Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια συμπληρώνονται, σήμερα, από τον απροσδόκητο χαμό του Παναγιώτη Κατσούρη, που «βύθισε» στο πένθος την «ασπρόμαυρη» οικογένεια.

Το ημερολόγιο έδειχνε 9 Φεβρουαρίου 1998, όταν ο 21χρονος, τότε, ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, που οδηγούσε, και προσέκρουσε στο στηθαίο της γέφυρας στην περιοχή της Θέρμης.

Έτσι, εκείνο το βροχερό βράδυ έμελλε να γραφτεί μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία του συλλόγου.

Επρόκειτο για ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου, που άνοιξε τα «φτερά» του για τους ουρανούς, φορώντας τη φανέλα του ΠΑΟΚ, γι’ αυτό και θα παραμείνει παντοτινό μέλος και κομμάτι της «ασπρόμαυρης» ιστορίας. Χαρακτηριστικό στη μνήμη όσων τον γνώρισαν και πρόλαβαν να τον ζήσουν, έστω και λίγο από κοντά, θα παραμείνει το χαμόγελό του, με το οποίο κέρδιζε τους πάντες.

Ο Παναγιώτης Κατσούρης γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου 1976 και το καλοκαίρι του 1996 πήρε μεταγραφή από τη Νάουσα για τον ΠΑΟΚ, όντας ήδη διεθνής με την Εθνική Ελπίδων κι ως ο καλύτερος αριστερός μπακ της γενιά του. Πραγματοποίησε το ντεμπούτο του με προπονητή τον Σουηδό Γκίντερ Μπένγκτσον, στις 8 Σεπτεμβρίου 1996, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος κόντρα στον ΟΦΗ και την ήττα με 3-1 και βρήκε γρήγορα μια θέση στην αρχική ενδεκάδα. Τραγική σύμπτωση είναι ότι κι η τελευταία του εμφάνιση με τη φανέλα του ΠΑΟΚ έγινε και πάλι εναντίον του ΟΦΗ, στις 25 Ιανουαρίου 1998, αυτή τη φορά στο γήπεδο της Τούμπας, όπου αγωνίστηκε ως αλλαγή για 12 λεπτά.

Συνολικά, μέτρησε 29 συμμετοχές σε αγώνες πρωταθλήματος, Κυπέλλου και Ευρώπης με το Δικέφαλο, πετυχαίνοντας και τρία γκολ. Ενώ, υπήρξε συμπαίκτης με τους Μιχόπουλο, Τασιόπουλο, Αλεξίου, Ζαφειρίου, Τουρσουνίδη, Ζουμπούλη, Χάβο, Καπετανόπουλο, Ζαγοράκη, Βρύζα, Μαραγκό και Φραντζέσκο.

Στο μέρος, που ο Κατσούρης άφησε την τελευταία του πνοή, τελείται, κάθε χρόνο, μνημόσυνο υπό την αιγίδα του Σ.Φ. ΠΑΟΚ «Θύρα 4» αρχικά και της επίσημης ΠΑΕ, μετέπειτα.

Ακόμη, από το 2009 έχει καθιερωθεί στη μνήμη του το ετήσιο Τουρνούα Ακαδημιών «Παναγιώτης Κατσούρης», που έχει γίνει θεσμός και θεωρείται ως ένα εκ των κορυφαίων στα Βαλκάνια.

Κάθε φορά, που το σύνθημα «Κατσούρη ζεις, για πάντα ΠΑΟΚτσής» δονεί την Τούμπα, ρίγη συγκίνησης κατακλύζουν άπαντες, ενώ η προτομή του στέκει μπροστά στη Θύρα 1 για να θυμίζει το πόσο άδικα έφυγε από τη ζωή κι η φανέλα με το νούμερο 17, που φορούσε, έχει έκτοτε αποσυρθεί…