Πώς θα σας φαινόταν ο προπονητής της ομάδας σας παρέτασε τους παίκτες σε διάταξη 2-7-2; Ναι, με ένα τόσο… περίεργο σύστημα, στο οποίο το άθροισμα είναι 11 και όχι 10; Μην βιαστείτε να (τον) κρίνετε…

Δεν είναι διόλου εύκολο να κάνεις επανάσταση στο ποδόσφαιρο. Το σύνηθες είναι να ακολουθεί την πεπατημένη, την συχνά επιτυχημένη συνταγή, να αποφεύγεις το ρίσκο, να μειώσεις τον κίνδυνο της ήττας. Λίγοι ήταν αυτοί που τόλμησαν να αντιδράσουν στο «κατεστημένο», να εισάγουν τις δικές τους ιδέες, να τις υποστηρίξουν έμπρακτα μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Είναι, ωστόσο, και αυτοί που συνήθως μνημονεύονται ως μεταμορφωτές του ποδοσφαίρου.

Ο Τιάγκο Μότα αποχώρησε από την ενεργό δράση πριν από περίπου ένα χρόνο και ασχολήθηκε αμέσως με την προπονητική αναλαμβάνοντας την ομάδα Κ19 της Παρί Σεν Ζερμέν. Έχοντας αγωνιστεί σε Μπαρτσελόνα, Ίντερ και στους Παριζιάνους, μεταξύ άλλων, ο Ιταλοβραζιλιάνος μέσος μπορεί να θεωρηθεί αρκετά μπαρουτοκαπνισμένος για να γνωρίζει τι μπορεί να είναι χρήσιμο ή όχι στον τρόπο με τον οποίο παρατάσσεται μια ομάδα μέσα στο γήπεδο.

Και κάπως έτσι ο Μότα υποστηρίζει ότι στόχος δικός του είναι να χρησιμοποιεί μια (παράδοξη) διάταξη 2-7-2 (!) και έχει επιχειρήματα για να πείσει αυτούς που ίσως τον ειρωνευτούν.

«Επιθετικό ποδόσφαιρο, έντονη πίεση ψηλά και πολλή κινητικότητα με και χωρίς την μπάλα, αυτά θέλω. Θέλω τον παίκτη που κρατάει την μπάλα να έχει τρεις ή τέσσερις επιλογές και τουλάχιστον δύο συμπαίκτες δίπλα του για βοήθεια. Συχνά το δύσκολο μέρος του ποδοσφαίρου είναι να κάνεις τα πράγματα απλά. Βασίζεται στο κοντρόλ, τις πάσες και το ξεμαρκάρισμα.

Δεν μου αρέσουν τόσο οι αριθμοί διότι δεν λένε την αλήθεια. Μπορεί να παίξεις τρομερά επιθετικά με 5-3-2 και αμυντικά με 4-3-3, εξαρτάται από τους παίκτες σου, την ποιότητα και τη νοοτροπία τους. Για μένα το ιδανικό θα είναι ένα 2-7-2. Έχει συμβεί στη διάρκεια ενός αγώνα να χρησιμοποιήσω τους στόπερ μου ως εννιάρι και δεκάρι. Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν σέβομαι παίκτες όπως ο Κιελίνι, οι οποίοι είναι γεννημένοι αμυντικοί» είπε ο Μότα σε συνέντευξή του στην ιταλική εφημερίδα «Gazzetta dello Sport».

Ο δημοσιογράφος τον άκουσε προφανώς με απορία και έσπευσε να κάνει στον παλαίμαχο ποδοσφαιριστή την ερώτηση που κάθε ποδοσφαιρόφιλος θα ήθελε να κάνει ακούγοντας γι’ αυτό το καινοτόμο σύστημα. «Δεν χρειάζεσαι 12 παίκτες για το 2-7-2;».

«Όχι, όχι. Σε αυτό μου το σχήμα ο τερματοφύλακας είναι ένας από τους 7 μέσους! Για εμένα, επιθετικός είναι ο πρώτος αμυντικός και τερματοφύλακας είναι ο πρώτος επιθετικός. Ο τερματοφύλακας είναι αυτός που ξεκινά το παιχνίδι, με τα πόδια, ενώ οι επιθετικοί είναι αυτοί που τον πιέζουν για να επανακτήσουν την μπάλα» είχε έτοιμη την απάντηση ο Μότα.

Τρέλα ή μια επαναστατική ιδέα που μπορεί να βρει εφαρμογή στο σύγχρονο ποδόσφαιρο; Ο Μότα τόνισε ότι πρότυπό του είναι η Μάντσεστερ Σίτι του Πεπ Γκουαρδιόλα, θαυμάζει ειδικά τον τρόπο με τον οποίο οι «Πολίτες» μπορούν να φτάσουν στο γκολ ανταλλάσοντας πολλές πάσες, και πιστεύει ότι η σκέψη του μπορεί να εφαρμοστεί.

Θα πρέπει, λοιπόν, πρώτα ο ίδιος να κάνει την επανάσταση στους πιτσιρικάδες της Παρί (αν και ο παλαίμαχος άσος ξεκαθάρισε στην ίδια συνέντευξη ότι στόχος του είναι σε δύο χρόνια να προπονεί την πρώτη ομάδα των Παριζιάνων) και να φανεί αν μπορεί να γράψει και το δικό του όνομα στη λίστα με τους αναμορφωτές του σύγχρονου ποδοσφαίρου.