον έψησε.
Ο Περουβιανός γύρισε και όχι μόνο κέρδισε το κοινό της Μάλμε, αλλά έγινε και ο αγαπημένος της εξέδρας. Ακολούθησαν δύο σερί πρωταθλήματα και μία μεγάλη παραδοχή: ο Σέρχιο Πένια για να λειτουργήσει θέλει αγάπη, προσωπική επαφή, πρέπει να βρεις το κουμπί του…
Στα δύο καλοκαιρινά ραντεβού με τον ΠΑΟΚ έδειχνε μία ταχύτητα πάνω από όλους, σε σκέψη, αλλά και σε πόδια, ωστόσο, η Μάλμε ήταν τότε σε φουλ αγωνιστική φόρμα. Ο Πένια είναι ένας «παιγμένος», ώριμος χαφ, με σωστές αποφάσεις, αυτοπεποίθηση με την μπάλα στα πόδια. Ένας μέσος που παίζει απλά, έξυπνα, ένα οκτάρι που βλέπει γήπεδο και ξέρει να «ανοίγει» το παιχνίδι.
Στην Εθνική του Περού (47 φορές διεθνής / 4 γκολ) συχνά δοκιμάστηκε στο «δέκα», πείραμα που τον έφερε στο μάτι του κυκλώνα χωρίς να φταίει ο ίδιος.
Δεξιοπόδαρος, με βαρύ πάτημα, χαμηλωμένες κάλτσες, δοκιμασμένος σε Ισπανία, Πορτογαλία, Ολλανδία, Σουηδία, ξενιτεμένος από τα 18 του, leader στο γήπεδο και στα αποδυτήρια, ένας προπονητής εντός γηπέδου με 119 παιχνίδια (5 γκολ / 8 ασίστ) σε 3,5 γεμάτες σεζόν στην Μάλμε, με φετινό χάι-λάιτ ένα φανταστικό γκολ ισοφάρισης στις καθυστερήσεις του 2-2 με την Γαλατά για την League phase του Europa League.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΞΕΝΙΤΙΑ
Γιος του Φερνάντο Πένια ενός σκληροτράχηλου μπακ της Αλιάνσα Λίμα, ο οποίος αργότερα έγινε στρατιωτικός και έφτασε ως τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη, μεγάλωσε σε καθεστώς απόλυτης πειθαρχίας, με σκοπό κάποια μέρα να παίξει επαγγελματικά μπάλα.
Έκανε ντεμπούτο με την Αλιάνσα σε ηλικία 16 ετών, θεωρήθηκε παιδί-θαύμα, ωστόσο έπεσε θύμα μίας άστοχης επιλογής. Μόλις ενηλικιώθηκε τα δικαιώματα του πωλήθηκαν σε ένα επενδυτικό fund, που έστελνε παίκτες στο γκρουπ ομάδων της οικογένειας Πότσο (Ουντινέζε, Γουότφορντ, Γρανάδα), ωστόσο για μία πενταετία έμεινε στάσιμος στην Γρανάδα, παίζοντας κυρίως στην β’ ομάδα ή δανεικός σε Αλιάνσα, Ουνιβερσιδάδ και Τοντέλα.
Πήρε την καριέρα στα χέρια του το 2019 και δύο εντυπωσιακές σεζόν στην Eredivisie με την Έμεν (60 ματς / 11 γκολ / 9 ασίστ) τον έφεραν στην πιο πλούσια ομάδα της Σκανδιναβίας, όπου έγινε σημείο αναφοράς της Μάλμε, ένας από τους ελάχιστους ξένους στην ιστορία της με τριψήφιο αριθμό αγώνων, αλλά και τρία πρωταθλήματα Σουηδίας και άλλα δύο κύπελλα.
Πηγή: FORZA
