Εδώ προκύπτει ένα ζήτημα ευθύνης σύμφωνα με τον ΚΑΠ, σύμφωνα με τον οποίο δεν μπορεί μία ομάδα ή οποιοδήποτε πρόσωπο ασχολείται με το ποδόσφαιρο να προσφύγει σε διοικητικά ή πολιτικά δικαστήρια. Δεν ξέρω εάν το έκανε ή εάν θα το κάνει ο Ολυμπιακός να το καταγγείλει στην ΕΠΟ επειδή παραβιάζει την συγκεκριμένη διάταξη.

Με δεδομένο ότι ο ΠΑΟΚ έχει στο ουσιαστικό μέρος δίκιο προσωπικά θα απέφευγα να πάω στα διοικητικά δικαστήρια και θα πήγαινα κατευθείαν να δικαστεί η υπόθεση στον αθλητικό δικαστή, ο οποίος σε αντίθεση με όσα έχουν λεχθεί μέχρι τώρα, με ρητή πρόβλεψη του κανονισμού έχει την δυνατότητα να εξετάσει την υπόθεση και στο ουσιαστικό μέρος.

Θα πήγαινα σε έναν τακτικό δικαστή να αξιολογήσει τα στοιχεία του φακέλου και να διαγνώσει εάν υπάρχει πολυιδιοκτησία ή κυριαρχική επιρροή, είναι το καινούργιο φρούτο αυτό, για να οδηγηθεί σε μια δικαστή κρίση. Θα έχουμε δικαστική κρίση και όχι γνωμοδότηση. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Θα πήγαινα στον τακτικό δικαστή, λοιπόν, για να αποδείξω ότι δεν υπάρχει καμία κυριαρχική επιρροή και να αθωωθώ επί του ουσιαστικού μέρους πανηγυρικά.

Διάβασα το σκεπτικό της γνωμοδότησης της ΕΑΑ, από ένα σημείο και μετά σταματάει για μένα η λογική. Δεν θα μπορούσε να την εκλάβει σοβαρά κάποιος, όταν σε ένα σκεπτικό γνωμοδότησης οργάνου θεσμικού διατυπώνονται απόψεις για προστασία της πατρίδας και για τις ιδιαιτερότητες της Ξάνθης. Αν κάποιος στείλει την γνωμοδότηση αρμοδίως σε οργανισμούς στο εξωτερικό θα γελάνε και οι ρέγκες… Είναι φοβερό να γράφονται τέτοια πράγματα.