Ξεκινάω αυτό το προσωπικό blog, έχοντας γνώση πως πάω κόντρα στη συντριπτική πλειοψηφία όσων είδαν και σχολίασαν το χθεσινό παιχνίδι του ΠΑΟΚ με την Ντόρτμουντ, και πιο συγκεκριμένα αναφορικά με το γκολ των Γερμανών. Φίλαθλοι, δημοσιογράφοι, σάιτ, εφημερίδες, ακόμα και ο ίδιος ο Ίγκορ Τούντορ μίλησαν για γκάφα του Ρόμπιν Όλσεν. Έπεσαν όλοι πάνω στον Σουηδό θεωρώντας τον ως τον απόλυτο υπεύθυνο για το 1-1.

Πριν καταθέσω και τη δική μου οπτική, ας ξεκαθαρίσω το εξής: Ο 25χρονος τερματοφύλακας από το πρώτο του φιλικό με τον ΠΑΟΚ μέχρι χθες έχει δείξει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα που έχει στη συγκεκριμένη θέση. Αναμφίβολα θεωρώ ότι έτσι όπως παρουσιάζεται μέχρι τώρα, είναι μόνιμη πηγή κινδύνων, δεν έχει ψυχολογία, τρέμει η ψυχή σου όταν κάνει έξοδο και δεν εμπνέει καμιά εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του. Στην ουσία, σήμερα που μιλάμε, δεν μπορεί να είναι ο βασικός τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ που “χτίζει” φέτος ο Τούντορ. Το αν βελτιώνονται οι αδυναμίες του, είναι θέμα προς συζήτηση, και επ’ ουδενί δεν μπορείς να το περιμένεις έχοντας τον Σουηδό κάτω από δοκάρια σε κάθε παιχνίδι.

Όλα τα παραπάνω πάντως δεν μπορούν νομοτελειακά να τον χρίσουν μοιραίο για τη χθεσινή ισοπαλία. Ούτε για το γκολ που δέχεται. Μπορώ να το χαρακτηρίσω “φτηνό” ή “κρύο” αλλά όχι και “δώρο” του Όλσεν. Ο Κάστρο κάνει μια πονηρή, κάθετη σέντρα στέλνοντας χαμηλά την μπάλα με πορεία προς το τέρμα. Ο Χόφμαν παρεμβάλλεται έξυπνα με την ανοχή του Ροντρίγκεζ που τον “χάνει” και μπερδεύει τον Όλσεν. Αν ο Χόφμαν έβρισκε την μπάλα και χριζόταν σκόρερ, θα ήταν “γκέλα” του τερματοφύλακα του ΠΑΟΚ;

Δεν προσπαθώ να αποδείξω τίποτα. Ο Όλσεν έκανε χθες όσα τον έχουμε συνηθίσει να κάνει. Αλλά δε γίνεται να είναι το βασικό θέμα συζήτησης μετά από μια τέτοια βραδιά. Έχει δεχθεί πολύ χειρότερα γκολ φέτος. Έχει αποδείξει τι μπορεί και τι όχι. Και, ναι, έτσι όπως είναι τώρα η κατάσταση, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται τερματοφύλακα. Όσο κι αν προσπαθούμε (ή προσπαθούν) να στηρίξουν μια προσωπική επιλογή του Άρνεσεν. Την πρώτη του μεταγραφή στη θητεία του στον Δικέφαλο. Άλλωστε, δεν μπορούν να βγουν “τεφαρίκια” όλοι όσοι αποκτούνται.

Πάμε παρακάτω. Αυτό που κρατάω εγώ από χθες, είναι μια μεγάλη, ευρωπαϊκή, ποδοσφαιρική βραδιά. Μια κατάμεστη Τούμπα, μια υπέροχη ατμόσφαιρα, ένας τεράστιος αντίπαλος, ένα σπουδαίο παιχνίδι. Κρατάω την κατάθεση ψυχής των παικτών του ΠΑΟΚ, την αυταπάρνηση και το πείσμα τους για ένα θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε ένα μεγαθήριο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Μια ομάδα αήττητη φέτος, η οποία παίζει ποδόσφαιρο που τρομάζει αλλά και σε αναγκάζει να θαυμάσεις. Ένα ματς ανάλογο του ΟΣΦΠ-Μπάγερν. Το ένα έληξε 0-3, το χθεσινό 1-1 με τον ΠΑΟΚ να έχει τη νίκη στα χέρια μέχρι το 73′.

Ο Δικέφαλος έκανε αυτό που είχε τη δυνατότητα να κάνει. Έπαιξε “κλεφτοπόλεμο” έχοντας σε σπουδαία μέρα τους αμυντικούς του (ιδιαίτερα τον Τζαβέλλα), τον Τζιόλη, τον Σάμπο, τον Μπερμπάτοφ. Κανένας δεν υστέρησε. Προσπάθησε να “κλέψει” τη νίκη με καλές αντεπιθέσεις και με σωστή στρατηγική από τον Ίγκορ Τούντορ που ήξερε μέχρι που τον “έπαιρνε”…

Το 1-1 αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση αλλά σίγουρα όχι απογοήτευση. Ο ΠΑΟΚ πέρασε αλώβητος άλλο ένα τεράστιο εμπόδιο στο δύσκολο και συμπυκνωμένο πρόγραμμα που έχει και πλέον βρίσκει μπροστά του τον Ολυμπιακό. Η αγωνιστική και ψυχολογική διαχείριση από τον Κροάτη τεχνικό δεν είναι εύκολη, όπως επίσης και η διαχείριση των συναισθημάτων ενθουσιασμού-απογοήτευσης από τον κόσμο.

Άφησα τελευταία τα όσα έγιναν στις κερκίδες. Όχι, δε θα επιτρέψω να μου χαλάσουν την υπέροχη ευρωπαϊκή βραδιά 100-200 ηλίθιοι. Αλλά πρέπει επιτέλους ο επίσημος ΠΑΟΚ να χτυπήσει το χέρι στο μαχαίρι. Η αντίδραση του Ιβάν Σαββίδη μου αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας. Οφείλουν όμως άλλοι να κάνουν τη “βρώμικη” δουλειά. Και πλέον αυτό είναι επιβεβλημένο αν θέλουμε να ξαναζήσουμε ίδιες και μεγαλύτερες νύχτες από τη χθεσινή. Αυτόν τον ΠΑΟΚ ονειρευόμαστε…

Επικοινωνία στο…

Facebook: Thodoros Hastas
Twitter: ThodorosHas