Ποτέ του ο ΠΑΟΚ δεν επέλεξε το εύκολο μονοπάτι. Αυτή τη φορά κατάφερε να βάλει… τέσσερα γκολ στον Άγιαξ και να χρειάζεται διπλό στο Άμστερνταμ για να προκριθεί! Γίνεται;

Και στο Μέχελεν (έδρα της Μαλίν που μόλις είχε φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1988) έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Χάιμπουρι» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Γουάιτ Χαρτ Λέιν» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Ντα Λουζ» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Μάξιμιρ» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Βεστφάλεν» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Αρτέμιο Φράνκι» της Φλωρεντίας έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως!

Και στο «Άμστερνταμ Αρένα» έλεγαν ότι… δεν γίνεται. Έγινε όμως! Ο ΠΑΟΚ έμεινε αήττητος στην έδρα του Άγιαξ. Δις κιόλας, με το ίδιο σκορ (1-1).

Τώρα όμως χρειάζεται κάτι ακόμα παραπάνω. Ο Δικέφαλος θέλει την απόλυτη υπέρβαση. Θέλει διπλό στο Άμστερνταμ, αν θέλει να προχωρήσει στο Champions League.

Για οποιαδήποτε λογική ομάδα στον κόσμο δεν θα χρειαζόταν να σπαταληθούν λέξεις.

Ο ΠΑΟΚ όμως δεν είναι μία φυσιολογική ομάδα.

Δεν είναι φυσιολογική ομάδα γιατί στις 5 φορές που έχει πετύχει τον Άγιαξ στον δρόμο του μετρά τέσσερις ισοπαλίες, έχει ηττηθεί μόνο μία φορά (κι αυτή με γκολ στο 89) κι όμως δεν έχει καταφέρει να προκριθεί! Η διαφορά ανάμεσα στις δύο ομάδες στο χορτάρι, όχι μόνο δεν είναι χαώδης, μα όλα κρίθηκαν στις λεπτομέρειες της λεπτομέρειας. Στην τρίχα. Στην φάση.

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι φυσιολογική ομάδα, διότι αυτή τη φορά κατάφερε κάτι μοναδικό στην Τούμπα. Σκόραρε τέσσερις φορές απέναντι στον Αίαντα κι όμως το παιχνίδι έληξε 2-2!

Ναι, τέσσερις φορές σκόραρε. Διότι το 0-1 έρχεται με κεφαλιά του Γιαννούλη και το γκολ του Κλάας-Γιαν Χούντελααρ Κώστα Βουτσά έρχεται με καραμπόλα έπειτα από άτσαλο διώξιμο που έχει να κάνει ο Βαρέλα από την εποχή που έπαιζε στις ακαδημίες! Πράγματα που δεν γίνονται σε μία φυσιολογική ομάδα, αλλά ο ΠΑΟΚ δεν είναι τέτοια.

Ο ΠΑΟΚ δεν είναι φυσιολογική ομάδα, διότι κάθε φυσιολογική ομάδα θα κατέρρεε υπό το βάρος του 0-1, τόσο νωρίς, απέναντι σε έναν τέτοιο αντίπαλο. Κι εκείνος όχι μόνο δεν βάρεσε διάλυση, αλλά θύμωσε και τον πέταξε στα σχοινιά, τον έκανε να παρακαλάει να λήξει το ημίχρονο για να βρει ανάσες!

Έκανε το 0-1, 2-1 με τρόπο καθαρά ποδοσφαιρικό, τον έπαιξε στα ίσα, τον κοίταξε στα μάτια, τον πάτησε, έφτιαξε κι άλλες καθαρές φάσεις για να βρει τρίτο γκολ που θα τον ατσάλωνε πνευματικά για την επανάληψη. Δεν το βρήκε ποτέ όμως και αυτό είναι ότι πιο… ΠΑΟΚ θα περίμενε κανείς σε ένα τέτοιο ζευγάρι!

Στην επανάληψη η ποδοσφαιρική κανονικότητα επανήλθε. Ο μαθημένος να παίζει σε φουλ τέμπο, σε ματς τέτοιων απαιτήσεων Άγιαξ όσο περνούσε η ώρα έμοιαζε να λύνεται. Αντιθέτως, ο ΠΑΟΚ έσκασε σωματικά και ψυχολογικά. Το 7-4 στις τελικές του πρώτου μέρους έγινε 7-19, το τελευταίο σφύριγμα για το τελικό 2-2 ήταν λυτρωτικό στα αυτιά των παικτών του.

Οι παίκτες του ΠΑΟΚ κατανάλωσαν υπερβολικά πολλές δυνάμεις στο πρώτο μέρος, όταν η αδρεναλίνη χτύπησε κόκκινα από την ίδια την φύση του ματς. Πώς να τραβήξεις χειρόφρενο, όταν βλέπεις ότι τους… έχεις; Το σκάσιμο στην επανάληψη ήταν αναπόφευκτο. Θέμα ωριμότητας, διαχείρισης συναισθημάτων που ξεχωρίζει τις πολύ μεγάλες από τις καλές ομάδες.

Ο κόσμος έφυγε μουδιασμένος από το γήπεδο, όμως ο ΠΑΟΚ κέρδισε. Κέρδισε πολλά.

Κέρδισε έναν συγκλονιστικό Τσούμπα Άκπομ, ο οποίος σε φάση μόνος του και όλοι τους κέρδισε αμέτρητες μάχες. Κέρδισε έναν Λέο Ζαμπά, ο οποίος στο καλό διάστημα του ΠΑΟΚ μοίραζε διαδοχικές σακούλες σε όλους τους αμυντικούς του Αίαντα. Κέρδισε έναν Δημήτρη Γιαννούλη, που όχι μόνο δεν τον πήρε από κάτω το αυτογκόλ και το πολύ μουδιασμένος ξεκίνημα, αλλά με φοβερή ψυχική δύναμη, γύρισε το χαρτί, έβγαλε ασίστ και κοίταξε στα μάτια τον Ζίγες.

Κέρδισε ως μέγεθος. Ως οργανισμός. Έδειξε ότι παικτικά έχει το επίπεδο των ομίλων του Champions League, ασχέτως αν βρεθεί εντός αυτών από φέτος.

Κέρδισε τον σεβασμό του Άγιαξ. Τα ολλανδικά Μ.Μ.Ε. επαινούν την απόδοση του ΠΑΟΚ, κρούουν το καμπανάκι του κινδύνου ενόψει της ρεβάνς. Η ισοπαλία έγινε δεκτή περίπου ως… νίκη.

Θεωρητικά, ούτε αυτή τη φορά γίνεται. Δεν γίνεται να κερδίσει ο ΠΑΟΚ στο Άμστερνταμ την επόμενη Τρίτη!

Αλήθεια, βάζει κανείς το χέρι του στη φωτιά για αυτό;