Χρόνια τώρα στον ΠΑΟΚ επαναλαμβάνονται τα ίδια ακριβώς γεγονότα και η ίδια η ΠΑΕ απαξιώνει τις προσπάθειες της, τα χρήματα που βάζει ο μεγαλομέτοχος, τον σύλλογο, τον ΠΑΟΚ. Ο κόσμος τα βλέπει και γύρισε την πλάτη της στην ομάδα, καθώς θεωρεί πως επαναλαμβανόμενη σύμπτωση, παύει να είναι σύμπτωση.

Μάλιστα το Δώνης-Γεωργιάδης, Στέφενς-Γεωργιάδης, Αναστασιάδης-Γεωργιάδης, μόνο εικόνα σοβαρής ομάδας δεν δείχνει.

Στον Δικέφαλο επαναλαμβάνονται τα ίδια γεγονότα, σχεδόν με τα ίδια πρόσωπα! Εξαίρεση οι προπονητές που “αλλάζουν σαν τα πουκάμισα” και όχι από την στιγμή που ήρθε ο Ιβάν Σαββίδης, αλλά από την ημέρα εκείνη που έφυγε ο Φερνάντο Σάντος.

Ο ΠΑΟΚτσής αγαπάει την ομάδα του παθολογικά, κι όμως σταμάτησε να πηγαίνει στο γήπεδο. Χθες στην Κομοτηνή που οι Θρακιώτες ΠΑΟΚτσήδες, περιμένουν πως και πως αυτά τα ματς, για να δουν από κοντά την ομάδα τους, το πέταλο ήταν σχεδόν άδειο. Μόνο 200 είχαν το κουράγιο. Του χρόνου δεν θα έρθουν ούτε και αυτοί, αν δεν αλλάξει ριζικά ο Δικέφαλος.

Ο ΠΑΟΚ έχει ανάγκη από νέες ιδέες, νέα πρόσωπα και αναφέρομαι πάντα στο αγωνιστικό τμήμα. Έχει ανάγκη ο Δικέφαλος, από ανθρώπους που γνωρίζουν το αντικείμενο και το έχουν αποδείξει στο παρελθόν. Που έχουν αναλάβει μία ομάδα και την έχουν φτάσει στην κορυφή. Δεν έχει σημασία αν είναι ξένοι ή Έλληνες. Από άτομα που έχουν το “know how”. Από προπονητές, ποδοσφαιριστές, που επίσης το έχουν καταφέρει, το έχουν ζήσει και γνωρίζουν το πως! Όχι έναν και δύο, αλλά πολλούς περισσότερους.

Ο Δικέφαλος επίσης έχει ανάγκη και από ανθρώπους που αγαπούν την ομάδα και δεν έχουν φθαρεί από τον χρόνο. Που μπορούν να εμπνεύσουν τους φιλάθλους. Από ανθρώπους που απολαμβάνουν κοινής αποδοχής από τον κόσμο. Aπό ΠΑΟΚτσήδες που δεν έχουν “πουλήσει” ποτέ του φιλάθλους και όλο αυτό, που αποκαλούμε ΠΑΟΚ.

Υπάρχουν τέτοιοι; Αν, όχι τότε ο ΠΑΟΚ θα είναι άξιος της μοίρας του και θα ακολουθεί συνέχεια την ίδια διαδρομή.

Αυτήν που ακολουθεί εδώ και δεκαετίες, πατώντας στα χνάρια μίας παλιάς, γνωστής και προδιαγεγραμμένης πορείας.