Η Κ-17 του ΠΑΟΚ αναδείχτηκε για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν πρωταθλήτρια κι ο προπονητής της, Δημήτρης Ορφανός, μιλά στη FORZA γι΄ αυτήν την επιτυχία και το μεγάλο και διαχρονικό στόχο της ακαδημίας, που δεν είναι άλλος από την ανάδειξη παικτών για την πρώτη ομάδα
Ο 42ρονος προπονητής στέκεται και στην αξία του πρωταθλητισμού, αφού μέσα απ’ αυτήν τη διαδικασία διευκολύνεται κι η εξέλιξη και πρόοδος των νεαρών ποδοσφαιριστών.
Φέτος για πρώτη φορά το πρωτάθλημα Κ-17 διεξήχθη σε έναν πανελλήνιο όμιλο. Είναι προτιμότερος αυτός ο τρόπος διεξαγωγής σε σύγκριση με τους ομίλους και το φάιναλ φορ, που ίσχυαν μέχρι πέρσι;
«Είναι κάτι προς τη θετική κατεύθυνση. Ο ανταγωνισμός μεγάλωσε, παίζοντας σ΄ όλες τις αντίπαλες έδρες. Δώσαμε πιο δυνατά παιχνίδια καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Παρ’ όλα αυτά, οφείλω να πω ότι και σ’ αυτό το πανελλήνιο πρωτάθλημα στεφθήκαμε πρωταθλητές τέσσερις αγωνιστικές πριν τη λήξη. Κι αυτό ασφαλώς κάτι δείχνει για την εξέλιξη των παικτών και την πορεία της ομάδας».
Αρχίσατε τη σεζόν με δύο ισοπαλίες. Ηταν τελικά θέμα χρόνου και μόνο για ν΄ αποδειχθεί η υπεροχή του ΠΑΟΚ έναντι των άλλων ομάδων;
«Στην πρεμιέρα με τον Παναθηναϊκό αξίζαμε να νικήσουμε, με τον Παναιτωλικό κάναμε μέτρια εμφάνιση. Από εκεί και πέρα, αυτό που συνέβη είναι ότι τα παιδιά δούλεψαν περισσότερο, στην εξέλιξη της σεζόν γίναμε περισσότερο ομάδα και οι παίκτες εξελίχθηκαν μέσα από αυτήν τη διαδικασία. Ετσι, στο τέλος φανήκαμε ανώτεροι απ’ όλες τις υπόλοιπες ομάδες».
Εχοντας μια συνολική εικόνα του πρωταθλήματος, πώς θα χαρακτηρίζατε το επίπεδο σ’ αυτήν την ποδοσφαιρική ηλικιακή κατηγορία;
«Θα έλεγα ότι είναι καλό. Αν κάτι θα μπορούσαν να μας προσάψουν τα προηγούμενα χρόνια ήταν ότι παίζαμε στο βόρειο όμιλο και δεν είχαμε ανταγωνισμό. Αυτό ήταν κάτι, που έλεγαν οι ομάδες από το νότο κι ότι εκεί υπάρχουν καλύτερες και πιο δυνατές ομάδες. Βέβαια, φέτος το καταρρίψαμε με τη συνολική απόδοση και εικόνα μας, δείξαμε ότι το επίπεδο των ακαδημιών του ΠΑΟΚ είναι αυτό το συγκεκριμένο σ’ όλη την Ελλάδα και δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχουν κι άλλες ομάδες, οι οποίες έχουν ανταγωνιστικά τμήματα, επενδύουν στα παιδιά τους. Θα χαρακτήριζα, λοιπόν, ικανοποιητικό το ηλικιακό επίπεδο του πρωταθλήματος της Κ-17».
Η χαρά σας είναι μεγαλύτερη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος ή για παίκτες, όπως ο Μπέρδος και τελευταία ο Κρομμύδας, που μέσα στη σεζόν ανέβηκαν στην Κ-19;
«Η χαρά μας είναι σίγουρα να βλέπουμε παιδιά από την ομάδα, τα οποία άρχισαν τη χρονιά στην Κ-17, ν’ ανεβαίνουν ηλικιακές κατηγορίες. Εχει συμβεί αυτό με τρία-τέσσερα παιδιά, πλέον είναι μόνιμα στην Κ-19. Ο στόχος μας είναι να βλέπουμε παιδιά να προοδεύουν και να εξελίσσονται, με απώτερο στόχο να φθάσουν και στην πρώτη ομάδα. Ταυτόχρονα, βέβαια, η κατάκτηση του πρωταθλήματος είναι και μια επιβράβευση της συνολικής προσπάθειας όλων των παιδιών, που έχει γίνει από την αρχή της χρονιάς. Νομίζω ότι το πρωτάθλημα βοηθάει σ’ αυτήν τη διαδικασία εξέλιξης των παιδιών. Χωρίς να υπάρχει ένας στόχος, είναι πιο δύσκολη η εξέλιξή τους. Αντίθετα, όταν υπάρχουν καταστάσεις πίεσης και ανταγωνισμού με άλλες ομάδες, αυτή η διαδικασία βοηθάει τους νεαρούς παίκτες».
Στη φετινή ομάδα υπάρχουν και παίκτες γεννημένοι το 2009, όπως οι Ματέρα, Καλπάκης, Σούβλατζης και Χαλδέζος (συμμετοχή είχαν επίσης οι μικρότεροι Λαζαρίδης και Μπουκλάς). Προετοιμάζετε, λοιπόν, παράλληλα και την Κ-17 της επόμενης σεζόν;
«Πολλά παιδιά του 2009 είναι μαζί μας από τον περασμένο Δεκέμβριο. Τα παιδιά αυτά βοήθησαν με την παρουσία τους, δίνοντας μεγαλύτερο βάθος στην ομάδα, αυξάνοντας τον ανταγωνισμό στις προπονήσεις και στα παιχνίδια. Σίγουρα αποτελεί και μια προετοιμασία για την επόμενη χρονιά και τη μελλοντική Κ-17, μια και τα παιδιά αυτά θα έχουν ήδη εμπειρίες από το πρωτάθλημα. Είναι κάτι, που κάνουμε πιο έντονα, προετοιμάζοντας έτσι την επόμενη χρονιά για την Κ-17».
Αν θυμηθείτε τον εαυτό σας στην ηλικία των δεκαέξι ετών, ποιες είναι οι βασικές διαφορές στην εκπαίδευση των νέων παικτών με τη σημερινή εποχή;
«Σαφώς οι συνθήκες, κάτω από τις οποίες προπονούνται σήμερα τα παιδιά είναι καλύτερες σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Χρειάζεται, βέβαια, να γίνουν κι άλλα βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση και αναφέρομαι σε προπονητικές εγκαταστάσεις και χώρους. Ευελπιστούμε κι εμείς μελλοντικά στη δημιουργία ενός αθλητικού κέντρου, στο οποίο θα μπορέσουμε να στεγάσουμε ενιαία τα περισσότερα τμήματα του συλλόγου. Από την άλλη, θα ήθελα να πω ότι σίγουρα οι προπονητές, οι οποίος εκπαιδεύουν τα παιδιά, δεν έχουν καμία σχέση με το παρελθόν. Εκπαιδεύονται κι αυτοί, έχουν αλλάξει οι εποχές, έχει αλλάξει και το ποδόσφαιρο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, οπότε θεωρώ ότι κι οι προπονητές είναι πλέον εκπαιδευμένοι για να μπορέσουν έτσι να βοηθήσουν τα παιδιά να εξελιχθούν και να φθάσουν στην πορεία στην πρώτη ομάδα ή να είναι έτοιμα μελλοντικά να μπουν στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο».
Εργάζεστε ως προπονητής στις υποδομές του ΠΑΟΚ τα τελευταία επτά χρόνια. Τι σκέφτεστε για το επαγγελματικό μέλλον σας;
«Όλα τα προηγούμενα χρόνια, τα βήματα που κάνω είναι αργά, αλλά σταθερά. Προετοιμάζομαι, δουλεύω, εξελίσσομαι κι εγώ μέσα από αυτήν τη διαδικασία, προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος και από την καθημερινότητα, αλλά και μέσω των σχολών της ΕΠΟ. Σίγουρα θα μ’ ενδιέφερε η εξέλιξη προπονητικά και να μπορέσω ν’ ανέβω βαθμίδες, δεν είναι κάτι, που δεν το έχω στο μυαλό μου. Προσπαθώ να κάνω τη δουλειά μου όσο μπορώ καλύτερα και να βοηθήσω αυτά τα παιδιά, να τους μεταδώσω γνώσεις και εμπειρία και να μπορέσω να τα εξελίξω και να μπορέσουν, όσο ανεβαίνουν, να είναι όσο γίνεται και πιο έτοιμα».
πηγή: FORZA
