Πέρσι τέτοια εποχή, στο γλέντι του ΠΑΟΚ για την κατάκτηση του κυπέλλου, μεταξύ τυριού, αχλαδιού και λαϊκών ασμάτων, ο Ιβάν Σαββίδης είχε στραφεί στον Ράζβαν Λουτσέσκου τάζοντάς του απεριόριστο μπάτζετ. Εκείνη η δήλωση του ισχυρού άντρα της ΠΑΕ, μπορεί να είχε φέρει μια κάποια ευφορία στις τάξεις των φιλάθλων, αλλά δε θα μπορούσε να είναι τίποτα παραπάνω από μια ένδειξη της διάθεσης του μεγαλομετόχου να μη σταματήσει πουθενά για να έχει την ομάδα που όλοι πλέον καμαρώνουν.

Δεν είναι άλλωστε έτσι απλά τα πράγματα, αναφορικά με το μπάτζετ που μπορεί να έχει η ΠΑΕ σε κάθε αγωνιστική περίοδο. Όπως κάθε χρόνο, ο ΠΑΟΚ θα κάνει τις υπερβάσεις του, θα φέρει στην Τούμπα παίκτες που θα του κάνουν τη δουλειά στο δύσκολο τριπλό ταμπλό πρωτάθλημα-κύπελλο-Champions League, αλλά έχοντας και αναγκαστικά… ταβάνια.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι βεβαίως το Financial Fair Play της UEFA, μέσα στα πλαίσια του οποίου οφείλει να κινηθεί, απλώνοντας τα πόδια μέχρι εκεί που επιτρέπει το πάπλωμα της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Μια πιθανή είσοδος στους ομίλους του Champions League, θα αλλάξει τα δεδομένα, αλλά επί του παρόντος οι σπατάλες είναι οριοθετημένες.

Εκτός από τον “μπαμπούλα” της UEFA, υπάρχει και η ισορροπία εντός ομάδας, σε σχέση με τα συμβόλαια των ποδοσφαιριστών, και έτσι ώστε να μην παρατηρηθούν ξανά φαινόμενα “Χατσερίδη”. Στον ΠΑΟΚ της νέας σεζόν, οι επιτελείς της ομάδας επιθυμούν οι απολαβές του Βιεϊρίνια να είναι το πλαφόν και κανείς να μην παίρνει περισσότερα από τον Πορτογάλο. Όχι μόνο ως ποδοσφαιρική αξία του αρχηγού, αλλά ως τη γενικότερη ηγετική φυσιογνωμία και ρόλο του μέσα στην ομάδα, την ηθική τάξη αλλά και τη σημειολογία μιας τέτοιας κίνησης.

Έτσι, πρόθεση της ΠΑΕ είναι το συμβόλαιο των 1.400.000 ευρώ ετησίως του 34χρονου παίκτη (εκεί περίπου κινούνται και οι απολαβές Μαουρίσιο, Βέρνμπλουμ) να αποτελεί το μεγαλύτερο που θα υπάρχει στον Δικέφαλο και μετά τις καλοκαιρινές προσθήκες…