Τίτλοι τέλους έπεσαν στην ποδοσφαιρική καριέρα του Πάμπλο Γκαρσία στον ΠΑΟΚ. Και γράφω “τίτλοι τέλους” στην ποδοσφαιρική καριέρα, διότι πιστεύω ότι το μέλλον του “El canario” είναι στην Τούμπα όσο κι αν κάποιοι παθαίνουν αλλεργία και μόνο στη σκέψη ότι αυτός ο ΑΝΔΡΑΣ που λέγεται Γκαρσία θα επανέλθει στον ΠΑΟΚ. Γιατί θα επανέλθει και μάλιστα με πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ που την Κυριακή αντιλήφθηκε ότι έκανε λάθος που συνηγόρησε στη λύση του συμβολαίου του.

Πάμε παρακάτω. Ο Ουρουγουάνος με τον πιο άδοξο τρόπο έλυσε το συμβόλαιο του προκειμένου να συνεχίσει την καριέρα του στην Ξάνθη. Θεωρώ ότι ο Γκαρσία μπορούσε να μείνει μέχρι το τέλος της περιόδου στην ομάδα και να ολοκληρώσει την καριέρα του με τρόπο που του αξίζει, κι αξίζει και στον ΠΑΟΚ. Η ΠΑΕ έδειξε ότι δεν έχει σωστά αντανακλαστικά και δεν μπόρεσε να διαχειριστεί ένα τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται Πάμπλο Γκαρσία. Λειτούργησε με απόλυτα λανθασμένο τρόπο ,όπως και πέρυσι όταν λύθηκε το συμβόλαιο του. Το λάθος διόρθωσε το περασμένο καλοκαίρι ο Ιβάν Σαββίδης επαναφέροντας τον παίκτη αλλά δεν είναι δυνατόν να παρεμβαίνει πάντα ο μεγαλομέτοχος για να λύσει τα προβλήματα.

Κανείς δεν πρόκειται να με πείσει ότι ο Γκαρσία δεν θα ήταν καλύτερος από τον Μαντούρο αν χρησιμοποιούνταν τόσο στο παιχνίδι Κυπέλλου με τον Ηρακλή όσο και στον αγώνα πρωταθλήματος με τον Παναιτωλικό. Ματάκια έχουμε και βλέπουμε. Όπως δόθηκε ευκαιρία στον Μαντούρο να παίξει για να βρει ρυθμό, μπορούσε να δοθεί και στον Γκαρσία για να βγάλουμε συμπεράσματα. Ο Στέφενς δεν ήθελε να του δώσει την ευκαιρία και δεν του την έδωσε. Αυτός είναι ο προπονητής και έχει δικαίωμα να αποφασίζει. Κι εμείς όμως έχουμε το δικαίωμα να ασκούμε κριτική. Θα κριθεί ο Ολλανδός για την απόφαση του όταν τελειώσει η περίοδος και κάνουμε τη σούμα.

Το σημερινό σχόλιο είναι το τελευταίο που αφορά τον Γκαρσία τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθεί η αγωνιστική σεζόν. Θα επανέλθω το καλοκαίρι καθώς μέχρι τότε αυτό που μας ενδιαφέρει είναι ο ΠΑΟΚ και όχι ο Γκαρσία. Απλά όφειλα να γράψω κάποια πράγματα που με ενόχλησαν με τα οποία δεν συμφωνώ. Φυσικά και η άποψη μου δεν παίζει κανένα ρόλο διότι στον ΠΑΟΚ ξέρουν καλύτερα όπως φαντάζομαι θα αποδειχθεί στην πορεία.

Προχωράμε. Η ομάδα έχει τρεις νίκες από τότε που ξεκίνησε το 2014 και μάλιστα μείωσε και τη διαφορά με τον Ολυμπιακό. Θαύματα σε ότι αφορά την κατάκτηση της 1ης θέσης δε γίνονται, απλά το αναφέρω ως γεγονός. Οι νίκες ωστόσο δεν ικανοποιούν τον κόσμο. Και πως να ικανοποιηθεί ο κόσμος όταν διαπιστώνει ότι ο ΠΑΟΚ κερδίζει με την ψυχή στο στόμα ομάδες που έχουν το 1/10 του μπάτζετ ενώ στην περίπτωση του Ηρακλή μπορούμε να μιλάμε και για το 1/30. Ξέρω, ξέρω δεν παίζουν μπάλα τα μπάτζετ αλλά οι ομάδες.

Κι επειδή οι ομάδες παίζουν μπάλα, κάποια στιγμή πρέπει και ο ΠΑΟΚ να παίξει ποδόσφαιρο που και νίκες θα φέρνει και ικανοποίηση θα προσφέρει στον κόσμο. Δεν είναι γκρίνια να απαιτείς από μια ομάδα που κοστίζει 15.000.000 ευρώ (μόνο για το ποδοσφαιρικό τμήμα) να ανεβάσει το επίπεδο της και να δείξει την ποιότητα της στον αγωνιστικό χώρο. Σαφώς με την προσθήκη του Μαντούρο (που είναι αξιόλογος παίκτης αλλά χρειάζεται χρόνο για να αποκτήσει φυσική κατάσταση και να προσαρμοστεί στα δεδομένα της ομάδας), του Μάρτενς, του σέντερ φορ που θα αποκτηθεί κι ενδεχομένως ενός ακόμα μεσοεπιθετικού η ομάδα θα ενισχυθεί σημαντικά και θα παίξει καλύτερο ποδόσφαιρο.

Αυτό ακριβώς περιμένουμε να δούμε στους υπόλοιπους αγώνες πρωταθλήματος, στα παιχνίδια-πρόκληση που ακολουθούν στο Κύπελλο και φυσικά στις δυο αναμετρήσεις με την Μπενφίκα για το Europa League. Μια ομάδα που θα αναπτύσσεται γρήγορα, θα έχει φαντασία στο παιχνίδι της, θα αμύνεται σωστά και θα αναγκάσει φιλάθλους να σηκωθούν από τον καναπέ τους για να πάνε στο γήπεδο. Γιατί η αλήθεια είναι ότι σήμερα ο κόσμος προτιμά τον καναπέ του σπιτιού του ή τις καρέκλες των sports cafe. Δεν είναι θέμα κρίσης η μικρή προσέλευση των φιλάθλων στην Τούμπα. Είναι και θέμα κρίσης αλλά και ποιότητας θεάματος!