Ο δημοσιογράφος Ράφαελ Χέντσελ, ο οποίος επέζησε από θαύμα στην αεροπορική τραγωδία της Σαπεκοένσε, διηγείται λεπτό προς λεπτό ότι έγινε στην μοιραία πτήση!

Τα λόγια του πραγματικά είναι σπαρακτικά για την τραγωδί της Σαπεκοένσε.

Για το ξεκίνημα του ταξιδιού: Η περιπέτεια αυτού του ταξιδιού ξεκίνησε στο Σάο Πάουλο και μετά από κάτι περισσότερο από μία ώρα, φτάσαμε στην Σάντα Κρους της Σιέρα, όπου το αεροπλάνο της LaMia μας περίμενα για να πάμε στο Μεντεγίν. Η ατμόσφαιρα ήταν χαρούμενη. Παντού έβλεπες χαρούμενα πρόσωπα».

Για τα λεπτά πριν το πρόβλημα: «Η πτήση από την Βολιβία ήταν φυσιολογική μέχρι που είχαμε μία ανατάραξη και χτύπησε ο συναγερμός. Ήταν το μόνο πράγμα που ακούστηκε από το πλήρωμα. Η πτήση διαρκούσε περισσότερο από το φυσιολογικό. Ήταν ώρα να προσγειωθούμε. «Θέλουμε ακόμα 10 λεπτά για να φτάσουμε», κάποια μέλη του πληρώματος μας είπαν».

Για τις στιγμές αγωνίας: «Από την μία στιγμή στην άλλη τα φώτα στο αεροπλάνο έσβησαν, χωρίς κάποιος να μας ενημερώσει ότι συμβαίνει κάποια ανωμαλία. Δεν θυμάμαι σε καμία περίπτβωση κάποιος από το πλήρωμα να μας είπε ότι δεν έχουμε καύσιμα ή ετοιμαζόμαστε για αναγκαστική προσγείωση. Επιμένω ότι αυτή η πληροφορία ποτέ δεν μας δόθηκε.

Όταν το αεροπλάνο έγινε σκοτεινό, επικράτησε νεκρική σιγή. Μετά όλες οι μηχανές σταμάτησαν να λειτουργούν και το αεροπλάνο συνετρίβη. Ήμουν τυχερός που ξύπνησαν όταν τα συνεργεία διάσωσης ήταν κοντά μου. Άρχισα να ουρλιάζω σε αυτούς να με σώσουν. Ήμουν ο προτελευταίος που σώθηκε».

Για το πως σώθηκε: «Όταν ξύπνησα είδα δύο συναδέλφους μου τον Ρενάν Ανιολίν και τον Τζάλμα Νέτο, οι οποίοι κάθονταν δίπλα μου. Ήμασταν τρία καθίσματα στον διάδρομο κι εγώ καθόμουν στην μέση. Εγώ όμως ήμουν ο μόνος τυχερός. Οι δυο τους σκοτώθηκαν! Από εκείνη την στιγμή ξεκίνησε ένα πολύπλοκο πρόβλημα που ήταν το πως θα με μετακινήσουν.

Υπήρχαν πολλές πέτρες και δεν μπορούσαν να βάλουν φορείο. Το έδαφος ήταν γλιστερό και το σώμα μου είχε σφηνώσει ανάμεσα στα ερείπια. Η προσπάθεια τους να με βγάλουν χωρίς να τραυματιστώ περισσότερο ήταν απίστευτη, Ο καιρός ήταν κάκιστος και μετά από 40 λεπτά τα κατάφεραν και μεταφέρθηκα στο νοσοκομείο».

Θυμάται τα πάντα: «Από την στιγμή που ξύπνησα, είχα τις αισθήσεις μου και θυμάμαι τα πάντα. Από την στιγμή που έφτασα στο νοσοκομείο ζήτησα να μιλήσω στην οικογένεια μου στο Σαπεκό για να τους ενημερώσω ότι είμαι καλά. Οι πρώτες πληροφορίες που είχαν ήταν πως υπήρχαν δύο επιβάτες με το όνομα Ράφαελ και μόνο ο ένας ήταν ζωντανός. Δεν ήξεραν όμως ποιος».

Το τηλέφωνο του γιου του: «Συγκινήθηκα όταν με πήρε ο 11χρονος γιος μου και μου είπε πως ήξερα πως δεν είχα πεθάνει γιατί με ένιωθε ζωντανό μέσα του και πως η αναπνοή μου ηχούσε στην καρδιά του.

Αυτά τα λόγια ήταν σαν ένεση στο σώμα μου. Χάρη σε ένα θαύμα από τον Θεό είμαι ζωντανός και προσπαθώ να μετρήσω τις πληγές αυτής της τραγωδίας. Το μόνο που θέλω είναι να επιστρέψω στο Σαπεκό για να συνεχίσω την αποθεραπεία μου».

πηγή:sdna.gr