Σιγά μην κλάψω…

Σε προηγούμενα κείμενά μου έλεγα ότι το Νοέμβριο θα μπορούμε να έχουμε μία πιο αξιόπιστη εικόνα για το αγωνιστικό προφίλ του ΠΑΟΚ. Πλέον έχοντας φτάσει στα μέσα Δεκέμβρη είναι αρκετά ξεκάθαρο ότι ο Δικέφαλος επιδιώκει να παίξει ένα ιδιαίτερα επιθετικό ποδόσφαιρο έχοντας κάποια κενά στα μετόπισθεν τα οποία ο Στέφενς έχει επισημάνει ότι θα υπάρχουν από τη στιγμή που η ομάδα έχει αποφασίσει να παίξει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Το ότι ο ΠΑΟΚ κάνει φέτος περισσότερες τελικές προσπάθειες είναι οφθαλμοφανές, αλλά το αποδεικνύουν και οι αριθμοί.

Οι αριθμοί όμως δείχνουν ότι δεν έχει πάρει και τα γκολ που θα περίμενε από τους 3 σέντερ φορ που διαθέτει (Αθανασιάδης, Σαλπιγγίδης και Νέτσιντ) και έτσι είτε έχει χάσει βαθμούς (όπως με τον Απόλλωνα) είτε έχει ιδρώσει να κερδίσει (και το έχει κάνει με ανατροπές και στις καθυστερήσεις)

ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν λέω ότι φταίνε οι τρεις φορ για την ισοπαλία πχ με τον Απόλλωνα. Το τονίζω προς αποφυγή παρεξήγησης.

Αλλά στα τελευταία 11 ματς οι τρεις στράικερ του ΠΑΟΚ έχουν πετύχει μόλις δύο γκολ: από ένα ο Κλάους (με Άρη) και ο Σαλπιγγίδης (με Μακάμπι Χάιφα) και κανένα ο Νέτσιντ (έβαλε ένα και του το ακύρωσαν).

Ο Κλάους ειδικά με τον Απόλλωνα ήταν εξαιρετικός αλλά του έλειψε μόνο το γκολ: έτρεξε, πάλεψε, μοίρασε, απείλησε αλλά η μπάλα δεν έμπαινε στα δίκτυα με τίποτα.

Η αίσθησή μου είναι ότι και ο Αθανασιάδης αλλά και ο Σαλπιγγίδης είναι πιο εγκλωβισμένοι φέτος παρότι ο ΠΑΟΚ είναι πιο επιθετικός, έχοντας να αντιμετωπίσουν πιο κλειστές άμυνες. Ίσως να ακούγεται παράδοξο αλλά έτσι μου φαίνεται τελευταία.

Βέβαια είναι και θέμα αστοχίας και ρέντας, ενώ αφήνω έξω κάθε συζήτηση περί ανικανότητας, διότι αποδεδειγμένα είναι ΙΚΑΝΟΤΑΤΟΙ επιθετικοί και οι δύο.

Πέρυσι Κλάους και Σάλπι έβαλαν συνολικά 37 γκολ (23 και 14) από τα 76 του ΠΑΟΚ (περίπου το 50%) ενώ φέτος έχουν έως τώρα μόνο 8 από τα 41 λιγότερο από το 20%).

Ο συνολικός μέχρι τώρα απολογισμός του ΠΑΟΚ δεν είναι καθόλου κακός αλλά έχει δύο μαύρες κηλίδες: τον αποκλεισμό από τη Σάλκε (η οποία παρεμπιπτόντως πάει για τους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ εφόσον κερδίσει τη Βασιλεία) και το βαρύ 4-0 από τον Ολυμπιακό.

Το πρώτο χαστούκι έσβησε για φέτος το όνειρο για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ και το δεύτερο έσβησε το όνειρο για το πρωτάθλημα.

Το ντροπιαστικό 4-0 από τον Ολυμπιακό έμοιαζε να διαλύει τα όνειρα περί διεκδίκησης πρωταθλήματος ακόμη και αν υπήρχαν τότε μπροστά 23 αγωνιστικές.

Στο Καραϊσκάκη δεν χάθηκε όμως απλά ένα ματς αλλά φάνηκε να χάνεται και η πίστη ότι ο φετινός ΠΑΟΚ μπορεί να κοντράρει τον Ολυμπιακό.

Μετά το 0-0 με τον Απόλλωνα η ψαλίδα της διαφορά άνοιξε ακόμη περισσότερο (ο ΠΑΟΚ βρέθηκε στο -8) από την κορυφή καθώς οι ερυθρόλευκοι εκτός του ότι είναι καλοί ως ομάδα έχουν και απίστευτο σπρώξιμο το οποίο μηδενίζει τις πιθανότητες κάποιας απώλειας.

Σε 14 αγωνιστικές έχασαν μόνο 2 βαθμούς.

Σε 34 πόσους να χάσουν;

Το πολύ 10…

Άντε 15 (γιατί θα αρχίσουν στο τέλος να χαρίζουν και βαθμούς σε διάφορους φίλους που έχουν ανάγκη…).

Ο ΠΑΟΚ δεν έδειξε εξ αρχής να μπορεί να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, όσο καλός και αν ήταν διότι στο κανονικό ποδόσφαιρο κάπου κάπου θα στραβοπατάς (όπως έγινε και με τον Απόλλωνα) αλλά στο ελληνικό «ο Ολυμπιακός και το Αιγάλεω να κερδίζουν και όλοι οι άλλοι να πάνε να γαμηθούν», που είπε και ο μπαμπάς Σπάθας.

Και ενώ ο Ολυμπιακός στα ζόρια με τον Αστέρα Τρίπολης παίρνει ένα αβαβά πέναλτι με βουτιά του Βάις, ο ΠΑΟΚ κολλάει στο 0-0 με τον Απόλλωνα ενώ δεν του δίνονται δύο καθαρά πέναλτι και του ακυρώνεται και καθαρό γκολ στο τέλος.

Μου τη σπάει που κάποιοι θέλουν να το παίξουν ανώτεροι και λένε: «Με τον Απόλλωνα έπαιζες, η διαιτησία σου φταίει που δεν κέρδισες;».

Διότι αν ο Κύζας έκανε το σωστό και έδινε από νωρίς τα πέναλτι τότε το ματς θα πήγαινε αλλιώς. Ή έστω ας μετρούσε το κανονικό γκολ στο τέλος και ας γκρίνιαζε ο Απόλλωνας για επιθετικό φάουλ το οποίο δεν έγινε ποτέ…

Οι διαιτητές εξακολουθούν να είναι χεσμένοι (όπως είχε πει και ο Άκης Ζήκος) όταν παίζουν τον Ολυμπιακό αλλά πλέον και όταν παίζουν τον ΠΑΟΚ.

Ωστόσο το θέμα της διαιτησίας είναι διαφορετικό από το θέμα του σωστού κτισίματος της ομάδας.

Ο ΠΑΟΚ έχει αδυναμίες και πρέπει να βελτιωθεί σε αρκετούς τομείς για να γίνει ακόμη καλύτερος κυνηγώντας όσο πάει τον Ολυμπιακό και ας μοιάζει τελειωμένο το πρωτάθλημα.

Μου φαίνεται ότι βρίσκεται σε πολύ καλό επίπεδο η φυσική κατάσταση της ομάδας (γι’ αυτό και ο ΠΑΟΚ έχει βάλει τα 20 από τα 41 του γκολ μετά το 70′!), μου αρέσει η ανορθόδοξη χρησιμοποίηση του Τζαβέλλα ως στόπερ, η οποία βγήκε και άλλαξε το μεταγραφικό σχεδιασμό, καθώς πλέον προτεραιότητα έχουν δύο χαφ και εφόσον φύγει ο Νέτσιντ και ένας ακόμη επιθετικός.

Για αμυντικό θα δουν εφόσον γίνει και 4η μεταγραφή, αλλά οι τρεις μοιάζουν πιο σίγουρες.

Η χρονιά έχει πολύ δρόμο μπροστά της, στόχοι υπάρχουν σε όλα τα επίπεδα και περιμένουμε όλοι να δούμε λίγο καλύτερη οργάνωση στο θέμα των μεταγραφών για να έχει σωστότερη ενίσχυση η ομάδα.

Λεφτά υπάρχουν, αλλά θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σωστά για να φτάσει ο ΠΑΟΚ εκεί που θέλει.

Ο Σαββίδης ανέβασε πολύ ψηλά τον πήχη μόνος του και από πολύ νωρίς και ο κόσμος έχει περισσότερες απαιτήσεις από την ομάδα σύμφωνα με τις εξαγγελίες του.

Ο ΠΑΟΚ επί των ημερών του φυσικά και έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου, αλλά αν είχαν αποφευχθεί ορισμένα λάθη θα μπορούσε να βρίσκεται σε ακόμη καλύτερη φάση σήμερα.

Το θέμα είναι ότι λεφτά υπάρχουν στην ομάδα και μαζί υπάρχουν και άνθρωποι που ξέρουν από ποδόσφαιρο. Ας βρουν λοιπόν τη χημεία για να φέρουν και τα σωστά αποτελέσματα.

Ίσως όλοι βιαζόμαστε να δούμε τον ΠΑΟΚ εκεί που ονειρευόμαστε, αλλά αργά ή γρήγορα πιστεύω ότι θα δούμε τα όνειρά μας να πραγματοποιούνται διότι υπάρχουν τα εχέγγυα και οι βάσεις στην ομάδα για να φτάσει στην κορυφή.

ΥΓ: Και επειδή πολλοί έχουν μείνει στο 4-0 στο Καραϊσκάκη (το οποίο φυσικά κι εμένα με τρέλανε) ένα θα πω:

Σιγά μην κλάψω…