Μία «ανάσα» από την είσοδό του στη League Phase του UEFA Europa League εμφανίζεται ο ΠΑΟΚ με την προϋπόθεση να υπερκεράσει πρωτίστως το εμπόδιο της Ριέκα στο πλαίσιο των Play Off της ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Άπαντες στους «ασπρόμαυρους» έχουν μετατοπίσει την προσοχή τους στην πρώτη συνάντηση των δύο ομάδων στην Κροατία, με το INPAOK να απομονώνει το προφίλ της επικείμενης αντιπάλου του Δικεφάλου, «σκιαγραφώντας» την τακτική της συμπεριφορά πριν τεθεί αντιμέτωπη με το σύνολο του Ράζβαν Λουτσέσκου.
Την περσινή αγωνιστική περίοδο συγκέντρωσε 65 βαθμούς (σ.σ 1.81 ανά παιχνίδι), κατακτώντας την πρώτη θέση στο κροατικό πρωτάθλημα, με την επισήμανση πως στην έδρα της είχε καταγράψει εξαιρετικό ρεκόρ (σ.σ 11-5-2), ενώ εκτός έδρας ήταν πιο αμφίρροπη (σ.σ 7-6-5). Επιθετικά σημείωνε 1,36 γκολ ανά αγώνα με αμυντική συνέπεια 0,58 γκολ παθητικό.
Η τακτική ταυτότητα της Ριέκα
Η Ριέκα στηρίζεται κυρίως σε σχηματισμούς που ευνοούν την ισορροπία, συνήθως σε ένα 4-2-3-1 ή 4-3-3 όταν η ομάδα αναζητά μεγαλύτερο πλάτος και ένταση στο transition, με την τακτική της προσέγγιση να είναι προσαρμοσμένη αναλόγως με τον αντίπαλο. Αυτά τα στοιχεία που ζητούσε ο Ζέλικο Σόπιτς από την ομάδα του το 2023-2024 και διατηρήθηκαν από τον Ράντομιρ Ντάλοβιτς ήταν έντονη πίεση στη μεσαία ζώνη προκειμένου να αποκόψει τη δημιουργία του αντιπάλου, ενώ συνάμα δίνεται έμφαση στη σωστή τοποθέτηση γραμμών και στη γρήγορη επαναφορά της μπάλας. Στην επίθεση, η Ριέκα δεν βασίζεται αποκλειστικά στην κατοχή, αλλά στοχεύει σε κάθετες μεταβάσεις και αξιοποίηση των πλάγιων χώρων, ενώ χαρακτηρίζεται επίσης από υψηλό δείκτη xG (σ.σ 1,26 ανά αγώνα), στοιχείο που αποδεικνύει ότι δημιουργεί συχνά επικίνδυνες ευκαιρίες.
Δυνατά και αδύναμα σημεία
Ορισμένα πλεονεκτήματα που διαθέτει στο παιχνίδι της είναι η αμυντική της συνέπεια με μόλις 0,58 γκολ παθητικό ανά αγώνα και 19 clean sheets και η ισορροπημένη της ανάπτυξη δεδομένου πως είναι ικανή να ελέγξει τον ρυθμό, αλλά και να «χτυπήσει» με ταχύτητα σε ανοικτό γήπεδο. Για τους Κροάτες οι πτέρυγες αποτελούν την πιο δημιουργική πηγή ευκαιριών με συχνές σέντρες, τρεξίματα στην πλάτη της άμυνας και κάθετες κινήσεις, πιέζοντας οργανωμένα στο μεσαίο τρίτο και δυσκολεύοντας τον αντίπαλο να κυκλοφορήσει άνετα την μπάλα. Παράλληλα, συνιστά μία ομάδα που είναι καλά δουλεμένη σε κόρνερ και φάουλ γύρω από την περιοχή, με τους στόπερ να ανεβαίνουν και να δημιουργούν αριθμητικό πλεονέκτημα.
Αναφορικά με τις αδυναμίες της, αξίζει να επισημανθεί πως η απόδοσή της πέφτει σημαντικά μακριά από το γήπεδό της, με πιο αμφίρροπα αποτελέσματα και χαμηλότερη επιθετική παραγωγή. Κατά κύριο λόγο, η Ριέκα βασίζεται περισσότερο στη συνοχή και λιγότερο σε ποδοσφαιριστές-σταρ, γεγονός που μερικές φορές περιορίζει τη δημιουργικότητα απέναντι σε κλειστές άμυνες, ενώ όταν το πλάνο της χαλάσει, δυσκολεύεται να προσαρμοστεί γρήγορα και να αλλάξει τον ρυθμό του παιχνιδιού. Κοινώς, ναι μεν εμφανίζεται τακτικά πειθαρχημένη, ωστόσο, έχει περιορισμένη φαντασία δεδομένου πως εάν ο αντίπαλος καταφέρει να ξεκλειδώσει τα βασικά μοτίβα, δυσκολεύεται να βρει εναλλακτικές λύσεις.
Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η άμυνα ανεβαίνει ψηλά, αφήνει κενά πίσω που μπορούν να αξιοποιηθούν με κάθετες μπαλιές και γρήγορους επιθετικούς, ενώ αν περιοριστούν οι κινήσεις των εξτρέμ της αδυνατεί να δημιουργήσει από τον άξονα και τα δύο κεντρικά της χαφ υπό καθεστώς πίεσης προκαλούν απώλεια συνολικού ελέγχου στο transition με αποτέλεσμα η ομάδα να εκτίθεται σε αντεπιθέσεις.
Από τον Ζέλικο Σόπιτς στον Ράντομιρ Ντάλοβιτς με την ίδια λογική
Το 2023-2024 ήταν μία κομβική αγωνιστική περίοδος για τη Ριέκα υπό τις οδηγίες του Ζέλικο Σόπιτς σε επίπεδο εμφανίσεων, με το κροατικό κλαμπ παρά την αλλαγή του προσώπου στον πάγκο της την επόμενη σεζόν να παραμένει τακτικά προσηλωμένο στην ίδια λογική, αλλά με σαφώς βελτιωμένη αμυντική δομή και πιο μετρημένη επίθεση. Με μέσο όρο κατοχής 51,1%, βρέθηκε στην 4η θέση της σχετικής λίστας στο εγχώριο πρωτάθλημα, ωστόσο, δεν επιμένει σε κυκλοφορία μπάλας. Έχει μόλις 13,1 πάσες ανά λεπτό κατοχής, τρίτη χαμηλότερη επίδοση στο πρωτάθλημα, κάτι που αποτυπώνει και την ταυτότητά της. Παίζει απλά, «ανακυκλώνει» την μπάλα όταν χρειάζεται, αλλά μόλις βρει τον διάδρομο, καθετικοποιεί το παιχνίδι της και προσπαθεί να χτυπήσει γρήγορα τον αντίπαλο είτε με μακρινή αλλαγή παιχνιδιού, είτε με μπαλιά στην πλάτη της άμυνας, είτε με προοδευτική κίνηση μέσα από τα διαστήματα.
Μπορεί η Ριέκα να μη διαθέτει τους πιο ικανούς στόπερ στην κυκλοφορία, αλλά εντός της ομάδας η λύση που βρέθηκε είναι να τους ανοίγει πολύ φαρδιά και αφήνει τον δεξιό στόπερ να προωθείται για προοδευτική κούρσα. Όταν δεν υπάρχει χώρος, ένας φουλ-μπακ υποχωρεί και δημιουργεί τριάδα πίσω, τραβώντας αντίπαλους χαφ και ανοίγοντας χώρους αλλού. Στη μεσαία γραμμή αυτός που διακρίνεται είναι ο Βέλντιν Χότζα, που κινείται περισσότερο ως εσωτερικός μέσος και φτάνει μέχρι την περιοχή.
Η μεγάλη δύναμη της Ριέκα βρίσκεται στα φτερά, αποτελώντας την 3η ομάδα στο κροατικό πρωτάθλημα σε μονομαχίες 1v1 και ντρίμπλες, δουλεύοντας στις απομονώσεις και κυρίως στο πώς να βρεθεί ο εξτρέμ μόνος με τον εκάστοτε αντίπαλο μπακ. Οι φουλ-μπακ και οι εξτρέμ συνεργάζονται με κινήσεις εναλλαγής και άλλοτε ο εξτρέμ τραβάει μακριά τον αντίπαλο, άλλοτε ο μπακ ανεβαίνει για υπερφόρτωση, άλλοτε κινούνται αντίθετα δημιουργώντας διλήμματα για τον αμυντικό μεταξύ του να ακολουθήσει ή να κρατήσει θέση. Το παράδοξο, ωστόσο, για μια ομάδα που παίζει τόσο πολύ από τα πλάγια είναι πως δεν παρουσιάζει καλό πρόσωπο στις σέντρες (σ.σ 6η στη σχετική κατηγορία και 2η χειρότερη σε ακρίβεια με 28,9%).
Η Ριέκα δεν είναι μόνο επιθετική, αλλά είχε τη 2η καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα (σ.σ 20 γκολ παθητικό, πίσω μόνο από τη Χάιντουκ με 14), δεχόμενη λιγότερα σουτ, ενώ με τάκλιν, μπλοκ και επεμβάσεις του τερματοφύλακα έχει αποτρέψει σχεδόν 10 γκολ. Η φιλοσοφία της δεν χαρακτηρίζεται από το ασταμάτητο πρέσινγκ ψηλά. Αντίθετα, προτιμά το μεσαίο μπλοκ, την ένταση στη μεσαία ζώνη και την άμεση καθετοποίηση μετά την ανάκτηση, καταλαμβάνοντας την 6η θέση σε ένταση πίεσης και κοντά στον μέσο όρο σε μονομαχίες και αναχαιτίσεις εν συγκρίσει με τους ανταγωνιστές της στην Κροατία.
