Σε δημοσιογράφους της πατρίδας του μίλησε ο Κίριλ Ντεσπόντοφ, κάνοντας αναφορά στην επόμενη ημέρα της καριέρας του. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο πρόβλημα τραυματισμού του, αλλά και στην προσωπική του πρωτοβουλία να διοργανώσει μία ποδοσφαιρική γιορτή στη Βουλγαρία.
Πριν λίγες ημέρες, είχε βρεθεί στο επίκεντρο των Βούλγαρων δημοσιογράφων κι εμφανίστηκε αμήχανος, όταν ρωτήθηκε για το μέλλον του στον ΠΑΟΚ.
Το απόγευμα της Δευτέρας (26/5), στο περιθώριο του παιδικού τουρνουά που οργάνωσε στη Βουλγαρία, δήλωσε χαρακτηριστικά: «Δεν νομίζω ότι πρέπει να γίνει κάποιο σχόλιο για το μέλλον μου, επειδή έχω άλλα δύο χρόνια συμβόλαιο με τον ΠΑΟΚ. Νιώθω καλά εκεί και με την ομάδα και με την πόλη. Στο ποδόσφαιρο όμως όπως γνωρίζουμε, όλα είναι πιθανά, όταν υπάρχει μια προσφορά ή ένα ενδιαφέρον, όλα μπορούν να αλλάξουν σε 24 ώρες ή και λιγότερο. Οπότε προς το παρόν το μέλλον μου είναι στον ΠΑΟΚ, αλλά όλα είναι πιθανά».
Αναφερόμενος στο θέμα του τραυματισμού που τον άφησε εκτός στο τελείωμα της χρονιάς, εξήγησε: «Έχω ακόμα φλεγμονή στο οστό μου μετά τον αγώνα με την ΑΕΚ. Κάναμε μαγνητική τομογραφία – αποδείχθηκε ότι έχω ακόμα φλεγμονή στο οστό και τον χόνδρο μου, και αποφασίσαμε ότι ήταν καλύτερο να μην το ρισκάρουμε, γιατί αν συμβεί κάτι, θα ξεκινήσω ξανά από την αρχή».
Όσο για την απουσία του από τις επερχόμενες φιλικές υποχρεώσεις της Εθνικής Βουλγαρίας, σχολίασε: «Υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να με αντικαταστήσουν. Ελπίζω να έχουν καλή απόδοση. Θα πάω στη Φιλιππούπολη στις 6 Ιουνίου για να τους υποστηρίξω».
Καταληκτικά, μίλησε για τη διοργάνωση ποδοσφαιρικού τουρνουά για παιδιά που έλαβε χώρα στην Κρέσνα ως προσωπικό του εγχείρημα: «Η ιδέα για το τουρνουά γεννήθηκε πριν από πολύ καιρό. Ήθελα να κάνω κάτι για τα παιδιά. Πάντα με στήριζαν και μου έδιναν αγάπη. Έτσι ήθελα να τους ευχαριστήσω για την αγάπη και την υποστήριξή τους. Ξεκινώντας από εδώ, από όπου ξεκίνησα, νομίζω ότι ήταν το σωστό. Οι άνθρωποι στην Κρέσνα, το σχολείο και όλοι οι άλλοι το αξίζουν και θα δούμε πώς θα αναπτυχθεί τα επόμενα χρόνια. Σκέφτομαι να το κάνω και στις μεγαλύτερες πόλεις της Βουλγαρίας. Θέλω απλώς να βλέπω χαρούμενα παιδιά. Να τα βλέπω να χαμογελούν, χαρούμενα που ήρθαν εδώ για να δείξουν τον εαυτό τους. Συγχαίρω όλα τα παιδιά και όλα τα σχολεία που συμμετείχαν. Νομίζω ότι αποδείχθηκε μια γιορτή του ποδοσφαίρου».
