To inpaok αναδημοσιεύει τα καλύτερα κομμάτια μίας από τις πιο πρόσφατες συνεντεύξεις του Χουμπ Στέφενς. Πρόκειται για συνέντευξη που έδωσε στο γερμανικό περιοδικό «11 Freunde » την περσινή σεζόν, όσο ήταν προπονητής στη Σάλκε.
Είστε ένα άλλος προπονητής σε σχέση με την πρώτη σας φορά στη Σάλκε…
«Ας το πούμε έτσι: Το τούνελ που δούλευα παλιότερα, ήταν πολύ στενό. Με το πέρασμα των χρόνων, έγινε όλο και μεγαλύτερο, έτσι ώστε να μπορώ να κινούμαι καλύτερα».
Κάποια στιγμή όταν απολυθήκατε από την Ρεντ Μπουλ βρεθήκατε εκτός τούνελ. Μήπως σας ταίριαζε περισσότερο ένας σύλλογος με παράδοση παρά μία ομάδα «πείραμα» που απλά διαθέτει πολλά λεφτά;
«Όχι. Πέρασα σούπερ στο Σάλτσμπουργκ. Μπορεί να φανεί περίεργο αλλά ήμουν πολύ ενθουσιασμένος με την ιδέα να χτίσω μία ομάδα από την αρχή».
Γίνατε στην Αυστρία πρωταθλητές και την επόμενη χρονιά που βρεθήκατε στην τριτη θέση σας απέλυσαν…
«Σήμερα ξέρω ότι η αιτία της απόλυσης μου δεν είχε σχέση με την δουλειά μου. Έπαιξαν άλλα πράγματα ρόλο».
Σας είδαμε και σε μία συνεργασία με την τηλεόραση να κάνετε αναλύσεις ως ειδικός στο πρόγραμμα του ποδοσφαίρου. Πως ήταν αυτή η εμπερία;
«Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να δω πως λειτουργούν τα ΜΜΕ με το ποδόσφαιρο. Ηταν εντυπωσιακό και μου έμαθε πολλά για τις σχέσεις ποδοσφαίρου και μίντια. Πρέπει πάντα οι δύο πλευρές να λειτουργούν επαγγελματικά και με σεβασμό ο ένας στον άλλο».
Εμείς έχουμε ζήσει άλλα, σε ότι αφορά τις σχέσεις σας, με εμάς τους δημοσιογράφους…
«Όχι αυτό δεν ισχύει. Είχα πάντα σεβασμό για τους δημοσιογράφους. Είμαι αρκετά μεγάλος για να ξέρω ότι δεν υπάρχει μόνο μία άποψη. Θυμώνω μόνο όταν ο απέναντι μου δεν είναι αρκετά προετοιμασμένος. Κάνω την δουλειά μου προσπαθώντας να είμαι τέλειος στις λεπτομέρεις και αυτό περιμένω και από έναν δημοσιογράφο. Παλαιότερα είχα τόση ενέργεια που ευχαρίστως έκανα μικρές μάχες με τους δημοσιογράφους.Τώρα είμαι πιο άνετος…»
Είστε ήδη 58 (σ.σ η συνέντευξη δόθηκε πέρσι) και είχατε πει πριν 4 χρόνια ότι δεν θέλετε οι παίκτες σας να σας βλέπουν ως γέρο άνθρωπο. Υπήρξαν στιγμές που αισθανθήκατε ότι σας βλέπουν έτσι;
«Όχι, δεν έχει συμβεί ως τώρα».
Ούτε για παράδειγμα όταν ο 21χρονος Λιούις Χόλτμπι παίρνει το iPhone του και μπαίνει στο τουίτερ;
«Κανένα πρόβλημα. Παίρνω και εγώ το δικό μου iPhone και παρακολουθώ τι γράφει. Ενδιαφέρομαι για πράγματα που ενδιαφέρουν και τους παίκτες μου. Αυτό είναι φυσιολογικό όταν υπάρχει τέτοια στενή συνεργασία. Αν αισθανόμουν ότι η επαφή με τους νεαρούς παίκτες χάνεται, δεν θα δούλευα άλλο ως προπονητής».
Διατηρείται ευχαρίστως την εικόνα του συντηρητικού. Ωστόσο ήσασταν από τους πρώτους προπονητές που είχαν λάπτοπ.
«Ισχύει. Μόνο που λίγοι το πρόσεξαν. Πάντα δούλευα με την βοήθεια της τεχνολογίας και έχω προσωπικό ηλεκρονικό αρχείο για τους ποδοσφαιριστές μου. Ξεκίνησα τις αναλύσεις βίντεο από το 1996. Πρέπει το θέμα της τεχνολογίας συνέχεια να το προσέχουμε και να μην χάνουμε… επεισόδια. Αν μπεις στα αποδυτήρια με έναν πίνακα δεν θα σε ακούσει κανείς τι εχεις να πεις…»
Υπάρχει…ποδοσφαιρο Χουμπ Στέφενς; Τι λέτε για αυτους που λένε ότι παίζεται αμυντικό στυλ;
«Κάθε ομάδα έχει την δικιά της ταυτότητα οπότε δεν υπάρχει αυτό που λέτε. Πάντα ως προπονητής πρέπει να ψάχνεις τι πρέπει να κάνεις για να εξελίσσεσαι. Δεν έχω στάνταρ σύστημα. Πρώτα βλέπει κανείς την ποιότητα των παικτών και μετά μπορεί να αποφασίσει τι ποδόσφαιρο θα παίξει. Η Σάλκε φέτος παίζει μαζί μου πιο επιθετικό ποδόσφαιρο απ΄οτι έπαιζε πριν έρθω. Όμως αν δεν έχεις επιθετικό, πρέπει να παίξεις αμυντικά. Όταν… μου βγήκε αυτό το όνομα το 1997 είχαμε σοβαρά προβλήματα τραυματισμών στην επίθεση. Τότε λοιπόν χάναμε μεγάλες ευκαιρίες μπροστά. Έτσι, στον ημιτελικό του UEFA απέναντι στην Τενερίφη παίξαμε ουσιατικά χωρίς επιθετικό! Η ομάδα έπαιξε το καλύτερο παιχνίδι της και κερδίσαμε 2-0. Καλύτερο ακόμα και από τον τελικό».
Ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης που είχατε ποτέ ως προπονητής; Ρομάριο,Ραούλ, Ραφαελ φαν ντερ Φααρτ, Χούντελαρ;
«Ο Ρομάριο ήταν στα πρώτα μέτρα με την μπάλα στα πόδια απίστευτος. Αλλά στο ποδόσφαιρο παίζουν και άλλα πράγματα ρόλο. Το ένστικτο του γκολ, η ποδοσφαιρική ευφυΐα σε άμυνα και επίθεση. Έτσι λοιπόν αν το σκεφτώ καλύτερα νομίζω ότι αυτός ήταν ο Γίρι Νέμετς»
