Δέκα λεπτά ήταν η χρονική διάρκεια της αγωνιστικής παρουσίας του ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο. Αν για τόσο είχε προετοιμαστεί όλη τη βδομάδα, τα πήγε εξαιρετικά. Αν όμως παρατάχθηκε απόψε για ποδοσφαιρικό αγώνα, μάλλον κάτι πάει πολύ λάθος στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Το χειρότερο δεν ήταν ότι η ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου προηγήθηκε και έχασε με ανατροπή, δεν είναι ότι αντί να εκμεταλλευτεί τις γκέλες Παναθηναϊκού και ΑΕΚ βρέθηκε πιο πίσω, δεν είναι ότι δέχθηκε το γκολ στο 90’. Το χειρότερο είναι ότι σχεδόν κανείς δεν εξεπλάγην με αυτό το γκολ στο 90’. Το έβλεπες μπροστά σου να έρχεται. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό φέτος.
Μια θλιβερή αγωνιστική παρουσία με άθλια απόδοση από την πλειονότητα των παικτών που χρησιμοποιήθηκαν, μια ντροπιαστική ποδοσφαιρική συμπεριφορά ομάδας που ακόμα είναι η Πρωταθλήτρια Ελλάδας.
Ένα γκολ στο 2’ και μια ευκαιρία στο 10’. Εκεί στο 10’ ολοκληρώθηκε η κανονική περίοδος του πρωταθλήματος για τον ΠΑΟΚ. Όχι όμως και για την πανάξια Athens Kallithea του Στέλιου Μαλεζά που το οργάνωσε, το προετοίμασε, το ανακάτεψε, το σχεδίασε, το κυνήγησε και τελικά πήρε αυτό που δικαιούταν.
Με πλήρως πετυχημένο πλάνο και τακτική, με ιδεατές συνεργασίες και εκμετάλλευση των κενών χώρων, με συμπαγή ανασταλτική λειτουργία, με συγκεκριμένες στοχεύσεις και κατευθύνσεις ανάλογα με τις αδυναμίες του αντιπάλου.
Μια εξαιρετικά στημένη κομπίνα στο 14’ έφερε την ισοφάριση για να αρχίσουν να ξεδιπλώνονται σταδιακά όλες οι φοβικές, soft και ασθενικές πτυχές του φετινού ΠΑΟΚ. Αμέτρητα λάθη, καμιά φρεσκάδα σε σώμα και σκέψη, καμιά έμπνευση, κανένα κουράγιο. Μια πλήρως ανούσια κατοχή μπάλας με ανέβασμα μέτρων στο γήπεδο, που το μόνο που είχε ως αποτέλεσμα είναι να είναι ο ίδιος εκτεθειμένος πίσω. Ένα γκολ ακυρώθηκε, ένα πέναλτι αποκρούστηκε, ένας Παβλένκα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του.
Η απάντηση ήταν η μεταφορά του Καμαρά σε θέση επιτελικού. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο Δικέφαλος έκανε την πρώτη και μοναδική καθαρή φάση του στο δεύτερο ημίχρονο στο 87ο λεπτό (!!!). Από μια εκτέλεση κόρνερ. Μια καθαρή φάση, μια παραλίγο αποβολή, ένα παραλίγο νέο πέναλτι.
Ένας ΠΑΟΚ χωρίς ζουμιά, χωρίς κίνητρα, χωρίς ένταση, χωρίς αντίδραση. Το σημαντικότερο: Χωρίς δικαιολογία.
