Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για το ντέρμπι του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ και διαπιστώνει ότι η εικόνα του δικεφάλου δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που κατάκτησε το πρωτάθλημα χωρίς ήττα.

Το καμπανάκι χτύπησε πριν από καιρό αλλά μάλλον ο Φερέιρα έχει κλειστά τ΄ αυτιά του, όπως διαπιστώνουμε με τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί ο ΠΑΟΚ, από το ξεκίνημα του 2020. Με εξαίρεση τον αγώνα Κυπέλλου στην Κρήτη με τον ΟΦΗ, η ομάδα δεν έχει –παρά τις νίκες που πέτυχε- να επιδείξει ένα σοβαρό και ολοκληρωμένο παιχνίδι.

Σε μια εποχή που ΑΕΚ και Παναθηναικός βελτιώνονται, ο ΠΑΟΚ δείχνει να μην μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αγώνων υψηλής έντασης (όπως ήταν τα παιχνίδια με τον Αρη και τον Παναθηναικό) ενώ δεν έχει καμία ουσιαστική βοήθεια από τον πάγκο.

Το αργό και άκρως προβλέψιμο παιχνίδι του ΠΑΟΚ, δεν του επέτρεψε να διεκδικήσει απολύτως τίποτα από την χθεσινή αναμέτρηση. Οι αποφάσεις του προπονητή δεν τον έχουν δικαιώσει κι όμως επιμένει στις ίδιες επιλογές και σε ένα στυλ παιχνιδιού που δεν ταιριάζει στην ομάδα όπως προκύπτει τόσο από τα αποτελέσματα όσο και από τις εμφανίσεις που πραγματοποιεί η ομάδα.

Κόντρα στο πιο φορμαρισμένο και γρήγορο σύνολο του πρωταθλήματος, ο προπονητής του ΠΑΟΚ επέλεξε να αφήσει τον Πέλκα στον πάγκο, δίνοντας ουσιαστικά το δικαίωμα στον Γιώργο Δώνη, να δικαιωθεί για το πλάνο που είχε καταστρώσει πριν το παιχνίδι.

Η εικόνα του ΠΑΟΚ δεν θυμίζει σε τίποτα την ομάδα που κατάκτησε το πρωτάθλημα χωρίς ήττα. Η απουσία του Κρέσπο στερεί στον ΠΑΟΚ το δικαίωμα να «χτίσει» επιθέσεις από την ομάδα αλλά δεν είναι αυτό το μεγάλο πρόβλημα. Ο Βαρέλα όταν χρησιμοποιείται αριστερά από τον Ινγκανσον, αποδεικνύεται επιρρεπής στο λάθος.

Η εμμονή του προπονητή να χρησιμοποιεί τον Μίσιτς, πίσω από το φορ και τους Μαουρίσιο (δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμος) – Εσίτι σε ρόλο χαφ, δεν βοήθησε την ομάδα στην ανάπτυξη ενώ ήταν εμφανή τα προβλήματα και στην ανασταλτική λειτουργία. Ο Δικέφαλος δεν είχε απαντήσεις στο ασφυκτικό πρέσινγκ των γηπεδούχων και παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί.

Οι εμφανίσεις του ΠΑΟΚ, στερούνται φαντασίας, πάθους, εμπνεύσεων, και σωστού αγωνιστικού πλάνου και προσανατολισμού. Η ομάδα κέρδιζε παιχνίδια ποντάροντας στην ανωτερότητα της αλλά ήταν δεδομένο ότι θα τα έβρισκε σκούρα με ομάδες όπως ο Παναθηναικός.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Κώστα Βασιλόπουλου εδώ