Στη Λίβερπουλ θα συνεχίσει την καριέρα του ο Φλόριαν Βιρτς, με μεταγραφή ρεκόρ από τη Λεβερκούζεν, όμως στις «ασπιρίνες» παραμένει αγαπητός. Ο αθλητικός διευθυντής της γερμανικής ομάδας Σίμον Ρόλφες σε γράμμα του προς τον μεσοεπιθετικό, τον αποθεώνει για το ταλέντο και τον χαρακτήρα του και του εύχεται τα καλύτερα στη νέα του ομάδα.
Αναλυτικά το γράμμα του Σίμον Ρόλφες:
«Δεν θέλω να γράψω αυτό. Θα ήθελα να πω στον κόσμο ότι θα μείνεις στην Μπάγερ Λεβερκούζεν για το υπόλοιπο της καριέρας σου. Αλλά αποφάσισες να φύγεις από την ομάδα μας και να ανοίξεις ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σου. Φυσικά, το σέβομαι απόλυτα αυτό.
Δεν χάνουμε μόνο έναν από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, χάνουμε και ένα ξεχωριστό άτομο. Όταν σε γνώρισα για πρώτη φορά, δεν ήταν μόνο οι ικανότητές σου που ξεχώριζαν. Ακόμα κι αν αυτό που κάνεις με την μπάλα με αφήνει άφωνο.
Αυτό που πραγματικά με εντυπωσίασε ήταν η νοοτροπία σου. Η θέλησή σου για νίκη. Η δίψα για σκοράρισμα, ανεξάρτητα από το σκορ. Αυτή η συνεχής προσπάθεια να βελτιωθείς, ακόμα και στις πιο μικρές λεπτομέρειες. Και το περιβάλλον σου με τους γονείς σου πάντα στο πλευρό σου, που σε στηρίζουν ενώ σε κρατούν προσγειωμένο.
Δεν έχασες ποτέ αυτή την δίψα. Αν μη τι άλλο, η νοοτροπία σου έγινε πιο δυνατή μετά τον τραυματισμό σου στον πρόσθιο χιαστό. Μιλήσαμε εκείνη τη δύσκολη περίοδο και μπορούσα να νιώσω την απογοήτευσή σου που δεν μπορούσες να έχεις την μπάλα στα πόδια σου. Αλλά και το πόσο αποφασισμένος ήσουν να επιστρέψεις ακόμα πιο δυνατός.
Αυτή η στάση σε έκανε ηγέτη. Ήσυχος, συγκεντρωμένος, αποφασισμένος. Οι πιο έμπειροι παίκτες σε θαυμάζουν. Είσαι σούπερ σταρ εδώ και αρκετό καιρό, αλλά έχεις παραμείνει ο ίδιος Φλο. Όπως σε εκείνον τον αγώνα που έκρινε τον τίτλο εναντίον της Βέρντερ. Έπρεπε να είσαι εσύ με εκείνο το χατ-τρικ. Ακόμα και όταν οι οπαδοί ήταν ήδη στον αγωνιστικό χώρο, έπρεπε να σκοράρεις ξανά.
Μου είπες κάποτε ότι δεν είχες πετύχει ποτέ χατ-τρικ πριν, και για αυτό το έκανες. Τόσο απλό. Και σίγουρα θυμάσαι όταν ήμασταν στη Μασσαλία και σου είπα ότι θα μπορούσες να έχεις τη φανέλα με τον αριθμό 10. Ήσουν πολύ χαρούμενος και υπερήφανος. Η φωτογραφία μάς δείχνει λίγα λεπτά αργότερα και ακόμα λάμπεις από ευτυχία. Λέει πολλά για σένα.
Σου εύχομαι τα καλύτερα στην Λίβερπουλ. Ξέρω ότι θα τα πας καλά εκεί και ελπίζω να κερδίσεις πολλούς αγώνες και τίτλους. Ίσως όχι, όταν θα αντιμετωπίσουμε ο ένας τον άλλον. Σε ευχαριστώ, Φλο, που είσαι αυτός που είσαι. Και επίσης ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένειά σου που ήταν μαζί μας τόσο συχνά.
Στους γονείς σου που ήταν πάντα ανοιχτοί σε όλες τις συζητήσεις και για με σεβασμό και ταπεινότητα. Γνωρίζουμε ο ένας τον άλλον πολλά χρόνια και η εμπιστοσύνη και ο δεσμός μεταξύ μας είναι ισχυρός και ασυνήθιστος στον χώρο του ποδοσφαίρου. Όλοι σας θα παραμείνετε μέρος της οικογένειας της Λεβερκούζεν».
