Ύστερα από αδράνεια τεσσάρων ετών η ΕΠΟ άρχισε και πάλι να ασχολείται με τις καταγγελίες που έρχονται σωρηδόν από την UEFA και αφορούν αγώνες ύποπτους χειραγώγησης για στοιχηματικούς λόγους.

Τον περασμένο Μάιο επικαιροποίησε τον ελλιπή πειθαρχικό της κώδικα προσαρμόζοντάς τον, όπως ειπώθηκε, στον αντίστοιχο της UEFA. Ωστόσο, οι κλήσεις σε απολογία των Βέροιας, Εργοτέλη, Πανθρακικού και Κέρκυρας για προκαθορισμό αποτελέσματος και οι αποφάσεις που εκδόθηκαν στάθηκαν η αιτία να αναδειχθεί η επιλεκτική προσαρμογή της ΕΠΟ στις επιταγές της UEFA.

Συγκεκριμένα, στον πειθαρχικό κώδικα της ΕΠΟ αναφέρεται δύο φορές ότι για να τιμωρηθεί ομάδα πρέπει να αποδειχθεί ότι εμπλέκονται τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές της. Ομως αντίστοιχη πρόβλεψη – περιορισμός δεν υπάρχει στον πειθαρχικό κώδικα της UEFA. Η επινοητικότητα των ανθρώπων της ΕΠΟ φαίνεται να λειτουργεί υπέρ της ατιμωρησίας.

Eναρμόνιση αλά καρτ με την UEFA

Στον πειθαρχικό κώδικα της UEFA (έκδοση 2014) αναφέρεται ότι τιμωρία μπορεί να υπάρξει λόγω της εμπλοκής ενός και μόνο ατόμου χωρίς να προβλέπεται το άτομο αυτό να είναι απαραιτήτως ποδοσφαιριστής.

Η ΕΠΟ έβαλε τον συγκεκριμένο περιορισμό -να εμπλέκονται τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές-, ενώ κάτι ανάλογο δεν προβλέπεται από την UEFA τους κανονισμούς της οποίας κατά τα άλλα υιοθέτησε.

Το ερωτήματα επομένως είναι

α) Γιατί η ΕΠΟ δεν εναρμονίζει τον πειθαρχικό της κώδικα με αυτόν της UEFA και προσθέτει δικές της διατάξεις που κάνουν δυσκολότερη την τιμωρία όσων πιθανόν εμπλέκονται;

β) Γιατί ανεβάζει από μόνη της τον πύχη της τιμωρίας εν έτει 2014, όταν η ίδια το 2011 τιμώρησε ομάδες (Ολυμπιακός Β., Καβάλα) χωρίς να τιμωρηθεί ούτε ένας ποδοσφαιριστής τους;

γ) Γιατί προσθέτει τον συγκεκριμένο περιορισμό ως αναγκαία συνθήκη για να υπάρξει τιμωρία όταν το 2013 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών τιμώρησε πέντε φυσικά πρόσωπα για έξι στημένους αγώνες, μεταξύ των οποίων δεν υπήρξε κανένας ποδοσφαιριστής και ήταν πρόεδροι ομάδων, παράγοντες και προπονητές;

Mε βάση τα παραπάνω η ΕΠΟ είναι για μια ακόμα φορά εκτεθείμενη για τον τρόπο που (δεν) αντιμετωπίζει τη μάστιγα των στημένων αγώνων. Όσον αφορά τις κραυγές για κοινές επιτροπές με το… κράτος συνιστούν περισσότερο προφάσεις εν αμαρτίαις μιας ανάλγητης και προκλητικά αδιάφορης ομοσπονδίας, της οποίας ο ρόλος, στο πλαίσιο του δημόσιου συμφέροντος, ίσως πρέπει να εξεταστεί αποτελώντας αντίκειμενο ελέγχου από τη νέα πολιτική ηγεσία του αθλητισμού και αντικείμενο έρευνας από την ποινική δικαιοσύνη.

Πηγή: soccerplus.gr